ช่วงวันหยุดปีใหม่ ตนเองมักไม่ได้ไปไหน อยู่กับบ้านก็สนุกคลึกคลื้นกันแล้ว เพราะจะมีพี่น้อง รวมทั้งหลานๆ จากกรุงเทพมารวมกันที่บ้าน บางปีก็มากันหลายคน บางปีก็มาน้อย เดี๋ยวนี้ วันปีใหม่ กลายเป็นวันรวมญาติของคนจีน แทนวันตรุษจีนไปเสียแล้ว
ดิฉันไม่ได้เอางานกลับมาทำ ยกเว้นตรวจข้อสอบ ตั้งใจจะอ่านหนังสือซึ่งซื้อมาตั้งแต่ต้นเดือนจากงานมหกรรมฯ หนังสือชื่อ “วุฒิภาวะ ศิลปะของผู้ถึงพร้อม (Maturity The responsibility of being oneself)” เป็นงานของ Osho แปลโดยอาจารย์ ดร.ประพนธ์ ผาสุขยืด คนคุ้นเคยของ สคส. และ Gotoknow นั่นเอง
เป็นจังหวะเวลาที่อยากอ่านหนังสือเล่มนี้เป็นพิเศษ เผื่อว่าจะได้อะไร ที่จะทำให้มีวุฒิภาวะมากขึ้น (ตามอายุที่จะเพิ่มขึ้น 1 ปี) เสริมสร้างการดำรงของชีวิตอย่างเข้าใจ เพื่อใช้ในการดำรงชีวิตในปีหน้า ให้มีความสุขมากยิ่งขึ้น
อ่านแล้ว ประทับและชอบมากๆ ค่ะ ตั้งแต่คำนำของสำนักพิมพ์ โดยคุณ อภิสิทธิ์ กัมพลาวลี จึงขออนุญาต ยกมาบางส่วนค่ะ
ทำไมจึง.. รู้ซึ้งถึงความ “เป็นอยู่”
ในการดำรงอยู่ของชีวิตแต่ละคน ย่อมอาศัยการเรียนรู้ และพัฒนาตนเป็นตัวขับเคลื่อน เพื่อความอยู่รอดอย่างสันติ
แต่พลังแห่งความปรารถนาที่เป็นตัวกระตุ้นในแต่ละชีวิตนั้น ย่อมมีไม่เท่ากัน ข้อนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่ประกอบขึ้นเป็นพลังงานในตัวผู้นั้น ท่านคงได้ยินบ้างแล้วว่า “เมล็ดพืชที่หว่านลงบนดินแล้วนั้น ย่อมมีโอกาส งอกงามทุกเมล็ด แต่ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่ประกอบขึ้นแก่แต่ละเมล็ดนั้น เอื้ออำนวยมากน้อยแค่ไหน ”
ผลผลิตของการพัฒนาที่ถูกทาง คือภูมิปัญญาในการ “แทงทะลุ” มองเห็นสัจจธรรมของชีวิต เมื่อปัจจัยต่างๆ ถึงพร้อม “วุฒิภาวะ” ย่อมปรากฏขึ้น…
วุฒิภาวะ แปลกันง่ายๆ ก็คือ สภาวะที่รู้แจ้งเห็นจริง ประกอบด้วยสติ ปัญญา พัฒนาเต็มที่ สามารถเกี่ยวข้องอย่างอิสระ ต่อสิ่งทั้งหลายทั้งปวง ผู้ที่มีวุฒิภาวะ จึงเป็นผู้ที่มีความสุขได้ทั้งจากภายในและภายนอก …….
อ่านแค่นี้ ก็ยิ่งทำให้อยากอ่านต่อ เพื่อเรียนรู้วิถีแห่งการเข้าถึง วุฒิภาวะ
แต่กลัวบันทึกจะยาวเกินไป ขอต่อในบันทึกหน้าค่ะ
สวัสดีปีใหม่ ครับอาจารย์
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆ นะค่ะ :)