ทำไมถึงต้องมางาน...KM เชียงใหม่
เป็นคำถามที่บางท่านอาจถามตนเองหรืออาจไม่ถาม หรืออาจจะไม่ได้ใส่ใจหรือสนใจ หากแต่อาจผ่านเลยไป เพราะอาจมองว่าเป็นสิ่งที่ไม่น่าถามหรืออาจน่าถาม... เอ๊ะ!! ยังไงกันนี่
มองตามเนื้อถ้อยความที่เห็นตามจริง... “งานสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้ระดับประเทศ ” ที่เชียงใหม่นี้ เป็นงานที่จัดขึ้นเพื่อโปรโมท GotoKnow หรือเปล่า หรือเป็นการจัดขึ้นเพื่อพบปะสังสรรค์กัน หรือเพื่อการอบรม Blog หรือเพื่ออะไร ? นี่เป็นประเด็นที่น่าจับตามองและค้นหาเป้าหมายแห่งเส้นทาง
แต่สิ่งหนึ่งดิฉันเชื่อว่า...
อ.เรน หรือ อ.พิชัยรวมถึงทีมงานอันเข้มแข็ง อย่างคุณเอกนั้น คงไม่ได้จัดขึ้นเพียงเพื่อประชาสัมพันธ์หรือกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้เพียงอย่างเดียวแน่นอน
สิ่งที่ต้องมองไปไกลกว่านั้น...จะมีอะไรเกิดขึ้น
ความพยายามในการให้เกิดการเคลื่อนไปในความรู้... Knowledge… ซึ่งมีขึ้นตามธรรมชาติ ซึ่ง ณ ตอนนี้มีการนำมาจัดมาใส่ มาปรับ มาปรุง..ใส่ภาชนะ ใส่กล่อง เพื่อเสริฟต่อผู้บริโภค ซึ่งแต่ละผู้ปรุงแต่งนั้นต่างมีแนวคิดที่แตกต่างกัน บางท่านอาจบอกว่า... “ก็อาหารคล้ายๆ กันทำไมต้องใส่จานสวยหรูขนาดนั้น” บางท่านอาจบอกว่า.. “น่าตกแต่งให้น่ารับประทานหน่อยเถอะ” ... บางท่านก็อาจบอกว่า “จะเสริฟอย่างไรก็ได้ประโยชน์ทั้งนั้น”...
ไม่ว่าจะอย่างไร... -----> แต่ในมุมมองของดิฉันกลับมองว่า...
“อาหารที่มีชื่อว่า ความรู้... Knowledge จะบริโภคเข้าไปอย่างไรถึงจะได้ทั้งประโยชน์และมีความสุข”
และนี่อาจเป็นคำตอบได้หรือไม่...ดิฉันยังไม่ขอสรุปไว้ ณ ที่นี้ว่า... ทำไมถึงต้องมาร่วมงานสัมมนาการจัดการความรู้เพื่อพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้ระดับประเทศ ” ที่เชียงใหม่นี้
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะน้องสาว
พี่มาติดตามสถานการณ์ค่ะ คิดถึงนะคะ ดร.สาวหน้าเด็ก อิอิ
สวัสดีค่ะ...พี่หนิง..
พี่สาวสุด Love เข้ามาทักน้องสาวคนนี้ด้วยภาษาที่ไพเราะเพราะพริ้งมากเลยนะคะ...
ขอน้อมรับฉายานามที่เรียกนะคะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
คนที่ไม่ได้มาร่วมอย่างผม ก็มาซึมซับบรรยากาศ มาเก็บความรู้ ความคิดเห็น มาร่วมการเรียนรู้ผ่าน B2B ครับ
ขอบคุณ CKM และคุณกะปุ๋มครับ
สวัสดีค่ะ...พี่บางทราย
พลาดไม่ได้เจอ...ทีแรกทราบว่าท่านจะมาร่วมด้วย ก็คิดว่าคงจะได้เจอกันนะคะ...แต่ก็หวังว่า...คงจะมีโอกาสได้เจอกันสักวันหนึ่งนะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ น้องกะปุ๋ม
กอดใครเผื่อพี่แป๊ดบ้างคะเนี่ย ฝากกอดทุก ๆ คนเลยนะคะ ยกเว้นพี่อึ่งฯ เพราะตุนกอดเผื่อไว้แล้วทั้งปีค่ะ
อิอิ
สวัสดีครับคุณกะปุ๋มลุ๋ม
สบายดีนะครับ
ไม่ว่าจะอย่างไร... -----> แต่ในมุมมองของดิฉันกลับมองว่า...
