PSUShare 3 : คิดถึง hit rate


ปีใหม่นี้ ผมก็เลยฝัน และ คิดถึง hit rate....ว่าสักวัน จะกลับมา แม้จะบน go2know ไม่ได้ ก็กลับมาใน share.psu.ac.th ก็ยังดี
     ในการคุยกันอย่างไม่เป็นทางการว่าด้วยเรื่องของ share.psu.ac.th เมื่อวันที่ 25 ธันวาคมที่ผ่านมา หลายคนมีการกล่าวถึง hit rate ที่เราคุ้นเคยใน go2know เวอร์ชั่นแรก ว่าอยากให้กลับมา แม้ว่าในเวอร์ชั่นปัจจุบัน จะมีหน้าสถิติไว้ให้ก็ตาม แต่ hit rate ในเวอร์ชั่นแรก ก็เป็นอะไรที่สะดวก ไม่ต้องใส่รหัส เปิดหน้าบันทึกหรือจะดูในหน้ารวมก็รู้ได้ทันทีว่า มีคนเข้ามาอ่านบันทึกแล้วมากน้อยเพียงใด
     เราคุยกันว่า hit rate ช่วยเป็นกำลังใจให้กับผู้เริ่มต้นในการเขียนบันทึกได้ดีพอสมควร เพราะปัจจุบันเราพบว่า หลายๆบันทึกที่เขียนแล้วไม่พบว่ามีการแสดงความคิดเห็นนั้น หลายบันทึกเหล่านั้นมีผู้เปิดอ่านไม่น้อย การที่ได้ปรากฏจำนวนผู้เปิดอ่านบันทึกแสดงให้ผู้เขียนเห็น ถือเป็นสิ่งหนึ่งที่เป็นการเสริมสร้างกำลังใจให้กับผู้เขียนได้ ในการที่จะปรับปรุงข้อเขียนในบันทึกของตัวเอง ให้เป็นที่นิยม และเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านมากขึ้น
    หลายคนพบว่า ในเวอร์ชั่นแรก เขาสนใจและติดตามจำนวนผู้อ่านบันทึก ใช้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่สามารถติดตามคุณภาพของการเขียนบันทึกได้ในระดับหนึ่ง ในขณะที่สิ่งนี้หายไปเมื่อมีการปรับเป็นเวอร์ชั่น 2 แม้ว่าจะมีหน้าสถิติให้ แต่เราก็ไม่ได้เปิดหน้าสถิติ เพื่อใช้ในวัตถุประสงค์เดียวกัน
    ในความรู้สึกของหลายคน  Hit rate อาจไม่ได้มีความสำคัญต่อมือโปร หรือมือฉมังที่เขียนบันทึกอยู่เป็นประจำ เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่า สิ่งนี้เป็นดัชนีชี้วัด และเสริมสร้างกำลังใจหรือกับมือใหม่ หัดขับ และเขียนบันทึกที่ดีมากสิ่งหนึ่ง 
     ปีใหม่นี้ ผมก็เลยฝัน และ คิดถึง hit rate....ว่าสักวัน จะกลับมา แม้จะบน go2know ไม่ได้ ก็กลับมาใน share.psu.ac.th ก็ยังดี 
หมายเลขบันทึก: 70539เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2007 10:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 16:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (82)

สวัสดีค่ะคุณไมโต

  • ครูอ้อยเห็นด้วยกับ hit rate ที่เสริมสร้างกำลังใจในการเขียน  สำหรับมือใหม่หัดเขียนค่ะ
  • ครูอ้อยเริ่มจะเป็นมือเก่ายังชอบ hit rate อยู่เลย  ทำให้การเขียนมีพลังจะจำนวนเพิ่มขึ้น  รวมไปถึงคุณภาพของบันทึกด้วย

