บังเอิญเพิ่งหัดเล่น blogนะคะ  ไม่รู้ว่าจะใช้เป็นแค่ไหน

เคยตกอยู่ในสภาพนี้เหมือนกันค่ะ  เลยอยากแนะนำให้อ่านหนังสือคุณนวลศิริ  เปาโรหิตย์ ลองหาดูนะคะ

ส่วนการพบจิตแพทย์นั้นพิจารณาหลายอย่าง

ตัวคุณเครียดไม๊? อารมณ์หงุดหงิด ที่บ้านหรือที่ทำงาน อารมณ์ลูก--เบื่อไปโรงเรียน ไม่ enjoyกับเพื่อน ก็แสดงว่า ลูกมีความรู้สึกเรื่องนี้  มากหรือน้อย ก็ควรค่อยๆอธิบาย  จนกว่าลูกจะกลับมาเหมือนเดิม  --จิตแพทย์ช่วยให้เรารู้ปัญหา แต่แก้ให้ไม่ได้ 

เวลาที่เราอยู่กับลูกจึงจะช่วยได้ค่ะ  ลูกเป็นลูกสาวอาจมีความรู้สึกมั่นคงเมื่อมีพ่อ คุณต้องมั่นคง หนักแน่น ( เมื่อก่อนก็ไม่รู้เหมือนกัน ต้องทำอย่างไร- นิ่งไม่ร้องไห้ ทำตัวปกติ  เปลียนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นทีละเล็กละน้อย ถ้าไม่จำเป็นอย่าเพิ่งมีแฟนใหม่  จนกว่าเราจะตั้งตัวติด  รอเวลาสักนิด)     มีกิจกรรมผ่อนคลายด้วยกัน แม่-ลูก คำชื่นชมในความอดทน พยายามของลูก ไม่ชมว่าสวย ว่าเก่ง ชมที่พฤติกรรมน่ารักๆ ผลงานการเรียน บอกลูกว่า เรารักลูกเพราะเขามีความหมายต่อเรา  เป็นส่วนที่ไม่มีไม่ได้  เป็นกำลังใจ  คิดถึงลูกว่าเย็นนี้กลับไปจะได้เจอลูกก็หายเหนื่อยจากงาน  บอกบ่อยๆค่ะ

ลองพบแพทย์บ้างก็ได้ไม่ผิดอะไร  ไปด้วยกันก่อน  โดยบอกว่าปรึกษาเรื่องของคุณ แล้วแนะนำลูกให้รู้จักหมอ  เป็นขั้นแรก  หมออาจให้ลูกอยู่กับหมอสัก 10-15 นาทีโดยหมอจะให้ลูกนั่งวาดรูปไป คุยกับหมอไป

คงช่วยได้นะคะ