“อาหารที่มีชื่อว่า ความรู้... Knowledge จะบริโภคเข้าไปอย่างไรถึงจะได้ทั้งประโยชน์และมีความสุข”
ขอบคุณมากครับ
กินข้อมูลเข้าไป เคี้ยวๆย่อยๆ บดๆ ได้สารสนเทศ จนอิ่มจนเกิดความรู้ภายใน ระเบิดโุป๊ะเชะในสมอง ตามต่อมเซลล์ประสาท พอระเบิดประทุไปทั่วสมอง ก็เริ่มมีกลิ่นอายของปัญญาที่ได้จากการบ่ม ความรู้ ทั้งหลายเ้ข้าร่วมกัน รสปัญญาเลยกลมกล่อม...
ิอิๆๆ มาแลกเปลี่ยนความรู้แบบมั่วๆ เอานะครับ
ขอบคุณมากๆ นะครับ
นั่นแน่..แวะมาจ๊ะเอ๋พี่แป๊ดค่ะ...
มาบ้านหลังนี้สายมากเลยนะคะ...กอดใครบ้างน๊า...แต่ที่แน่ๆ ไม่ใช่คุณเอกแน่นอนค่ะ...อิอิ..เพราะพี่เบิร์ดฝากคุณเอกมากอดกะปุ๋ม...555
(^____^)
สวัสดีค่ะ..คุณเม้ง...
เมื่อสักครู่พยายามทักทายที่ skype ค่ะ...
กินข้อมูลเข้าไป เคี้ยวๆย่อยๆ บดๆ ได้สารสนเทศ จนอิ่มจนเกิดความรู้ภายใน ระเบิดโุป๊ะเชะในสมอง ตามต่อมเซลล์ประสาท พอระเบิดประทุไปทั่วสมอง ก็เริ่มมีกลิ่นอายของปัญญาที่ได้จากการบ่ม ความรู้ ทั้งหลายเ้ข้าร่วมกัน รสปัญญาเลยกลมกล่อม...
อาหารจานที่คุณเม้งนำมาเสริฟ...แซบหลายเด้อคะ..
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมมาจาก มรม ครับ เพิ่งเห็นตัวจริงที่ เชียงใหม่ครับ
ได้เจอพี่ ดร.กะปุ๋ม ตัวเป็น ๆ
น่ารักมาก ๆครับ
แล้ว น้องโอ๋ และน้องนนท์ ก็ได้มีโอกาสเป็น MC สองหนุ่ม หนึ่งสาวสวย ทำหน้าที่สำคัญในงานวันนี้ด้วย ที่น่าอัศจรรย์ใจคือ ไม่มีการเตรียมตัวอะไรกันมากมาย ไม่มีสคริป แต่เพราะสื่อกันด้วย "ใจ"
ทำให้งานวันนี้ Happy มากครับ
สวัสดีค่ะ อ.ฟงหมิง
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะคะ สิ่งที่เกิดและสิ่งที่ได้ครั้งนี้นั้นมาจาก "ใจ" เป็นสำคัญ...
นี่สามารถเป็นอีกมุมมองที่ได้จากการเรียนรู้ ซึ่งทาง มรภ.สารคาม...สามารถนำไปถอดบทเรียนและดำเนินขับเคลื่อนสานต่อไปได้นะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
ดีใจค่ะที่ได้ร่วมงานกับน้องโอ๋และน้องนนท์ในวันนี้ ซึ่งพี่มองว่าเป็นการทำงานที่หลอมรวมเป็น "ใจ" เดียวโดยที่เราไม่เน้นการเป็นรูปแบบ หากแต่ให้ลื่นไหลไปเป็นธรรมชาติ...
ขอบคุณที่มาให้ได้รู้จักนะคะ...
(^____^)
การทำงานที่หลอมรวมเป็น "ใจ" เดียวโดยที่เราไม่เน้นการเป็นรูปแบบ หากแต่ให้ลื่นไหลไปเป็นธรรมชาติ...
ขอบคุณครับพี่สาวคนดี
มาสารภาพเปิดเปลือยว่าผมประทับใจและนับถือศักยภาพและจิตวิญญาณของคุณกะปุ๋มมากเลย
หวังแต่เพียงว่า จะได้คุยและแลกเปลี่ยนอย่างจริงจังใน "บางเรื่อง" ... ในโอกาสต่อไป
อาหารที่มีชื่อว่า ความรู้... Knowledge จะบริโภคเข้าไปอย่างไรถึงจะได้ทั้งประโยชน์และมีความสุข
หวัดดีหนุกะปุ๋ม
ยังคิดถึงหน้าน้อยๆและรอยยิ้มใสใสอยู่เลย
รวมทั้งเสียงที่ใสมีพลังนั้นด้วย
พบกันคราวนี้...เป็นวาสนายิ่งนัก
แต่ยังไม่มีโอกาสคุยกันเท่าที่ควรนะครับ
คงมีคราวหน้า :)
จาก
เรน(แน่นิ่ง)ในขณะนี้ครับ
สวัสดีจ้ากะปุ๋ม
ตัดผมสั้นเลยนะ (เห็นในบันทึกคนอื่น) ตอนนี้เราผมยาวเชียว (ไม่มีเงินตัด)
บริโภคความรู้แล้วได้ความสุขเนี่ย ก็คุ้มนะจ๊ะ
ที่สำคัญดูเฮฮากันดี แอบอิจฉานะเนี่ยไม่ได้ไป
^______^
คิดถึงนะจ๊ะ
สวัสดีอีกครั้ง...และอีกบ่อยๆ ครั้งนะจ้ะโอ๋...
วันนี้...นำภาพทีมงานสามัคคีสรรค์สร้างความดีมาฝากค่ะ...แฝดสามแฝดสยาม...ขาดน้องบอยไปอีกคน...
คิดถึง..ทุกคนเลยค่ะ
(^____^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...คุณพนัส
ต้องขออภัยอย่างมากที่ตามมาพูดคุยด้วยช้าไปหน่อย..หากแต่ไม่เป็นไรนะคะ...คุยกันเมื่อไรก็เมื่อนั้นดีใจที่ได้เจอและได้รู้จัก...หากแวะเวียนไปแถวมหาสารคามจะไปร่วมเสวนาแบบทั้งครอบครัวเลยนะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีที่นี่อีกครั้งค่ะซูซาน
พี่กะปุ๋มก็รู้สึกประทับซูซานเช่นกัน..เป็นนักโปรแกรมเมอร์ที่...มีชีวิต...ชีวา และความสดใสร่าเริง จนบางทีพี่ก็ว่าไฮเปอร์ไปไม่แพ้พี่แอ๊ด...ขจิต...(แซวอีกแล้ว)...
จริงๆ นะซูซานนั้น...สดใส...เดินไปที่ไหนที่นั่นก็สว่างไสว...ทุกที่เลยค่ะ...ขอยืนยันด้วยภาพนี้นะคะ
(^_____^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...ท่านอาจารย์เรน
ณ ตอนนี้กะปุ๋มก็ยังรู้สึก ขอบคุ๊ณ...ขอบคุณอาจารย์ที่จัดให้มีงานนี้เกิดขึ้น... และก็ยังแอบหวังต่อไปอีกว่า...น่าจะมีการสานต่อไป...อีกนะคะ...
...
และเป็นวาสนายิ่งของกะปุ๋มเช่นเดียวกันที่ได้ร่วมทำธรรมทาน...ครั้งนี้ค่ะ
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีจ้า...แนน