ขอบคุณในแนวคิดที่ดีมีประโยชน์

โชคดีปีใหม่ค่ะ

สวัสดีครับ ครูอ้อย
  • hit rate คงเป็นอะไรที่หลายคนคิดถึงครับ ผมก็เพียงแต่เป็นสื่อกลางในการบอกเล่าความรู้สึกจากหลายๆคน มาเล่าสู่กันฟังเพื่อบอกต่อไปยังอาจารย์ธวัชชัยและอาจารย์จันทวรรณครับ แม้ว่าจะทราบว่าทั้งสองท่าน มีงานยุ่งมากจนไม่ได้พักผ่อนในวันหยุดปีใหม่
  • สุขสันต์ ในปีหมูทอง ตลอดไปครับ ครูอ้อย
  • แวะมาสวัสดีปีใหม่ ครับ
  • ผมไม่ทัน version แรก ก็เลยไม่รู้จัก hit rate แต่เห็นด้วยว่า สถิติ ก็มีประโยชน์สำหรับผู้เขียนบันทึกทุกคน
  • นอกจากฝันถึง hit rate แล้ว ยังฝันถึงอย่างอื่นด้วยหรือเปล่า
สวัสดีปีใหม่ครับ อาจารย์หมอสมบูรณ์
  • ครับ hit rate เป็นอะไรที่คล้ายกับ หน้าสถิติ แต่มีการสรุปไว้ที่ตอนท้ายของบันทึก ทำให้สะดวกในการเข้าถึงได้มากกว่าหน้าสถิติครับ
  • ตอนผมเพิ่งเขียนบันทึกใหม่ๆ เมื่อต้นปี ผมก็ชอบดู hit rate ครับ ทำให้ทราบว่ามีคนเข้ามาอ่านบันทึกของเรามากน้อยเพียงใด แล้วก็ปรับวิธีการเขียนบันทึกให้น่าสนใจมากขึ้นครับ
  • จริงๆ แล้ว ผมฝันถึงอย่างอื่นอีกหลายอย่างครับ แต่ความที่เป็นคนขี้เกียจกว่าคุณไม้ดำหอม ผมก็เลยได้แต่ฝัน...ไม่กล้าเสี่ยงตายเหมือนคุณกฤษณา
  • ปีใหม่ปีที่แล้ว กับปีนี้ ใน gotoknow มีอะไรที่ต่างกัน ไม๊ครับ
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • ถ้าเอากันเหนาะๆ ก็ go2know ยังเป็นที่เก็บคลังความรู้เหมือนเดิมครับ เก็บในลักษณะการเขียนบันทึกเล่าเรื่องราวเหมือนเดิมครับ เพียงแต่โปรแกรมที่ใช้อาจแตกต่าง ในเรื่องของ feature และรูปลักษณ์ ทำให้สะดวกขึ้นใน แง่ของการค้นหา และสกัดความรู้ รวบรวมความรู้ที่เขียนขึ้นให้เป็นหมวดหมู่ ได้ง่ายขึ้น
  • แต่ถ้าอาจารย์ต้องการฟังอย่างละเอียด คงต้องถามอาจารย์ว่า อาจารย์มีเวลาเยอะแค่ไหนครับ แล้วจะให้เล่าย้อนหลังไปถึงไหน เอาตั้งแต่ยุคสุโขทัยเลยหรือเปล่า.....อิ อิ
  • เล่าแค่ตอนวันปีใหม่ปีที่แล้วก็พอ
  • ช่วยลบความเห็นก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้ใส่ชื่อให้ด้วย
สวัสดีปีใหม่ เช่นกันครับ คุณแนน
อาจารย์หมอสมบูรณ์ ครับ

คุณไมโต...นอนดึกจังค่ะ

เป็น G2K แบบไหน  ครูอ้อยชอบเขียนไปหมดค่ะ 

ผมปล่าวนอนดึกครับ ช่วงหัวค่ำหลับไปรอบแล้วครับครูอ้อย
เหมือนกันเลยค่ะ   เราเข้าเวรกัน  ....
  • พออายุมากขึ้น ก็เป็นอย่างนี้แหละนะครับ ครูอ้อย
  • พลังงานที่มีในแต่ละวัน ไม่เพียงพอให้อยู่ได้ทั้งวัน ต้องงีบสักพักใหญ่ก่อน ถึงจะมีแรงลุกขึ้นมาทำงานต่อ....
  • งั้นวันนี้ ผมเข้าเวรกับครูอ้อยนะครับ
คุณติ๋วด้วยค่ะ..เข้าเวรกัน  วัยเดียวกัน  ขำกลิ้งค่ะ...
เหรอครับ ผมนึกว่า คุณกฤษณา แอบไปงีบเสียแล้วครับ

มาต่อเวรแล้วค่ะ...

  • มาช้าไปหน่อยคงไม่ว่ากันนะคะ....
  • ตกลงทั้งสองท่านนี่แอบลงเวรก่อนดิฉันขึ้นเวรหรือนี่..เดี๋ยวจะตัดเงินเวร...
  • ดิฉันไม่งีบเล็ก...แต่หลับยาวค่ะ...
  • อรุณสวัสดิ์ทั้งสองท่านค่ะ...หรือเพิ่งไปเข้านอนกันคะ

ไม่ได้มาตรวจเวรครับ :-)

แค่แวะมาทักทาย มาไม่ทัน version แรกเหมือนกันครับ ตอนนี้ถ้าอยากจะดู ก็ต้องกดตรงหน้าสถิติ ว่านอกจากตัวเอง แล้วจะมีใครเข้ามาอ่านบ้าง  อิอิ

พึ่งสังเกตรูปเป็ดด้านบนของบล๊อกคุณไมโต เวลามองห่างจอ ดูเหมือนเป็นรูปดวงตาโหดๆ กำลังจ้องอยู่เลยครับ แปลกตาดี   สวัสดีปีใหม่ด้วยครับ

จริงๆด้วยค่ะ...คุณเจษฎา...ดิฉันวกกลับไปดูเห็นเป็ด 2 ตัวจริงๆด้วยแฮะ...คุณนี่ช่างสังเกตจริงๆ..มันกำลังหาปลาดิบกินกัน...หากินกันทั้งวันนั่นแหละค่ะไม่อิ่มสักที...มันคุยกันด้วยแหละ..ฉันได้ยิน..ไอ้ตัวซ้ายถามว่า.."ที่รัก..วันนี้เธอได้ปลาดิบไปฝากลูกเราไหม?"..เจ้าตัวขวาตอบว่า.."ฉันหาจนเหนื่อยแล้วที่รัก..ไม่มีเหลือเลย...พ่อซากุระเอาแหมาเหวี่ยง..กวาดไปเกลี้ยงบ่อ..เอาไปทำมื้อเย็นให้ลูกๆเธอแล้ว..เราจะทำไงดี"...เจ้าตัวซ้ายก็เลยปลอบใจว่า..."โอ๋..ไม่เป็นไรที่รัก..ไม่เป็นไร..เดี๋ยวพ่อจะไปตลาดเอง...ขับรถไปเอง...ถือตะกร้าเอง..ซื้อของเอง...แล้วจะกลับมาทำให้ที่รักกับลูกๆทานเองนะ..ไป..น้องพาลูกๆไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะคนดี...อยู่กับพี่สบายใจ...หายห่วงจ้ะ"
โอ้...ถ้ามองเป็นดวงตาโหดๆน่ะ..ฉันเห็นเขาใส่แว่นด้วยแหละ...คุณเห็นไหม...
  • ใน G2K มีเข้าเวรด้วยเหรอ ทำไมขยันกันจังเลย
  •  เวรดึกผมไม่ไหวแน่ ให้คนแก่อย่างคุณ ไมโต กับ ครูอ้อย เขารับเวรไปก็แล้วกัน
  • ผมขออาสาเวรเช้าดีกว่า เพราะผมแก่กว่า
สวัสดีปีใหม่ครับ อาจารย์เจษฎา
  • พออ่านความเห็นของอาจารย์ ผมก็เลยต้องเลื่อนขึ้นไปดู ตอนแรกก็ยังสงสัยว่าอาจารย์มองอย่างไรหว่า ถึงเป็นดวงตาพิศาลได้ แต่พอทำตาเบลอๆ เออ! จริงแฮะ มองเป็นดวงตาโจรใต้ได้จริงๆด้วย สงสัยจะต้องเปลี่ยนรูปเสียแล้ว จะได้ดูไม่โหดอีก
คุณกฤษณาครับ
  • ต้องบอกว่าคุณนี่จินตนาการเหลือร้ายเลย รู้ด้วยว่าเป็ดสองตัวนั่นคุยกัน แต่คุยกันยังไงก็ไม่รู้ ผมฟังดูแล้วคล้ายๆกับชีวิตใครแถวๆนี้ คุ้นเคยยังไงบอกไม่ถูก...
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • ชีวิตที่เข้าเวร เป็นสิ่งคุ้นเคยของคนที่ทำงานโรงพยาบาลและโรงเรียนครับ เวลาพูดถึงเวร คนที่เคยอยู่เวรก็จะรับได้ทันที
  • เมื่อก่อนผมก็อยู่เวรเหมือนกันครับ มีกะเช้า กะบ่าย แล้วก็กะดึก
  • เดี๋ยวนี้อยู่เวรอย่างนั้นไม่ได้แล้วครับ สังขารไม่ให้ อายุอานามปัจจุบันก็ปาเข้าไปรุ่นคุณกฤษณาแล้ว อีกสักพักต้องหาหมาก หาไม้เท้ามาให้คุณกฤษณาใช้แล้วครับ ส่วนผมยังพอวิ่งไหวครับ
  • งั้นผมขอขยับไปอยู่เวรเช้าร่วมกับอาจารย์หมอดีกว่านะครับ...สบายกว่า

มาสวัสดีอีกรอบครับ   เรียกเจษฎา หรือเจษ เฉยๆ ก็ได้ครับ ไม่ได้เป็นอาจารย์  เป็นแค่เจ้าหน้าที่ต๊อกต๋อยครับ อิอิ

ไม่ต้องเปลี่ยนรูปหรอกครับ ผมไม่น่าทักเลย สงสารน้องเป็ด เผื่อยังคุยกันไม่จบเรื่อง หรือเก็บไว้เป็นดวงตาเฝ้าบล๊อกก็ได้ครับ  

ปล. ส่งน้องลิงเจ้าเล่ห์มาช่วยเฝ้าอีกแรงครับ monkey10

มาเข้าเวรค่ะ...ช้าไปหรือเปล่า...ล้อเล่นค่ะ มาบอกว่า hit rate อีกมุมก็ทำให้หลงตัวเองค่ะ..
อ.สมบูรณ์คะ....ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ..คุณไมโตเขาจะ "หาหมาก"..ให้ดิฉันตะบันให้เขาหม่ำน่ะค่ะ...ส่วนไม้เท้าน่ะ..เขาส่งให้ดิฉันเป็นดรัมเมเยอร์เดินนำนักวิ่งอย่างเขาค่ะ..เอ้า..ตึง..ตะลึง..ตึง..ตึง

คุณ กฤษณา ครับ

  • ไม่ต้องตำหมากเผื่อผมนะ ไม่มีฟันจะเคี้ยวแล้ว
  • กำลังร่างบันทึกเรื่อง ฟ. ฟัน อยู่ คาดว่าจะบันทึกในเรื่องเล่าเร็วๆ นี้ ครับ
  • คุณเมตตาจะรับหมากด้วยหรือเปล่าครับ จะได้ส่งรวมกับ คุณไมโต ทีเดียวเลย
  • คุณเจษฏา ครับ รูปถ่ายมองไม่เห็นหน้าเลย กล้องบังหมด เหมือนไปนั่งอยู่ในแคปซูล อะไรซักอย่าง แต่ก็ดูแปลกดี ครับ
คุณเจษ ครับ
  • ขอบคุณมากครับ สำหรับลิงเจ้าเล่ห์ เจ้าลิงตัวนี้ หน้าตามันเจ้าเล่ห์มากเหลือเกิน สมควรอยู่เป็นเพื่อนเป็ดน้อยเฝ้าบล็อกด้วยกันจริงๆครับ
  • งั้นเอาไว้ได้ภาพที่ถูกใจแล้ว ค่อยเปลี่ยนก็แล้วกัน พอดีผมไม่ค่อยถนัดเรื่องการใช้ photoshop ในงานตกแต่งมากนัก
คุณเมตตาครับ
  • ถ้ามาเข้าเวรตอน 10 โมงล่ะก็ ไม่เรียกว่าช้าครับ สายเลยล่ะครับ
  • hit rate สำหรับมือโปรอย่างคุณเมตตา ก็อาจทำให้หลงตัวเองได้ครับ แต่สำหรับมือใหม่อย่างผม หรืออีกหลายๆคน ผมคิดว่าเป็นสิ่งหนึ่งที่คอยเหลือบตาดูไว้เป็นกำลังใจมากกว่าครับ
คุณกฤษณาครับ
  • ถ้าดูจากฟัน ผมคงต้องเลื่อนไปอยู่รุ่นเดียวกับอาจารย์หมอสมบูรณ์แล้วล่ะครับ
  • คุณกฤษณาต้องตำให้ละเอียดนะครับ ให้เคี้ยวคงไม่ไหว คุณกฤษณาต้องผสมน้ำเข้าไปเยอะหน่อย แล้วใช้หลอดกาแฟดูดเอาจะดีกว่า
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • อยากรู้จังว่า ฟ ฟัน ของอาจารย์ จะเกี่ยวกับ ม หมาก ของคุณกฤษณามั้ย
  • ภาพของคุณเจษ ทำให้สนใจว่า ใครหนออยู่หลังกล้อง  ประเภทเดียวกับคุณแนน IS ที่แม้จะไม่อยู่หลังกล้อง แต่ก็ไม่เคยเห็นเต็มหน้าชัดๆ สักครั้ง แต่ละครั้งถ้าไม่หันข้างให้ ก็หันหลังให้ แบบว่า ถ้าเจอกันเมื่อไหร่ ต้องขอเวลาสักนิดเดินอ้อมไปดูข้างหลัง หรือขอดูมุมด้านข้างให้แน่ใจก่อน ว่าจะใช่หรือเปล่า...อิ อิ
  • ต๊ายตาย...ดีใจจัง..ถ้าคุณรุ่นเดียวกับอ.หมอสมบูรณื..ดิฉันก็จะได้เป็นน้องแล้ว...น้องติ๋ว..ฮิ ฮิ....
  • แล้วคุณจะออกแรงดูดหลอดไหวหรือคะ..เฮ้อ...น่าจ๋งจ๋านจังเยย.....
  • จะขึ้นบันทึกให้อ่านวันนี้ครับ คอยดูว่าเหมือนกันไม๊
คุณกฤษณาครับ
  • ที่มีปัญหาคือ ฟันครับ ไม่ใช่แรง
  • ถึงอย่างไรก็ยังไม่แรงอยู่
  • งั้นคุณกฤษณา ก็เรียก พี่สมบูรณ์ไปก่อนนะครับ ผมยังขอเรียกว่าอาจารย์หมอสมบูรณ์อีก
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • แล้วจะติดตามอ่านครับ
  • ตกลงใครแก่ที่สุด ตกลงกันก่อนนะคะ แล้วครูอ้อยค่อยมาสรุปว่าใครแก่ที่สุด
  • ว้า..สรุปเร็วๆ  นะคะคุณไมโต  คุณติ๋ว  และคุณหมอสมบูรณ์
  • คุณไมโต รู้จัก อาจารย์หมอ เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี
    โรงพยาบาลสงขลานครินทร์ ไม๊ครับ
  • อ.เพิ่งเริ่มเขียนบันทึก   ที่นี่ อยากให้พวกเราไปช่วยให้กำลังใจด้วย
  • อ. เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลผู้ป่วยมะเร็งด้านการใช้รังสีรักษา

 

ครูอ้อยขา..แต่เดิม..ดิฉันเรียกคุณหมอสมบูรณ์ว่าลุงสมบูรณ์ค่ะ
  • เอาเป็นว่า ครูอ้อย แก่ที่สุด ก็แล้วกันครับ ยกให้เป็น พี่ใหญ่ ดีไหมคุณกฤษณา ส่วนที่เหลือ เหมือนเดิมครับ

ตกลง..  OK...ค่ะพี่ใหญ่...อุ๊ยยไม่ใช่พี่ใหญ่...เอ..หรือว่าใช่..อืมมม...ไม่แน่ใจ..

เอ้า..ตกลงตามที่คุณว่าค่ะ

วันนี้ฉันไปอบรมที่ปรึกษาโรงพยาบาลกับท่าน อ.JJ.  วิทยากรเป็นฝรั่ง(ท่านบันทึกสดไว้แล้วค่ะ.ไวจริงๆ)..ฉันฟังซะเมื่อยหูเลย...เพิ่งกลับมาถึง..ทั้งเหนื่อยทั้งหิว...มีอะไรทานบ้างที่รัก....อุ๊ยไม่ใช่...ลืมไป...นึกว่าที่บ้าน...
  • เรื่อง ลุง นี่ยังสับสนอยู่นะคุณกฤษณา
  • แล้ว ลุง กับ พี่ใหญ่ ใครแก่กว่ากัน
นั่นน่ะซีคะ...ดิฉันว่าถ้าคุณลุงสมบูรณ์อยากจะเด็ก...ก็ให้พี่ใหญ่เป็นพี่แล้วคุณลุงเป็นน้องก็แล้วกัน...งงงงไหมคะ...
  • อยู่ที่อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ ว่าจะให้ลุงแก่ว่าพี่ใหญ่ หรือว่าจะให้พี่ใหญ่เป็นพี่ของลุง
  • ว่ากันไป ว่ากันมา ก็งงเหมือนกันครับ ว่า จะเรียงลำดับกันยังไง ....
  • จะเรียงกันยังไงผมก็เป็นน้องเล็กครับ
  • ผมก็เพิ่งกลับจากพา sensei ที่มาจากญี่ปุ่น (มาเยี่ยมที่หาดใหญ่) และ พี่ๆที่รักใคร่กันและรู้จัก sensei คงต้องบอกว่า พี่ๆเขาพาไปจะถูกต้องกว่า วันนี้ไปหาอะไรกินกันแถวปากพะยูน ห่างจากหาดใหญ่ไปประมาณ 70 กิโล อยู่ริมทะเลสาบสงขลา
  • เลยได้โอกาสเอาภาพริมทะเลสาบสงขลา ทางฝั่งอำเภอปากพะยูนมาให้ชมครับ เป็นภาพตอนโพล้เพล้ พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว

  • สวยจริงๆค่ะ...ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆที่ญี่ปุ่นเน๊อะ...โรแมนติคจังเลยค่ะ....
  • มิน่าล่ะ....วันนี้ไม่ได้ยินสุ้มเสียงเลย...
  • ตอนเช้า..ชีวิตเลยเหมือนขาดๆ...แบบว่า..ขาดคนกวนใจน่ะค่ะ

พี่สาวยายกีตาร์...มาจ้องComp.อีกแล้ว..เดี๋ยวดึกๆถ้าไม่หลับจะย่องมาคุยด้วยใหม่ค่ะ..bye..

  • ช่วงนี้อาจารย์จากญี่ปุ่นมาเยี่ยมครับ สงสัยจะมาทวงงาน....แต่ไม่เสร็จหรอก ตั้งแต่กลับมานี่ยังไม่ได้ทำงานที่ค้างไว้เลย มีงานของที่นี่ต้องทำเพียบเลย
  • ท่าทางคุณกฤษณา ถูกรุกฆาตครับ ยังไงก็คงต้องเสียคอม ให้กับพี่สาวยายกีต้าร์
ดิฉันเห็นรูปใหม่ของคุณกับเด็กๆในกรอบเล็กๆ(ตอนเพิ่งตื่นนอนใหม่ๆ...ยังไม่ล้างหน้า)...เลยคิดว่าตัวเองตาฝาด...แต่เห็นขนาดแม่คนเล็กเท่าเดิม...มือซ้ายคุณไมโตที่เดิม...ก็คิดว่าตาฝาดจริง...เพิ่งมาเห็นภาพใหญ่...รูปใหม่...หล่อกว่าเดิม....ภาพนี้น่ารักมากๆทั้งคุณพ่อและคุณลูกค่ะ...ดูอบอุ่นดีจังเลย....
  • เปลี่ยนรูปใหม่ เป็นความคิดที่ดีนะ จะได้เปลี่ยนบรรยากาศไปเรื่อยๆ วันหลังจะทำบ้าง แต่อย่าดีกว่า ขี้เกียจหารูป ให้พวกเวรดึกทำก็แล้วกันเพราะดึกๆ งานไม่ค่อยมี
คุณกฤษณาครับ
  • ขอบคุณมากสำหรับคำชมครับ ชอบหลายเหมือนกันครับ
  • ภาพนี้ถ่ายไว้สักสองปีแล้วครับ ตอนพาเด็กๆลงเรือไปเที่ยวทะเลตรัง สวยมาก....ขอบอก
  • คุณสมจินเขาบอกว่า แก๊งนี้เขาเอารูปลูกขึ้นบล็อกกันหมดเลย แล้วผมไม่เอารูปลูกขึ้นบ้างเหรอ ก็เลยเปลี่ยนรูปใหม่เสียเลย ต้อนรับปีใหม่ด้วยครับ
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • ผมเองก็ไม่ค่อยมีรูปถ่ายตัวเองเหมือนกันครับ แต่คนที่บ้านมีรูปกันเป็นร้อย
  • เปลี่ยนพ.ศ.ใหม่ เปลี่ยนใจหรือยัง เอ้ย ไม่ใช่ เปลี่ยน พ.ศ.ใหม่ เปลี่ยนรูปกันดีกว่าครับ ฉลองต้อนรับ feature ใหม่ ของ go2know มองมุมด้วย ด้วยการแสดงภาพใหม่ ให้ความรู้สึกใกล้ชิดขึ้นกว่าเดิม อบอุ่นขึ้น เวลาเขียนความคิดเห็นแล้วเห็นหน้าคนพูดด้วยนี่ให้ความรู้สึกอบอุ่นขึ้นจริงๆครับ
  • เดี๋ยวนี้ เวรกระจายครับ ไม่ได้อยู่เวรใดเวรหนึ่งเฉพาะ มีงานจรเยอะครับ กำหนดเวลาใช้เน็ตแน่นอนไม่ได้
ใครเปลี่ยนรูปใหม่เหรอคะ...ทำไมเครื่องดิฉั๊นไม่เห็น...คะ
  • ก็คุณเมตตาไงคะที่เปลี่ยนรูปใหม่...สวยมากค่ะแถมมีมารยาทงามสมเป็นหญิงไทยจริงๆค่ะ...สวัสดีทั้งวัน..ทำให้นึกถึงการบินไทย....รักคุณเท่าฟ้า
  • ดิฉันเองก็ไม่มีรูปเช่นกันค่ะ....
  • นี่ขนาดเอารูปลูกสาวคนโตลง..หวังให้เธอโกรธแล้วถ่ายรูปให้แม่ใหม่เพื่อจะเอาลงให้..เธอกลับบอกว่า...แบบนี้ดีๆ...ชอบๆๆๆ....เป็นงั้นไป
  • ถึงเทศกาลเปลี่ยนรูปใหม่กันแล้ว อาจารย์หมอสมบูรณ์ไม่เปลี่ยนบ้างจริงๆเหรอครับ
  • ภาพนี้คุณเมตตาดูเป็นธรรมชาติครับ สมัครได้เบอร์ไหน มาบอกกันบ้างนะครับ
  • ภาพคุณกฤษณาตอนเด็กนี้ สวยไม่หยอกเลยครับ ไม่ว่าจะเอาภาพยายกีตาร์หรือป้าการ์ตูน ก็บอกว่าเป็นคุณกฤษณาได้หมด อย่างนี้ต้องบอกว่าจีน (gene) แม่แรงครับ

คุณไมโตคะ...

  • เอ้า..ตกลงฉันเอารูป "ยายการ์ตูน" ลงเลยนะคะ...ถ้าคุณว่า...สวย...ฉันชอบ...และจะได้เลิกพยายามเอารูปตัวเองลงซะที....เสียเวลามากอย่างยิ่งยวดค่ะ...
  • เจ้าของรูปอนุญาตแล้วคงไม่ผิดกฎหมาย...
  • ข้อสำคัญ..เพื่อนๆรู้จักหมดแล้ว...
  • รูปคุณไมโตนี่...ถ้ามีลูกอีกคน...เขาจะอยู่ตรงส่วนไหนของคุณคะ...เพราะทั้งสองรูปที่เห็นนี่..อวัยวะ..32..ประการ...ยกให้ลูกสาวสองคนหมดเลย(เรียกว่าหมดทั้งตัวและหัวใจจริงๆ...คุณพ่อน่ารัก....)
  • ของอาจารย์สมบูรณ์ไม่จิ๋วแล้วค่ะ....ถ้วยกาแฟหายไป
คุณกฤษณาครับ
  • ครับ ยายการ์ตูน เป็นเด็กสวยมากครับ คราวนี้จะได้ใช้จินตนาการนึกภาพคุณกฤษณาบ้างครับ
  • ผมคงมีลูกแค่สองนี่แหละครับ ถ้ามีมากกว่านี้ คงต้องมองแล้วล่ะ ว่าหน้าเหมือนคนข้างบ้านบ้างหรือเปล่า
  • ตกลงอาจารย์หมอสมบูรณ์เปลี่ยนรูปแล้วหรือครับ งั้นต้องขอไปดูก่อนว่าสมบูรณ์ไม่จิ๋วนี่เป็นอย่างไร

