รุ่งเช้าวันนี้...ตื่นมาด้วยจิตที่เบิกบาน
พร้อมสำหรับการเดินต่อเพื่อขับเคลื่อนการค้นหาศักยภาพของครูเพื่อให้ได้ออกมาซึ่งสิ่งที่เรียกว่า Best Practice โดยใช้กระบวนการ KM มาเป็นตัวขับเคลื่อน จากความเชื่อ ความศรัทธาที่เน้นการทำสิ่งที่แท้จริงออกมา...ทำให้เกิดพลังบางอย่างในจิตใจต่อความดีที่เราทำด้วยเจตนาที่ดีงามนี้...

       ออกจากห้องพักลงไปที่ห้องประชุมในโรงแรมเดียวกันนั้น...เสร็จสิ้นการทานมื้อเช้า ก็ไปเตรียมความพร้อมพบว่าครูมานั่งรอกันบ้างแล้วและต่างก็ทยอนเดินทางมาถึง...เมื่อทุกอย่างพร้อมก็เริ่มเข้าสู่กระบวนการโดยปรับการนั่งแบบฟังบรรยายเปลี่ยนมานั่งล้อมวงกันกว่า 50 ท่าน เน้นการสุนทรียสนทนา แลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อยอดกัน...

...
       ดิฉันได้ครูต้นแบบที่มี Best Practice ที่เป็นตัวแบบมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 6 ท่านแต่พอเข้าสู่กระบวนการเราไม่สามารถให้ครูมาเล่าได้ครบทั้งหกท่านเพราะเราถูกเร่งด้วยเวลาในเพียงครึ่งวันเช้าเท่านั้น...ลีลาแห่งการเล่าเรื่องของครูแต่ละท่านจะไม่เหมือนกัน อ.คมสันต์มาเล่าความภูมิใจที่อาจารย์มองว่าเป็น Best Practice ของอาจารย์ว่าได้แก้ไขปัญหานักเรียนไม่เข้าห้องเรียน อาจารย์ได้ทดลองใช้กลวิธีที่หลากหลายจนมาได้ผลที่การสร้างการกระตุ้นนักเรียนด้วยการทำแบบทดสอบเก็บคะแนน โดยที่ อ.คมสันต์ ก็ไม่ได้ออกข้อสอบยากอะไรมากนัก หากแต่เพียงให้เด็กเขียนความรู้สึกของตนเองว่า "การเรียนครั้งก่อน นักเรียนได้ความรู้อะไรบ้าง และการเรียนครั้งนี้นักเรียนอยากรู้เรื่องอะไรบ้าง" อ.คมสันต์จะทำเช่นนี้ทุกครั้งและบอกเด็กว่าส่วนนี้มีคะแนนด้วย เด็กก็จะรีบเข้าห้องเรียนเพราะเกรงว่าตนจะขาดคะแนนเก็บส่วนนี้ไป...และจากข้อมูลที่ได้จากการให้เด็กเขียนนั้น อ.คมสันต์ก็จะนำมาใช้การเรียนการสอน เหมือนเป็นการประเมินผู้เรียนทุกครั้งที่เข้าเรียน เป็นการประเมินทั้งก่อนเรียนและหลังเรียน... จากเรื่องเล่าของ อ.คมสันต์ ครูท่านอื่นๆที่เจอประสบปัญหาคล้ายๆ กันกับ อ.คมสันต์ก็จะมีการซักถามและแลกเปลี่ยนวิธีการกันอย่างเมามันส์...

       จากนั้น อ.สมพร ก็ได้มาเล่าเรื่องความสำเร็จในการสอนภาษาอังกฤษของตนเองที่ใช้ในเด็กนักเรียนโรงเรียนอนุบาลหนองคาย อ.สมพรจะมีวิธีการที่แปลกๆมาใช้ในเด็กเพื่อให้เด็กสามารถสนทนาภาษาอังกฤษได้คล่อง  ความสำเร็จของการสอนของอาจารย์สมพรจะมองว่าเด็กสามารถสนทนาได้ ซึ่งในบรรยากาศการแลกเปลี่ยนนี้ก็มีอาจารย์อีกท่านที่สอนในโรงเรียนที่เด็กจบจากโรงเรียน อ.สมพรมาเรียนต่อ ท่านก็ยืนยันและเล่าให้ที่ประชุมฟังว่าเด็กนักเรียนของ อ.สมพร สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีมาก ซึ่งง่ายต่อการต่อยอดในการสอนระดับมัธยมมาก...จากนั้นก็มีหลายๆ ท่านที่สนใจในวิธีการสอนของ อ.สมพร ก็มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อ

       ช่วงระหว่างที่ครูต้นแบบเล่า Best Practice แต่ละท่านนั้นดิฉันก็พยายามสอดแทรกและอธิบายให้ครูทราบถึงว่ากระบวนการที่เราแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั้น คือ KM อย่างไรเพื่อที่ครูจะได้เข้าใจในกระบวนการของ KM ยิ่งขึ้น งานนี้เรียกว่า Learning by Doing ที่มากกว่าการนั่งบรรยายอยู่บนเวที...

       หลังพักอาหารว่างแล้ว อ.อภินันท์ก็ได้มาเล่าเรื่องความภูมิใจ ความสำเร็จของตนเอง เกี่ยวกับวิธีการสอนภาษาอังกฤษของตนเองที่แบ่งการเรียนเป็นกลุ่ม เชื่อไหมคะว่าเรื่องเล่าของ อ.อภินันท์นี้เกิดกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่เข้มข้นมากขึ้น เหมือนกับว่าเวที ลปรร.นี้เริ่มเคี่ยว..และเข้มข้นแห่งกระบวนการต่อยอดความรู้เกิดขึ้นแล้ว...ดิฉันเกิดความรู้สึกปิติลึกๆ..และให้กลุ่มดำเนินไปตามธรรมชาติ...ดิฉันกับ อ.แหม่มจึงคุยกันว่าปล่อยให้ดำเนินไปตามธรรมชาติเราจะไม่เร่งด้วยเวลา เพื่อที่จะให้ครูท่านได้เรียนรู้ความชัดเจนของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่เป็นการถ่ายวนความรู้มากยิ่งขึ้น...

       จากนั้น อ.หงส์สุนีย์...ซึ่งเป็นครู Teacher Aword มาเล่าเรื่องของตนเอง โดยผ่านการสาธิตเลยโดยให้ครูทุกท่านร่วมบทบาทสมมติการเป็นนักเรียน...วิธีการสอนของ อ.หงส์สุนีย์นั้นสนุกมาก ดิฉันได้เข้าร่วมในกิจกรรมนั้นด้วย เป็นการกระตุ้นให้เด็กเกิดการเรียนรู้มาก มีความสุข และสนุกกับการเรียนโดยอาจารย์นำมาใช้ในการเสริมทักษะการจำเรื่องคำศัพท์...จนเมื่อ อ.หงส์สุนีย์สาธิตเสร็จนั้น ครูอีกหลายท่านแลกเปลี่ยนกันว่าวิธีการดังกล่าวสามารถนำไปใช้ในเรื่องอะไรได้บ้าง...

       จากช๊อคเมื่อวาน...วันนี้กลับสุขใจยิ่งนัก ดิฉันมองเห็นความพร้อมของการที่ต้องการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกิดขึ้นในครูภาษาอังกฤษ ในเขตพื้นที่การศึกษาเขต 1 จ.หนองคายนี้ โจทย์ต่อไปที่จะทำให้เกิดนั้นคือทำอย่างไร..ถึงจะทำให้เมล็ดพันธ์ที่กำลังงอกเงยนี้เจริญเติบโตต่อไปในความงดงามของกระบวนการที่เป็นธรรมชาติของการจัดการความรู้ที่เนียนเนื้อเข้าไปในชีวิตประจำวัน...

       และสิ่งสังเกตได้สิ่งหนึ่งจากบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้นี้...ครูมีความกระตือรืนร้นที่อยากจะเล่าถึงความสำเร็จของตนเอง...แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าเวลาเรามีจำกัด...หากเป็นไปได้กระบวนการที่จะให้ได้มาซึ่งเป็น  Best Practice ของครูทุกท่านได้นี้คงจะยิ่งมีความสุขมากขึ้น หากแต่ผู้จัดก็ได้ให้พันธะสัญญาว่าจะสานต่อไปอีกเป็นแน่แท้...