การแปรรูปบล็อกสู่หนังสือทำมือ ในแนวคิดของผู้รู้

ออต ญาณพิสิษฐ์

ก่อนอื่นต้องแนะนำตัวก่อนนะครับอาจารย์

ผมเริ่มเขียนบล็อกครั้งแรกเมื่อปลายเดือนมีนาคมปีนี้โดยแอบไปเข้าอบรมกับศูนย์บริการวิชาการ มหาวิทยาลัยขอนแก่นพร้อมกับเพื่อน ๆ ชาวBlogger มือใหม่อีกราว 20 คน ตอนนี้ผ่านไปแล้วราวสี่เดือน มันเป็นสี่เดือนที่ผมออกจะสนุกสนานกับการเรียนรู้ การเผยแพร่ แลกเปลี่ยน รับเอาความคิดใหม่ ๆ ผ่านทางบล็อกเพราะที่นี่มีผู้รู้และพร้อมที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้หลากหลายวิชาชีพ หลากหลายบุคคลิกในขณะเดียวกันก็มีเพื่อนทางบล็อกที่น่ารักที่เฝ้าติดตามงานของเราอยู่เรื่อยมา นับว่าเป็นกำลังใจและเป็นครูที่คอยแนะนำ ผมไม่มีความรู้เรื่องบล็อกมากนักแต่ก็คิดเสมอว่าอยากบอกต่อเรื่องราวของบล็อกให้เพื่อนสนิทและคนรู้จักมักคุ้นรู้จักและเข้ามาสัมผัสอย่างต่อเนื่อง ส่วนใหญ่ออกจะไม่ประสบความสำเร็จสักเท่าไรเพราะทุกคนชอบเข้ามาอ่าน แต่ไม่ชอบเขียน ไม่ชอบแสดงความคิดเห็น ผมเลือกที่จะบอกกล่าวบันทึกของผมไปยังเพื่อนสนิทมิตรสหายผ่านการเตือนทางอีเมลล์ทุกสัปดาห์เพื่อไม่ให้เขาลืมเข้ามาอ่าน และก็ค่อนข้างได้ผล เพื่อนๆพี่ ๆและคนสนิทเข้ามาอ่านและเมื่อเจอหน้าเราก็จะพูดคุยเรื่องในบล็อก แต่ยังมีข้อจำกัดอย่างหนึ่งของเพื่อน ๆ ที่ไม่สามารถติดตามบันทึกของผมได้ตลอด คือทุกคนไม่มีคอมพิวเตอร์ส่วนตัวที่สามารถเชื่อมโลกไซเบอร์ได้ด้วยตนเอง อาจจะต้องใช้ผ่านเน็ตคาเฟ่ ซึ่งไม่สะดวกเลย ด้วยเหตุนี้จึงมีเพื่อน ๆ แนะนำให้ผมรวมบันทึกในบล็อกที่เขียนเหล่านี้มารวมเป็นเล่ม ๆ เพื่อสะดวกในการอ่านและการพกพาไปอ่านที่ใดก็ได้ ลดข้อจำกัดเรื่องช่องทางในการเข้าถึงบล็อกของผม ผมได้แนวคิดนี้และออกจะคล้อยตามและเชื่อคำแนะนำ เพื่อไม่ให้สิ้นเปลืองผมจึงจะรวมเป็นหนังสือทำมือแทนการพิมพ์ที่ละมาก ๆ อาจจะทำทั้งแบบปกแข็งและแบบปกอ่อน

ความคิดนี้จะดีมาก หากผมมาเล่าให้เพื่อน ๆชาว Blogger ฟังและจะได้ฟังคำแนะนำ รูปแบบ และเทคนิคในการรวมเล่มจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ และอาจารย์

และที่สำคัญผมอยากทราบข้อแนะนำจากอาจารย์เป็นกรณีพิเศษในเรื่องนี้ทั้งแนวคิด รูปแบบ เนื้อหา กลวิธีต่าง ๆครับ