อรุณสวัสดิ์ค่ะ.....คุณไมโต 

  • งั้นฉันจะลองหารูป(ที่มันสวยหน่อย)...ใหม่ดีกว่า...สงสารคุณหากต้องจินตนาการอยู่บ่อยๆ...กลัวไม่สมจินตนา
คุณกฤษณาครับ
  • กลัวว่าผมจะจินตนาการแล้วไม่สวยเท่าตัวจริงเหรอครับ
  • ผมน่ะ ชอบจินตนาการอยู่แล้วครับ....ขอบอก
  • ตกลงไม่เปลี่ยนรูปแล้ว ขี้เกียจ และไม่มีเวลา
  • ใช้รูปเดิมจะได้มีคนจำได้ ขึ้นใจ
คุณไมโตคะ..ดิฉันกลัวคุณจินตนาการแล้วจะสวยเกินจริงต่างหาก..เดี๋ยวเกิดเห็นตัวจริงๆจะร้องยี๊...วิ่งหนีกลับบ้านไม่ทัน...อ.หมอสมบูรณ์น่ะ..ดิฉันว่า..รูปนี้มันเป็นแบบฉบับของอาจารย์อยู่แล้วค่ะ..หนอนหนังสือ..
  • ผมใช้ฐานจากรูปยายกีตาร์และป้าการ์ตูน เป็นแบบ ให้จินตนาการอย่างไร คุณกฤษณาก็ไม่สวยน้อยกว่านี้ไปได้หรอกครับรับรองได้ ว่าอย่างไรก็ไม่เหมือนผีเสื้อสมุทร หรือนางพันธุรัตแน่นอน
  • ภาพนี้ของอาจารย์สมบูรณ์เป็นผู้คงแก่เรียนครับ อย่างที่คุณกฤษณาว่าไว้ ว่าเป็นหนอนหนังสือ
  • อุ๊ยตาย..ยิ้มแก้มปริอีกแล้วค่ะ...งั้นฉันขอเป็นนางเงือกนะ...นะ...ให้ฉันเป็นเถอะ....แต่อย่าขอดเกล็ดฉันนะ...ขอร้อง...มันจะโป๊น่ะ.....ขอบอก...
  • หนอนหนังสือหน้าตาเป็นแบบนี้นี่เอง เพิ่งเคยเห็น
  • ด้วยความดีของคุณกฤษณา เป็นที่ตั้ง ขอความต้องการของคุณกฤษณาจงเป็นจริง ณ บัดนี้ เพี้ยง......เป็นเงือกหรือยังครับ คุณกฤษณา
  • เหรอครับ อาจารย์ ผมเคยเห็นภาพอาจารย์มานานแล้วครับ แต่เพิ่งรู้ว่าอย่างนี้เขาเรียกว่า หนอนหนังสือ งั้นยินดีกับการเป็นหนอนหนังสือของอาจารย์ด้วยครับ
  • หนอนหนังสือออกจะหล่อ...แถมดูท่าทางใจดี...หรือเป็นหนอนผลไม้ก็ได้...ค่อยสะอาดสะอ้านหน่อย
  • ฉันเป็นเงือกแล้วค่ะ...กำลังว่ายน้ำตามหาพระอภัยมณีอยู่..." พี่ภัยคะ..พี่ภัย..ไปเป่าปี่อยู่ที่ไหน...อย่าทิ้งน้องไป..น้องตามมาแล้ว...."
..." พี่ภัยคะ..พี่ภัย..ไปเป่าปี่อยู่ที่ไหน...อย่าทิ้งน้องไป..น้องตามมาแล้ว...."
     ดีนะที่คุณกฤษณาบอกมาตั้งแต่ต้นว่า เป็นนางเงือก ถ้าไม่มีประโยคนี้ล่ะก็ ร้อยทั้งร้อยผมคิดถึงนางผีเสื้อสมุทรก่อนใครอื่นเลยครับ
ก็ถ้าเป็นนางเงือกในวรรณคดีพี่ภัยก็คงไม่หนี....แต่นี่นางเงือกตัวนี้....รับรอง....พี่ภัยก็พี่ภัยเถอะ...กระเจิงแน่ค่ะ

555....

สวัสดีคะ...ขอขำก่อน..เพราะนั่งอ่านจนตาแฉะ...

หลังจากหายไป...หายไป...กลับมาอีกครา...โอ้โห...คุยกันมาราธอนมากเลยคะ...

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ...เพราะดูท่าจะเป็นลุงๆ...ป้า.ๆ..กันทั้งน้าน...อุ๊ย...ขออภัยคะ...อิอิ..แซวผิดที่ผิดทางไปหน่อย...อิอิ

Y___*

กะปุ๋ม

คุณ Ka-poom ครับ

  • ตอนเข้ามาบันทึกนี้รู้สึกงงไม๊ครับ ว่า 3 คน นี้เขาคุยอะไรกัน ไร้สาระ จนไม่มีใครมาเสียเวลาคุยด้วยแล้ว
  • บางคนถึงกับเขียนไว้ว่า ส่งสัยคนเหล่านี้จะคุยกันแก้เหงา ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เค-อง เค-เอ็ม อะไร ไม่รู้จัก จริงไม๊ครับ
คุณกฤษณาครับ
  • กระเจิงอย่างคนที่บ้านหรือเปล่าครับ
คุณกะปุ๋มครับ
  • เหมือนกันไม่ได้เจอกันน๊าน นาน
  • สงสัยวงนี้ จะเป็นวงคนสูงอายุครับ เพราะดูท่าทางจะเลยรุ่นพี่มาแล้ว
  • ไปวิ่งมาแล้วเหรอครับ
อาจารย์หมอสมบูรณ์ครับ
  • นั่นนะซิครับ เราคุยกันไร้สาระกันดีเหลือเกิน
  • อย่างนี้ต้องปลอบใจตัวเองครับ เขาเรียกว่า เอ็ม เค เนียนในเนื้องานครับ
  • ถูกต้องค่ะ..ทุกๆท่าน...ดิฉันบอกแล้ว...คบดิฉันน่ะ..เรื่องไร้สาระน่ะเก่งนักแล...ขอบอก...
  • น้องกะปุ๋มไม่ต้องทำเป็นประทับใจก็ได้นะคะ..คนแก่เขาคุยกัน...หลังงานหนัก...
  • เรามาแวะคุยกันทุกวันค่ะ...ถ้าเป็นภาพก็คงเหมือนร้านกาแฟเก่าๆเหม็นอับ...ที่มีตาแป๊ะแก่ๆ...ชงกาแฟ(ถ้วยกาแฟเธอหายไปไหนแล้วไม่รู้...ตั้งแต่เธอทำรูปใหม่)...แล้วมีตาแป๊ะแก่อีกคนทอดปาท่องโก๋...ปากก็บ่นให้เมียฟังว่าปั้นแป้งไม่เนียน(ในเนื้องานเลย)...ข้างๆกันมียายแก่ๆหงำเหงือกหนังเหี่ยวแคะขนมครกไปบ้วนน้ำหมากลงพื้นไป..
  • พอเสร็จจากงาน...สามคนนั้นก็มานั่งเก้าอี้ไม้เก่าๆ....เมาท์กันแก้เหงาค่ะ...รักกันจะตายไป...

คุณไมโตคะ....

โน่น..คนที่บ้านกระเจิงไปศรีราชาแล้วค่ะ..กว่าจะกลับ...วันศุกร์โน่นเลยแหละ

อ.หมอสมบูรณ์ก็มีสาระมานานโขแล้ว...ลองไร้สาระบ้างจะได้คุยกับใครเขาได้ว่า..เกิดมาชาตินี้..ชีวิตมีรสชาติครบทุกรสค่ะ...น่าภูมิใจ

(^_______^)

แอบไปนอน...กลับมา...เหลือแต่คุณป้า...ยังสาวนั่งบ่นพึมอยู่คนเดียว...อิอิ...คุณลุงทั้งหลายไปไหนนะ....

 

 

น่าสงสารคุณป้า....ถูกทอดทิ้งให้อยู่โดดเดี่ยวค่ะ
ฉันแวะมาหาเพื่อน..เพื่อนฉันหายไปไหน....ฮือ  ฮือ.....
  • หายไปสองวันครับ ต้องขอโทษที ทั้งตื่นสายและกลับบ้านค่ำ เมื่อวานก็ต้องพาเจ้าตัวเล็กไปรำที่งานงานบ้านริมควน ก็ไม่ได้เข้าเน็ตอีก สารพัดจะมีงานจร ที่ไม่ค่อยนับเป็นงานได้เลย แต่ก็กินเวลาได้ทั้งวันเหมือนกัน
  • อย่างที่คุณกฤษณาว่า คนแก่ๆ สองคน กับอีกหนึ่งหนุ่ม นั่งเม้าท์กันเกือบทุกวันครับที่มีเวลาว่าง วันไหนไม่ว่างก็หายไปให้คนถามหาเล่น อย่าอิจเลยครับ หรือคุณกะปุ๋มจะมานั่งจิบน้ำชากินปาท่องโก๋บ่อยๆ ก็ได้นะครับ จะได้เป็น คนแก่ๆ(วิชา) สามคน กับอีก หนึ่งหนุ่มครับ
  • อาจารย์สมบูรณ์หายไป สงสัยไปทำฟันใหม่
  • คุณกฤษณาเลยแคะขนมครกอยู่คนเดียว น่าสงสารจัง.....
  •  มาแล้วครับ ตาแป๊ะแก่ๆ...ชงกาแฟ หลังจาก ปล่อยให้เพื่อนๆ ที่เหลืออยู่ 2 คน คุยกันไปเป็นวันๆ
  • ร้านน้ำชาถูกดัดแปลงเหลือแต่รูปตาแป๊ะ ส่วนถ้วยชา กาแฟ หายไปหมด เวลาดื่มก็สมมติเอาเองก็แล้วกันนะ
  • จะคุยกันในบันทึกนี้ให้ครบกี่ความเห็นดี จึงจะย้ายวงไปที่อื่น
คุยไปเรื่อยๆ จนกว่าจะมีบันทึกใหม่ที่ถูกใจครับ อาจารย์หมอสมบูรณ์ แล้วค่อยยกโขยงไปใหม่
ฉันดีใจจัง...ที่เพื่อนๆกลับมาแล้ว...ไม่ไปไหนไกล(โอย..ฉันเป็นคนแก่ขี้เหงาหรอเนี่ย...) ใช่ค่ะ...คุยไปเรื่อยๆ....ตาแป๊ะใจดีจ๋า...เช้านี้กาแฟแก้วนึงจ้ะแก่ๆหวานๆ...ลุงแป๊ะด้วยจ้ะ..ปาท่องโก๋ร้อนๆ..กรอบๆนะจ๊ะ...3คู่ก็พอจ้ะ...
วันนี้ วันเด็ก แล้วแม่เฒ่าจะพาเด็กๆ ไปเที่ยวไหนครับ
เป็นโชคดีมีข้ออ้างค่ะ..."กลัวระเบิด"..ก็เลยให้ดูการ์ตูนอยู่ที่บ้าน..แล้วบ้านนี้ล่ะคะ...อย่าบอกว่าไม่ได้ไปไหนนะ..เพราะไม่เชื่อหรอกค่ะ....คุณพ่อใจดีจะตายไป
  • อยู่บ้านเหมือนกัน ครับ
  • เมื่อวาน net ไม่ทำงาน เพิ่งใช้ได้ตอนเช้านี้ เลยไม่ได้คุยกับใครเลย

 

  • วันนี้พาเด็กๆ ไปเที่ยวงานวันเด็กที่คณะแพทย์ มอจัดครับ สนุกดี
  • เจ้าตัวโตสนใจการทำดอกไม้จากถุงน่อง เห็นนั่งทำได้ตั้งนานสองนาน (เกือบสองชั่วโมง)
  • เจ้าตัวเล็กสนุกกับการระบายสีปูนปลาสเตอร์และระบายสีภาพ
  • หมดไปอีกครึ่งวันครับ

ดีค่ะ...

  • เด็กๆจะประทับใจในความรักความอบอุ่นที่เรามอบให้เขา...มันติดตัวติดใจเขาไปนานแสนนานค่ะ...คุ้มเวลาที่ให้ออก....
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท