โกทูโนฟอรั่ม ช่วยกันจำ ช่วยกันจด มือรางวัลสุดคนึง -๒-


การเรียนรู้ที่ยังไม่พร้อม ต้องทำไปเรียนไป เหมือนหัดในไถ หายใจในปี่

        ช่วงเวลาพบวิทยากร บล๊อกเกอร์  มือรางวัล"สุดคนึง" และรางวัล"สุดตลึง"(เกลอคิม)  ได้ฟังมือรางวัลหลายคนพูดถึงการเขียนบันทึกว่า     มาเขียนด้วยความไม่รู้ และไม่สันทัดจัดเจนในการใช้เครื่องมือคอมพิวเตอร์    แต่พอทำไป เขียนไป มีคนให้กำลังใจ  แนะไป  นำไป สอนไป  ทำเกิดการเรียนรู้ที่คุ้นชิน จนสามารถจัดการกับมันได้ 

     เหมือนกับผู้เขียนที่เข้ามาแบบไม่รู้อะไรเลย ตอนแรกๆ บันทึกในกระดาษ วานน้องๆที่ทำงานช่วยกันอ่านช่วยชม จนนึกเอาว่ามันน่าใช้ได้แล้ว  จึงออกปากวานน้องๆ ช่วยพิมพ์ลงบันทึก   แล้วมีอาจารย์  ขจิต ฝอยทอง หมั่นมา  "ยอน*"(ขอเสนอ ดร.ธวัชชัยตั้งรางวัลนักยอนประจำบล๊อก)ทำให้มีกำลังใจ เชื่อว่าหลายท่านคงมีประสบการณ์แบบนี้ ..  แบบที่ครูนง  เมืองคอนบอกว่า"การเรียนรู้ที่ยังไม่พร้อม "  ถ้ารอให้มีความพร้อมอาจไม่ได้เรียนรู้เลยในชิวิตนี้" 

   " เป็นเรียนรู้ที่ทำไปเรียนไป พี่เล็ก ลำสินธ์ พัทลุง เปรียบเทียบเพิ่มเติมว่า เป็นการ"หัดในไถ*" จนถึงวันหนึ่งเกิดความรู้จากการสั่งสม ทำเป็น  ทำได้  ใช้คล่อง น้าแก้ว สังข์ชูเปรียบให้เห็นเหมือนการ   หายใจในปี่ *  

    เรื่องความไม่รู้ผู้เขียนไม่รู้เลยว่าหลายคนที่เคยสัมผัส พูดคุย เป็นนักบันทึกมือรางวัล สุดคนึง ไม่ว่าจะเป็น อาจารย์ชายขอบ ครูนง เมืองคอน อาจารย์ ชาญวิทย์ เกษตร   คุณ สิงห์ ป่าสัก   เชื่อว่าท่านเหล่านี้มีวิทยายุทธถึงขั้น หายใจในปี่   ได้แล้ว เสียดายให้เวลาน้อยไป ยังได้ความรู้ไม่อิ่มพอ  ต้องขอไปเรียนรู้ผ่านบันทึกของท่านเหล่านี้  

    พักทานข้าวเที่ยง กินพลางคุยพลางกับเกลอคิม  ดูเหมือนว่าเกลอคิมจะทานอาหารน้อยไปนิด ผิดกับเกลอบัง วอญ่า ที่ตั้งหน้ากินๆๆ เพราะลงบุญดึกมา  รายการช่วงเช้าจบลงที่ว่า "อิ่มจังตังค์อยู่ครบ."...... 

*   ยอน = เชียร์   สนับสนุน ให้กำลังใจ 

* หัดในไถ    = เปรียบการไถนาจับวัวมาเข้าคู่ แล้วหัดไถไปเลย  

 * หายใจในปี่    +คือการใช้ลมเป่าปี่ที่รู้จังหวะทดลมที่เป่าเอาไว้ใช้ไม่หมดหมดแรง

หมายเลขบันทึก: 264192เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2009 11:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)
  • สุดยอดเลยครับ....พี่บาย
  • ผมไปบรรยายที่พิษณุโลกฯ
  • กลับมากก็ไม่สบาย นอนซมไข้
  • เพราะเช้าออกแดดกลางไร่
  • บ่ายบรรยายในห้องแอร์
  • เลยไม่ได้พบกันเลยนะครับ
  • ศรัทธาและเชื่อมั่นครับ

น้องบาย ชยพร แอคะรัจน์

สวัสดีครับ อาจารย์ ชยพร น้องบาย กินมื้อเที่ยงหรือยังครับ รักษาสุขภาพครับ น้องบาย

สวัสดีครับคุณ มนัญญา

สวัสดีครับคุณ คงงาม

ต้องขออภัยที่ลบบันทึกออกไปเพราะความขัดข้องทางพานิชย์ .....เอ้ยทางเทคนิค

กล่าวคือเขียนบันทึกไกล้เที่ยง รีบไปมัสยิด นมาซวันศุกร์ บันทึกหนแรก มันไม่บันทึก จึงรีบบันทึกใหม่ได้เรื่องเดียว สองบันทึก จึงลบออกไป ขอความกรุณาเข้ามาใหม่ครับท่าน

สวัสดีค่ะเกลอ

  • มาสมัคร...ยอนจ๊า
  • ทานข้าวน้อย...เพราะเลยเวลาค่ะ
  • ปกติทานประมาณก่อนเที่ยงเสมอ
  • และทานแต่อาหารรสจืด ๆ
  • พอเจอรส...เข้มข้นก็ชงัก
  • คิดถึงและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
  • ไม่กล้ารับรางวัลนักยอนครับ
  • เพื่อทำเข้าไปในสายเลือด
  • ฮ่าๆๆ
  • ชอบภาพนี้
  • บังถูกสาวๆๆรุมล้อม

สวัสดีครับเกลอ ชอบรูปใหม่น่ะดูสดใส ไฉไลดี "มายอนให้เปลี่ยนรูป" เกลอมาหนหลังพาไปทานอาหารจืดๆที่ร้านอาจารย์ภานุ อาหารทางเลือกที่ปลอดสารพิษครับ

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ขจิต

ผมเองก็มักยอนน้องใหม่ทุกบันทึกเหมือนกันครับ

 ล่าสุด บันทึกท่าน ฉลอง สผ.น่าจะ ยอน ได้ผลแฮะ

 ภาพนี้ ผมชอบยิ้มของท่าน อาจารย์ยูมิครับ"เปิดเผย ใสสด หมดกังวลห่วง ครับอาจารย์

สวัสดีครับ พี่วอญ่า

       เห็นด้วยครับกับบทความที่เขียน แถมได้รับความรู้เกี่ยวกับศัพท์พื้นบ้านที่มีเสน่ห์ น่ารัก ตั้งหลายค่ำ เช่น ยอน หัดในไถ และหายใจในปี่ และคำสอนที่ว่า "การเรียนรู้ที่ยังไม่พร้อม ต้องทำไปเรียนไป เหมือนหัดในไถ หายใจในปี่" ผมก็เป็นอีกผู้หนึ่ง ที่กำลังเริ่มต้นหัดเขียน blog เช่นกันครับ ลำดับแรกต้องให้กำลังใจตัวเองก่อน(เราต้องพร้อมก่อน จึงจะไปช่วยผู้อื่นได้) ลำดับต่อไปก็ขอให้กำลังใจพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ มือใหม่ด้วยนะครับ มือใหม่ตอนนี้ ก็จะพัฒนาเป็นเซียนได้เช่นกัน หากไม่ท้อและเลิกไปก่อน
       ตัวอย่างสมัยหนุ่มๆ เรียนวิชาพละ (ว่ายน้ำ) มีเพื่อนคนหนึ่งว่ายน้ำเป็นแล้วลงเรียน กะว่าจะฟัน A ปรากฎว่าผลออกมาไม่ได้ A ก็ไปถามอาจารย์ว่าทำไมไม่ได้ A อาจารย์ตอบว่า เธอว่ายเป็นแล้ว ไม่เห็นได้มีการพัฒนาว่ายให้ดีขึ้นเลย ผิดกับเพื่อนที่ว่ายน้ำไม่เป็น เขาพัฒนาจนว่ายน้ำเป็น ก็ควรจะได้ A มากกว่าเธอ เพื่อนผมเลยแป่วไปเลย      
         บทเรียนจากจากวิชาว่ายน้ำ  ได้เป็นบทเรียน ให้ผมระลึกถึงเสมอว่า การนิ่งอยู่กับที่ ก็เท่ากับเราล้าหลังไปแล้ว คนที่เขาแย่กว่าเรา หากเขามีการพัฒนาไม่อยู่นิ่ง เขาก็มีโอกาสแซงหน้าเราไปได้ (ต้องพัฒนาไปในเชิงบวกนะครับ)

     ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

       ฉลอง- สิ่งแวดล้อม (จ๊าบ)

สวัสดีครับคุณ ฉลอง สิ่งแวดล้อม สผ.

"บทเรียนจากจากวิชาว่ายน้ำ ได้เป็นบทเรียน ให้ผมระลึกถึงเสมอว่า การนิ่งอยู่กับที่ ก็เท่ากับเราล้าหลังไปแล้ว คนที่เขาแย่กว่าเรา หากเขามีการพัฒนาไม่อยู่นิ่ง เขาก็มีโอกาสแซงหน้าเราไปได้ (ต้องพัฒนาไปในเชิงบวกนะครับ)"

ใช่ครับในบางมุมที่คนมักไม่มอง เหมือนครูที่มองการพัฒนาของคนว่ายน้ำไม่เป็น มันเป็นมุมที่ควรหยิบมาบอกกล่าวให้ได้คิด ให้เห็นความต่างกัน

ขอบคุณที่แวะมาปากพะยูนบ้านข้า

  • ตามมาอ่านบันทึกพร้อมกับอมยิ้มและหัวเราะหลายครั้งจนกว่าจะอ่านจบ
  • บันทึกได้เยี่ยมมากครับท่าน
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ น้องสิงห์ หนนี้เราคุยกันน้อยมาก ผิดกับเวที ลานปัญญา ที่กระบี่เราคุยกันมาก จนถึงขั้นวางแผน ขับรถเลาะเลียบทะเลสาบจากเลน้อย ไปสงขลา วกมานคร แต่ถึงเวลาเข้าจริงๆ ลืมแผนที่วางไว้ที่บ้านหมอเจ๊ อิอิ

บังครับ

มีความสุขและดีใจที่ได้เจอบังตัวเป็นๆครับ มีโอกาสคุยกันน้อยหน่อย เอาไว้โอกาสหน้าคงมีเวลามากกว่านี้ครับ

gotoknow ลดความเหลื่อมล้ำในงาน forum เห็นได้ชัดว่า แตกต่าง หลากหลาย แต่เราใจหนึ่งเดียว

เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อสังคมไทย น่าจะเป็นคำถามท้าทายของคนเขียนบันทึก ??

ให้กำลังใจบังครับผม ;)

เข้ามาเยี่ยมชมบรรยากาศแห่งการเรียนรู้ครับ

  • มาชวนว่าถ้าบังว่าง
  • จะชวนไปร.พ.ท่าศาลากันหน่อย
  • วันไหน เวลาไหนจะนัดหมายค่ะ

สวัสดีครับคุณเอก จากคำถามว่า

" เราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อสังคมไทย น่าจะเป็นคำถามท้าทายของคนเขียนบันทึก"

การกระทำนอกเหนือหน้าที่ทีทำอยู่ในสังคมแล้วนำมาบันทึก น่าจะเป็นการกระทำเพื่อสังคมไทย ได้บ้างน่ะครับ

สวัสดีครับท่านรอง มีคนบ่นถึงท่านรองว่าเสียดายเสียดายที่ไม่ได้มาครับท่าน

สวัสดีครับคุณ หมอเจ๊ โทรที่รพ.ถามหาเบอร์บังหีมครับ 074 699023 ครับ ด้วยความยินดีครับ จะไปเล่านิทานให้ฟังครับ

สวัสดีครับคุณ คนตานี ยินดี และขอบคุณที่แวะมาปากพะยูนครับ

พี่บังคะ

เสียดายที่มีเวลาคุยกันนิดเดียว เพราะมะปรางมั่วแต่วิ่งไปวิ่งมา ^_^

เอาไว้ มาหาดใหญ่แวะมาเยี่ยมที่ Lab บ้างนะคะ

สวัสดีครับคุณมะปราง จะแวะไปครับรอรอก่อน มีประชุมทีม สาสุขแจ้งข่าวมา จะปหาครับ

เยี่ยมบันทึกยามดึกครับ ;)

บันทึกจากใจเลยนะครับ

สวัสดีครับท่านอาจารย์ วาสวัส ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยมยามดึก การเรียนรู้ที่ไม่มีสิ้นสุด บางมุมของบางคน ช่วยกันดู ช่วยกันเล่า เอามาแบ่งปันกันครับ

ขอบคุณครับอาจารย์

สวัสดี พี่ปัง

เดี๋ยวนี้ดูไม่ว่างเลยนะครับ เยี่ยมเลย (อ่านไปยิ้มไปเนี่ย)

สวัสดีค่ะ  แวะมาเยี่ยม

แม้..สำนวนกินขาดจริงๆเลยนะค่ะ

หัดในไถเป็นการสอนแบบค่อยเป็นค่อยไปดีค่ะ  เรียนรู้ไปเรื่อยๆ

เดี๋ยวก็เก่งเองแหละค่ะ  ก็งานมันสอน

สวัสดีครับท่าน ชาญวิทย์ นายหัวชายขอบ เอาผมมาหัดในไถ เวทีคนเก่งหัวใจแกร่ง เจ้าหน้าที่สาธารณสุขสามจังหวัดชายแดนใต้ ที่ทะกับท่านเป็นครั้งแรกและเป็นเวที่แรกครับท่าน ขอบคุณครับท่าน

สวัสดีครับครูตุ๊กตา ขอบคุณที่แวะมาชมการหัดในไถครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท