เจ้าของเคบินหลังนี้คือ ลินดา ผู้ช่วย (dental assistant) คู่ใจ หนึ่งใน 2 คนของผู้เขียน
ลินดามีเคบินนี้มา 31 ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ปีคศ. 1977 เป็นกระท่อมไม้หลังขนาดกำลังดี
มีระเบียงหน้าบ้าน มีห้องนอน 1 ห้อง ส่วนของครัว ที่ทานข้าว และที่นั่งเล่น อยู่ในห้องเดียวกันโล่งๆ
แล้วก็มีห้องเก็บของ 1 ห้อง ห้องส้วมหลุมนอกบ้านอีกห้องเท่านั้นเอง
มองจากด้านข้าง
ถ่ายจากบนเรือพายมองย้อนกลับขึ้นมาที่เคบิ้น
เตาโบราณใช้ฟืืนไม้ ใช้งานได้ดีมากค่ะ คลาสซิกมากด้วย
ห้องครัว
น้ำที่ใช้ในบ้านทั้งหมดเป็นน้ำบาดาล
สังเกตว่ามีแต่ซิ้งค์น้ำแต่ไม่มีก๊อก
หมดแล้วก็ไปปั้มแล้วก็ขนกันขึ้นมาเก็บไว้ในบ้านค่ะ
ที่ทานข้าวก็มีทั้งในบ้านนอกบ้าน แล้วแต่อากาศอำนวย
ห้องส้วมหลุมที่สะอาดและสบายที่สุดเท่าที่เคยใช้มา!
ส่วนจะอาบน้ำก็กัดฟันทนหนาวกระโดดลงน้ำได้เลย
ส่วนเรา 2 คนกางเต้นท์นอนอยู่ไม่ห่างจากตัวเคบิ้นเท่าไหร่ค่ะ
เจ้าของบ้านลินดากับรอนก็กางเต้นท์อีกเต้นท์อยู่อีกด้าน ให้ชันกับเจ้าหนูเบนจามินนอนในเคบิ้น
กางเต้นท์แคมป์ปิ้งอย่างนี้น่าสนุก กันเอง..เรียบง่าย..หาโอกาสและบรรยากาศดีๆอย่างนี้ไม่ค่อยได้บ่อยนะเนี่ย น่าสนุกจัง เหมือนในหนังเลย แถมได้ภาพรุ้งคู่สวยงามทุกภาพเลยค่ะ ..
สวัสดีค่ะ อ.มัท
ตามมาอ่านบันทึกแล้วค่ะ ต้องบอกบรรยากาศดีมากๆ เหมือนที่พี่อุ๊บอกไว้ค่ะ
ได้ดูภาพในทุกบันทึกแล้ว ต้องบอกว่าภาพสวยมากค่ะ
Home is made of brick and stone ,house is made of love alone
ไม่เกี่ยว หรือเกี่ยว...
ภาพเคบินนี้ น่ารักมาก ๆ
และคงมีชีวิตชีวามาก ๆ เมื่อสี่ห้าวันที่ผ่านมา !!!
พี่กำลังปลูกบ้าน สไตล์บ้านหลังเล็ก ๆ ต้นไม้เยอะ ๆ ค่อย ๆ ปลูก เหมือนเล่นต่อเติมตัวจิ๊กซอว์..แหะ ๆ ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
ที่ปลื้มคือ ต้นไม้..ปลูกเอง(เกือบ)ทุกต้น ยกเว้นไผ่และอโศกที่ปลูกเป็นแนวรั้วธรรมชาติ
ว่าง ๆ จะเอาภาพ before and after มาโชว์บ้าง
ขอบคุณค่ะพี่อุ๊ มะปราง และ พี่หมอเล็ก
ไปเที่ยวมาแบบนี้ ทำให้เกิดอนุสติว่า สิ่งที่เราต้องการในชีวิตจริงๆมันไม่มีอะไรมากเลย แค่นี้ก็อยู่ได้อย่างมีสุข : )
เห็นภาพม้านั่งแล้วจินตนาการว่าถ้าได้ไปนั่งอยู่อย่างนั้นทุกวัน อ่านหนังสือ นั่งมองธรรมชาติคงจะดี ชีวิตรีบๆ ดูภาพนิ่งก็สุขใจได้ หายเหนื่อย อ้อ...แต่เห็นกางเต้นท์แบบนี้ทีไร อดนึกถึงกริซลี่ไม่ได้ทุกที เสียวง่ะ กลัวมาลากขาไปแทะ
พี่ซูซาน: ม้านั่งนั้นเป็นมุมประจำของเจ้าของบ้านไว้ดูพระอาทิตย์ตกค่ะ เค้าตัดสินใจซื้อที่ตรงนี้ไว้เพราะว่าตอนมาครั้งแรกเค้าประทับใจภาพพระอาทิตย์ตกมาก
ตอนมัทลุกไปเข้าห้องน้ำตอนเช้ามืดก็กลัวหมีค่ะ แต่เจ้าของบ้านบอกว่ามาอยู่ 30 ปีแล้ว เพิ่งเห็นไกลๆไป 3 ครั้ง หมีมันก็กลัวเรา มัทกลัวมูสมาก เราถือไฟฉายไปอันเดียวเวลาเดินจากเต้นท์ไป out-house กลัวมันเห็นไฟแว๊บๆแล้วจะตกใจวิ่งชน เพราะเห็นอึมันกองเต็มไปหมดเลย แต่ก็ไม่เห็นตัวเป็นๆมันซักที