สักวันหนึ่ง ฉันจะถ่ายภาพให้สวยๆ แบนี้เลย ขอบคุณภาพจาก pixpro.net

ขอบคุณกำลังใจจากบันทึกนี้ค่ะ

..ในวันที่หัวใจอ่อนแอ และอ่อนไหว
..วันที่…ไม่มีใคร คอยเคียงข้าง
..วันที่…ลมหายใจ เริ่มเลือนลาง
..วันที่…สิ่งต่าง-ต่าง เริ่มจางลง

..เธอยังมีฉันคนนี้ ที่ยิ้มให้
..ขอเธอสู้ ต่อไป อย่าท้อถอย
..ความสำเร็จ อยู่ข้างหน้า ยังรอคอย
..อุปสรรค อีกนับร้อย ให้ฝ่าฟัน

สู้ๆนะคนดี พอลล่าไม่ทราบว่าเขาเป็นใคร แต่ได้กำลังใจมากมายค่ะ

มาในช่วงท้อแท้ พอดี๊ พอดี ค่ะ

ขอให้พระคุ้มครอง บุญรักษา ค่ะ

การทำงานทุกวันๆ ย่อมมีข้อผิดพลาดเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีใครอยากทำผิด แต่เมื่อผิดพลาด ก็ต้องยอมรับผิด การโยนกันไปกันมา หาว่าใครผิด ใครถูก นอกจากจะเกิดความขัดแย้งกันแล้ว ยังไม่เกิดหนทางในการใช้ปัญญาในการแก้ปัญหาร่วมกัน

หากไม่มีใครรับผิดและคิดว่า พอลล่าผิดแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น ขอเป็นคนรับผิดเอง!! เพื่อความสบายใจของทุกคนในองค์กร

เสร็จแล้ว SHA ภาคกลาง ขอบคุณเบื้องหน้า เบื้องหลัง ทุกท่านทุกแผนกค่ะ กระเป๋าสวย เสื้องาม คนใส่น่ารัก อิอิ

อาทิตย์นี้ต้องไปเชียงใหม่ อาทิตย์หน้าไปขอนแก่น สู้ๆๆ  

วันนี้เดินทางยาวนานมากมาย

สุวรรณภูมิ เชียงราย ต่อรถตู้มาน่าน..อีกสี่ขั่วโมง โค้งซ้าย โค้งขวา...แต่ก็สบายๆ สนุกๆ ชิวๆ

ก่อนขึ้นเครื่องเจอเพื่อน อ.ป๋า รณชัย น่ารักจัง คุยเก่ง แนวเดียวกัน

วันนี้... ขอให้มีความสุขนะคะ ยังคิดถึงและห่วงใยเสมอ...

วันนี้ ถ่ายรูปท้องฟ้า แหล่มๆ ได้ไม่กี่ภาพเอง ขาดความเขียวของทุ่งนามาผสม

เอาไว้โอกาสหน้านะคนดี ราตรีสวัสดิ์ นอนหลับฝันดีนะคะ จุ๊บๆ

รายงานก็ยังไม่เสร็จเลย ไม่มีสมาธิเขียนอ่ะ

พรุ่งนี้ต้องไปทำ prepareness checklist

ประกาศผลการคัดเลือก Poster ภาคตะวันออกเฉียงเหนือก็ยังไม่แล้วเสร็จเลย...ว้า...

วันนี้ อ่านบทความของอ.สกล ที่สรพ.จะนำไปทำหนังสือ งาม ดี จริง ได้เรียนรู้ ประโยชน์ของการเขียนบันทึกชีวิต

Bullet train (look outside windows) โดย nicholei

การจดบันทึกชีวิต จะยิ่งชะลอความเร็วของเหตุการณ์นั้น

ลงมาอีก และนำมาพิจารณาเป็นจุดๆ หรือพิจารณาหาความเชื่อมโยงระหว่างบุคคล สิ่งของ เหตุการณ์ อารมณ์

จนบางทีเราก็เกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งมากขึ้น การจดบันทึกนั้นมี flowของข้อมูลไหลไปมา ระหว่างสมองความทรงจำ สมองจินตนาการ ไหลมายังมือ เขียน (หรือพิมพ์) ออกมาเป็นตัวอักษร

สายตาเราก็มองเห็น ตีความ แปลผล เข้าไปในสมองอีกระลอก

เกิดเป็นความทรงจำใหม่ ความคิดใหม่ ประสบการณ์ใหม่

จาก อ.ดร.นพ.สกล สิงหะ

ห่างหายไปหลายวัน บันทึกหลายๆ บันทึกยังไม่ได้ตอบเม้นเลย ทำไงดี อิอิ

ช่วงนี้ งาน sha ใกล้เข้ามาแล้ว

ต้องเลือกเรื่องเล่า Poster อีกเยอะมากๆ ผลงานคุณภาพ เยอะจริงๆเลย

ได้กำลังใจดีๆ จากหมอณัฐ ..ค่อยยังชั่ว ขอบคุณหมอณัฐ ขวัญใจแม่ยก มากค่ะ

พอลล่า สู้ๆๆๆ

อาทิตย์ที่ผ่านมา เดินทาง ทำงาน ทำงาน เดินทาง ไม่ค่อยมีเวลาได้บันทึกเลย..

วันที่ 7 ตค ไปรพ.นาโพธิ์ จ.บุรีรัมย์

วันที่ 8 ตค.ไปรพ.ประทาย ..โคราช

การเดินทาง การประสานงานยังมีปัญหาต้องปรับปรุง อย่าทำงานที่ไม่ใช่หน้าที่เรา และต้องใช้ข้อมูลภาพรวมในการตัดสินใจ ช้าอีกนิด ค่อยคิดตัดสินใจ

คืนนี้ ฝนเริ่มตกแล้ว คงเป็นฝนสั่งฟ้า เพราะพรุ่งนี้จะออกพรรษาแล้วละ..อดไปดูบั้งไฟ พญานาคเลยละ เพราะคงเดินทางไม่ไหวแล้ว เหนื่อยนิดหน่อย เพราะไป พิจิตรกลับมาต่อด้วย ปัตตานี กรอบ เหมือนโรตี

คิดถึงเธอนะ..รู้ไหม..

นอนหลับฝันดีนะคะ

วันที่ 29 30 กันยายน เยี่ยม รพ.บางมูลนาก จ.พิจิตร

1 ตค. เยี่ยม รพ.หนองจิก จ.ปัตตานี ครั้งแรก ในรอบสามปี ที่มาปัตตานีอีกครั้ง ระหว่างทางก็ไม่น่ากลัวอะไร มีด่าน ทหารเป็นระยะๆ ระหว่างทางดูเงียบสงบ แต่ที่รร.ซีเอส มีงานเลี้ยงเกษียณ ดูคึกคักดี

ชาชัก อร่อย หวาน นุ่ม กลมกล่อม ...คนชักชา ก็.. หล่อเข้ม อิอิ ขอบอก ...

ขอ...ให้ฉันเข้มแข็งกว่านี้

ขอ...ให้ฉันมั่นใจ แล้วฉันคงกล้าที่จะเป็นอิสระ จากหัวใจที่อ่อนแอ !!

วันนี้ไปรพ.แก่งคอย จ.สระบรี พร้อมกับทีม

ยังไม่ได้เขียนรายงาน และสรุปบทเรียน ดองไว้ สามรพ.แล้ว นะ พอลล่า

ดีใจจังเลย ได้พบ พี่เอก จตุพร ...อิอิ

อ.ศิลาด้วยค่ะ สักพักลุงเอกชัย ก็มา...

ขาดพี่ดิเรก มาไม่ได้เพราะอยู่ใต้

บรรยากาศ การถอดบทเรียน สนุกสนานมากๆ ค่ะ รอชมภาพนะคะ

ไว้จะบันทึกต่อไปค่ะ

วันนี้ การช้าลง บังเกิดผลแล้วจริงๆ

ความเร็วของการคิด การตัดสินใจ ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อวันหน้าที่ดีกว่า และไม่มีวันไหนที่ดีที่สุด

พี่แก้วและพี่ๆ รพ.ศรีนครินทร์ คะ

ยินดีด้วยกับชาวรพ.ศรีนครินทร์ค่ะ

ขอบคุณที่เลือก สรพ. นะคะ

ไปรพ.เสาไห้กับทีม แม่ต้อย อ.นพ.สุรชัย ได้เรียนรู้เรื่องจุดเชื่อมต่อของความเยีวยา คือความประณีตใส่ใจ เอื้ออาทร การมีส่วนร่วม และการบริหารจัดการชั้นยอด ซึ่งจะนำไปสู่ความยั่งยืน

ความหวังดีของเรา อาจจะทำให้เกิดความกดดันต่อผู้ถูกหวัง ดังนั้นไม่ควรคาดหวัง ไม่หวังดีโดยไม่สอบถามความต้องการ

ความสุขของฉัน..กับวันใสๆ  ด้วยหัวใจดวงเดิม.... คิดถึง..นะคะ

น้องก้อยจ๋า...

วันนี้พี่อึ้งกิมกี่จ้า... ด้วยความคิดถึงโทรไปหาพี่......ของเราอ่ะ คนที่เคยเป็นพี่ชายเรา..เฮ่อ...ไม่น่าเชื่อเลย ว่าเขาจะเป็นแบบนี้...เซ็งเป็ด จริงๆ จ้ะ คงต้องแผ่เมตตาแรงกว่านี้มากๆ เมตตาและให้อภัยทุกคน แม้เขาจะไม่เข้าใจเราก็ตาม...อ่ะ...เข็ดแล้ว จ้า ... สำหรับเรื่องอื่นๆ ก็ยังทำงานเหมือนเดิมค่ะ พรุ่งนี้จะไป รพ แถวๆ ราชบุรีค่ะ คิดถึงนะจ๊ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงจ้ะ

หากท้อเป็นเพียงถ่าน

ถ้าผ่านจึงเป็น "เพชร"

จำไว้

วันนี้มีประชุม ผอ. รพ. HA900 ที่รร.นารายณ์ มีผอ.รพ.มามากมายเลย แต่มีผอ.หนุ่ม จากรพ.หนึ่ง ดูหนุ่มมากๆ น่ารกด้วยละ อิอิ ที่รพ.ของท่านเกิดปัญหาการสื่อสารกับบุคลากรอื่นๆ ได้คำตอบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นเพราะ เกิด GAP ของวัย เพราะคนสูงอายุอยากกลับมาเป็นเด็ก

การทำงานอื่นๆ ของเราก็มีการเปลี่ยนแปลง .... กว่าจะได้งานหนึ่งงาน ต้อง ทำซ้ำ อิอิ จำเอาไว้ว่า หากเราเป็นผู้นำ เราจะเป็นคนฟังผู้อื่น เข้าใจคนอื่น และมองเชิงระบบ มีการวางแผน และบริหารจัดการอย่างเป็นระบบ ไม่ใช่ว่าเห็นอะไรดี นั่นก็ดี นี่ก็ดี แล้วฉันจะทำทุกอย่าง แล้วจุดยื่น ทิศทางอยู่ที่ไหน แผนล่ะ มีไหม.. ที่มีแผนอยู่แล้วก็ดำเนินการตามแผนให้สำเร็จให้มากที่สุด หากมีความจำเป็นต้องปรับเปลี่ยน ให้สิทธิและให้โอกาสผู้รับผิดชอบได้แสดงความคิดเห็นมากกว่าการสั่งการ โดยไร้เหตุผล ..... ขอแผ่เมตตากับสิ่งที่เข้ามารบกวนจิตใจ ให้ขุ่นมัว ขอให้เรากลับสู่ภาวะมีสติโดยเร็ว....สาธุ

แผนการเยี่ยมรพ.ในโครงการ SHA เริ่มจะดำเนินการแล้ว

น้องลาออก 1 คน ต้องหาคนมาทำงานแทนเพื่อไม่ให้คนที่เหลือต้องออกไปอีกคน..นะ

ที่ปรึกษาชาวแคนาดา มาขอข้อมูลรพ.ที่จะเยี่ยม อิอิ...ยังไม่มีค่ะ แล้วก็มีปัญหาเรื่องการ Transalate  คิดถึง ป๋าขจิต จัง อิอิ น่าจะมาช่วยแปลนะคะ

แล้ว ตอนเย็น...โลกของฉัน พลันสดใส แม้ฝนจะตก ฟ้าจะครึ้มเพียงใด แต่ใจแจ่มใสยิ่งกว่า อิอิ... อยากหยุดเวลาจัง