เป็นเด็กตัวดำๆจากจังหวัดยะลา สอบอะไรก็ไม่เคยติด (พ่อมักชมอยู่บ่อยๆว่าโง่เหมือนควาย) อะแต่เราชอบควายนะ ! จบกฎหมายที่ราม เป็นทนายความที่ไม่ชอบว่าความ จึงไปทำงานเป็นนิติกรที่ศาลแขวงปากน้ำอยู่พักใหญ่ พบรักครั้งแรกก็ที่นี่ละ เลยเสียตัวให้กับสาวเชียงราย โดนเจาะไข่ดำแล้ว จึงจำเป็นต้องระเห็ดมาอยู่เสียเหนือสุด ไม่รู้จะทำไรต่อว่างๆอยู่พักใหญ่ ไปเปิดร้านกาแฟเล็กๆ หน้า ร.ร.ดำรงราชสงเคราะ กะว่าทำสนุกๆ ไปๆมาๆเกิดดังซะงั้น เป็นพ่อครัวหัวเห็ดอยู่หลายปี ลูกค้ามักแอบแซวว่า แอบเห็นบางวันเดินอยู่ตามศาล สำนักงานอัยการ ก็หาว่าเรา "ปลอมตัวมาสืบราชการลับ" 555 นุกดีครับ บังเอิญปีนั้นลุงให้กล้องถ่ายรูปอันเก่ามา บังเอิญอีกแล้วส่งรูปประกวดดันได้รางวัล ก็ถ่ายมาเรื่อย ทุกวันนี้อยากทำอะไรที่มีเวลาอยู่กับบ้านมากๆ เช้าลุกไปขี้ แล้วมานั่งจิบกาแฟ ดูข่าวเช้า ฟังอีตาสรยุทธ ทางช่อง 3 บ่นนุกดี , เล่นกับหมา เขียนเรื่องเล่าโน้นนี่ บ่ายแก่ๆ ขี่มอเตอร์ไปตามหมู่บ้านถ่ายรูปแปลกๆให้คนอื่นได้ดู เสาทิต ไปซื้อเทปผี cd เถื่อนที่ อ. แม่สาย ค่ำๆไปตีแบต แล้วนั่งจ้อกับเพื่อนต่อ กลับบ้านนอนกอดเมียไปวัดทำบุญบ้างบางโอกาส คุยเรื่องลามกกับเพื่อนตอนกินข้าว เป็นครั้งคราว พาหมาไปวิ่ง มีกิน 3 มื้อก็พอแล้ว ไม่เจ็บไม่ป่วย เอ๋... อาจเหมือนใครหลายคนที่ต้องทำงานเพื่อรักษาไว้ซึ่งสิ่งที่ชอบ และอีกกี่ปีนะ ถึงจะได้ใช้ชีวิตเช่นนั้น ต้องต่อสู้กับปากท้องและปัญหาอีกนานไหม๊หนอ! (เบื่อจังแล้ว อยากเกษียณตอนอายุสัก 40 นี่ก็เหลืออีก 4 ปีเอง ใครนะจะโชคดี)