ของฝากจากเชียงใหม่


ชี้ให้เห็น..ความสุข ซุกซ่อน อยู่ในใจทุก ทุก วัน...หากรู้ปัน..รู้ให้...ใส่ใจคน

วันนี้เราชาวหาดใหญ่ได้รับเสื้อโดยพี่อึ่งอ๊อบกรุณาฝากมาให้ อารามดีใจยังไม่ทันถามว่า "เจ้าเสื้อนั้นมาจากเชียงใหม่ได้ไง.."
"คุณจิ๊บมีคนฝากของมาให้..เสื้อ gotoknow ที่เขาใส่เทห์กันในงานที่เชียงใหม่...อยากเห็นมั้ย...คุณอยู่ไหน"

ตามประสาคนฟอร์มมาก...
"กำลังประชุมค่ะ วันนี้ไม่สะดวกเอาไว้ก่อนก็ได้สะดวกวันไหนค่อยแวะไปเอา ขอบคุณนะคะ.."

แต่มีคนทนไม่ได้..ต้องเห็นวันนี้ให้ได้ "อุ้ยอยากเห็นวันนี้ง่ะ..รอนะเดี๋ยวเราจัดการให้"ยอดหญิงนักจัดการคนเดิมคนนี้คุณรัตติยาดิฉันลงจากที่ประชุมมา..เห็นเธอทั้งสองชวนกันสวมเสื้อเรียบร้อยแล้ว...เอาเสื้อไปเปลี่ยนเร็วไปถ่ายรูปกัน...ดีกว่า

คุณรัตติยา  คุณเมตตา คุณไมโต

<p align="center">อยากบอกขอบคุณ...มายังมิ่งมิตร
ช่างหาเรื่องมาผูกจิต..พิสมัย
ลูก..ใครหนอช่างปั้น..ได้ดั่งใจ
โน้มหัวใจที่ชาเย็น...อ่อนลงพลัน
จิตใจฉัน...ที่กระด้าง เธอง้างออก
เธอช่วยบอก..ช่วยแนะเพิ่ม..เติมความฝัน
ชี้ให้เห็น..ความสุขซุกซ่อนอยู่ในใจทุก ทุก วัน
หาก...รู้ปัน..รู้ให้...ใส่ใจคน
</p><p align="center">เธอเสมือน บทเรียนที่ต้องอ่าน..เปิดตำนานหัวใจ
คอยไขขาน..เหมือนบทเรียนที่ต้องเรียนให้ชำนาญ
ส่งสัญญาณการผูกมิตร...พิชิตใจ...



ขอแสดงความขอบคุณมายังผู้นำส่งและผู้จัดการเป็นธุระขอบคุณหลาย
..จะจัดส่งค่าเสียหายไปให้ดีมั้ยเนี่ย(หรือว่าจะชักดาบ)
งานที่เชียงใหม่เสร็จวันที่ 15 สค.50  วันนี้วันที่ 17 สค.50 คนหาดใหญ่ได้รับเสื้อแล้ว.โอ๊ย!..เห็นถึงความใส่ใจกันขนาดไหน</p>

หมายเลขบันทึก: 120317เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2007 23:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)
แฟชั่นนี้ดังยิ่งกว่ากุชชี่หรือชาแนลซะอีกเนี่ย

อุ้ยใครหว่า

     หน้าตาคุ้น ๆ

    อิอิ

มาไวๆ คนใต้เขาต้องพูดว่าเสื้อนี้เป็นไงนะ "ได้ใจอย่างแรง" ใช่มะ

ซูซานไวจัง

แต่ขอบอกมีอีกหลายรูป เอามาโชว์ให้เต็ม ๆ อิ่มสิจ๊ะคุณจิ๊บ

(นักข่าวรายงาน....อิอิอิ)

ต๊าย..ตาย...ว๊ายกรี๊ด...เห็นรูปแล้วชื่นใจชะมัดเลย..โดยเฉพาะ...ช่างรู้ใจ

  • ใส่แล้วทั้งสวยทั้งหล่อค่ะ.....

โอ้โห...งานนี้ ทั้งนางแบบ นายแบบ แจ้งเกิดอีกแล้ว

คิดถึงทั้ง 3 ท่านค่ะ เมื่อไหร่จะได้พบกันอีกค่ะ

พี่ติ๋ว , พี่แป๋ว ขา

         สังเกตุไหมค่ะว่า หนูแป๊ด ต้องเอาผมปิดไว้ข้างนึงตลอด  เพราะคอเสื้อกว๊านลึกมาก ถึงมากที่สุด เพราะหนูแป๊ดใส่ไซส์ผู้ชาย 

        งานนี้ไม่อยากเกิดไปมากกว่านี้ค่ะ เลยต้องปิด ๆ หน่อย ที่สำคัญเกรงใจตากล้องด้วยค่ะ

           ก๊ากส์

สวัสดีค่ะคุณLittle Jazz \(^o^)/  มาเร็วดีนะคะ..สาวใต้สวยมั้ยคะ...ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน
คุณ รัตติยา เขียวแป้น จ๋ารอเดี๋ยวนะ..link ยังไม่สำเร็จจะตรวจอีกทีว่า...ขัดตรงไหน..แล้วจะส่งภาพให้นะคะ..คนดี...ขออาบน้ำก่อน..

แฮะ ๆ ๆ ลืมขอบคุณพี่อึ่งอ๊อบ และน้องโอ๋ ผู้ใจดีค่ะ ที่ทำให้ชาวใต้เราได้มีเสื้อเท่ห์ ความหมายดี ๆ ใส่กัน

อ้อ  งานนี้คราวแรก เราสามคนกะจะนอนชนหัวกันบนสนามหญ้าแล้วถ่ายรูปเหมือนทีมเชียงใหม่แล้วค่ะ  แต่เผอิญหญ้าชื้นเพราะร่องรอยน้ำฝน  เลยเปลี่ยนเป็นยืนถ่ายแทน

      อิอิ

คุณจิ๊บ

ถอดเสื้อได้แล้ว

แล้วก็ไปอาบน้ำกล่อมลูกนอนซะ

อย่านอนหน้าทีวี

อ้อ....ลืมไป  พรุ่งนี้วันหยุด

อนุญาต...

ฮา.......

อยู่บ้านเดียวกันเหรอจ๊ะ

สวัสดีค่ะพี่อึ่งฯ

      คุณจิ๊บหนะยังไม่ถอด  แต่คุณแป๊ด ถอดแล้ว ซักเรียบร้อยแล้วด้วย กะจะใส่พรุ่งนี้อีกวัน

         ฮาๆๆ

พี่ติ๋ว...อ.แป๋ว...คุณอ๊อบ ขา...ช่วย ment บทกวีหน่อย...อย่ามัวแต่ชมนายแบบอยู่...นานๆจะแต่งได้เพราะจับใจ...อย่างนี้สักที..."the dog ขี้ nobody...ยกหาง..."  ก๊ากส์...ก๊ากส์

คุณจิ๊บขา

ง่วงแล้วนะคะคนดี

ขอหลับให้ฝันดี

ฝันถึงพี่คนนี้บ้างนะจ๊ะ

จุ๊บ ๆ

เล่นไม่แสดงตนแบบนี้ คุณจิ๊บเธอฝันผิดคนไม่รู้ด้วยนา

       ฮา

คนยิ่งมึนข้าวเย็นรอบเที่ยงคืนอยู่ มาคุยอะไรเรื่องถอดๆ ติดเรทหรือเปล่าเนี่ย อิ อิ

คุณจิ๊บขา....กลอนบทนี้ เพราะและสื่อสารได้ละเมียดละไมมากๆค่ะ เป็นชิ้นที่ยอดเยี่ยมมากๆค่ะ พี่โอ๋ให้ 20 เต็ม 10 เลยค่ะ

นี่เรามีกามนิตหนุ่ม(น้อย)อีกคนแล้วนะคะ คุณไมโตฯนี่ เร็วจริงๆเราเพิ่งเบอร์ห้ากันอยู่ที่ภาคตอนงานเกือบจะเลิกอยู่แล้วนะคะ ที่บันทึกนี้ เห็นดูว่าเธอยังมีภารกิจติดพันอยู่ด้วยซ้ำ ยังบึ่งไปถึงคุณจิ๊บและคุณแป๊ดได้ทันถ่ายรูปฟ้าสว่างเหมือนยามเช้าแบบนี้ ยอดจริงๆค่ะ

นี่เราต้องนัดกันทั้งทีม มาถ่ายแบบเอาหัวนอนชนกันบ้างนะคะ เสื้อน้ำใจเซ็ตนี้จากสาวเหนือนี่ 

มาช้าแต่ขอชมว่าใส่แล้วเทห์กันทุกคนเลย

  • นี่ขนาดวางมาดนะเนี่ย
  • ฮ่าๆๆๆๆ
  • เห็นใส่แล้ว อุเทน พรหมมินทร์มากๆๆ
  • ฮ่าๆๆๆๆ

คุณเมตตาขา

      รีบเปลี่ยนรูปเร้ว 

สวัสดีครับพี่จิ๊บ

เห็นพี่ ๆ แต่ละท่านสวมใส่แล้วเท่ห์มาก 

แบบว่า ดูแล้วไม่ค่อยเห่อกันเลยน่ะครับ

 คนฝากมา คงดีใจสุด ๆ

เสียดายที่ไม่ได้เจอพี่ ๆ ทุก ๆ คน

เนื่องจากภารกิจรัดตัวจริง ๆ

วันนี้จะเดินทางกลับเชียงใหม่แล้วครับ

แต่สำหรับมิตรภาพของพวกเรายังคงยั่งยืนต่อไปครับ..

"รักทุกคนครับผม"

รูปมันหน้าซีด...มัน บ่ งาม...ทำไงดีต้องแต่งหนาถ่ายใหม่...วันนั้นเย็นแล้ว มึนหัวจากห้องประชุม...

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท