เช้าแรกกับสื่อ socail network เพื่อสื่อความเป็นมาที่ผันผ่านวันเก่าปีเก่าและกำลังจะเป็นไปในวันใหม่ของการทำงานในวันแรกปีใหม่ปีเถาะ อรุณแรกของการปฏิบัติงานในหน้าที่มนุษย์เริ่มสูงวัย54  ปีต้นๆรู้สึกน้ำหนักตัวสูงมากขึ้น ทั้งพุง ใบหน้า หลังเทศกาลปีใหม่ทุกปีจะเป็นเช่นนี้เพราะกินข้าว กินกับข้าวที่เอร็ดอร่อย ejoy eating จนลืมตายเพราะความดันโลหิตสูง ไขมันอุดตัน คอเรสเตอรอล วันที่ 18 หมอนัดตรวจเลือด ความดันโลหิต ไทรอยด์ จาก ศ นพ พรชัย โอเจริญรัตน์ รพ ศิริราช หลังจากเลื่อนมา 2 ครั้งแน่ใจว่าไม่ต่ำกว่า 220 ไขมันในเลือด ได้ตื่นมาหุงข้าวเตรียมใส่บาตร อากาศยังหนาวเย็นเช่นปรกติ อ อกไปวิ่ง เดินรอบถนนหน้าหมู่บ้าน 2 รอบกลับมาปฏิบัติกิจส่วนตัวเช็คข่าวจากหน้านสพ.เวบไซด์ พร้อมกับตั้งใจหลายๆอย่างวันนี้ สมาธิต้องมากขึ้น นิ่งมากขึ้น พูดน้อยลงและทำงานที่ตั้งใจมากเข้าไว้ เช่น อ่านเอกสารที่เสนองาน สั่งการผ่านข้อมูลรอบด้าน และเช็คข่าวจากต้นสังกัดบ่อยขึ้น ให้โอกาสผู้อื่นมากขึ้น และให้อภัยผู้ด้อยกว่า

   สามหาว...ก้าวร้าว...ทุรชน....หม่นหมองราศรี

  เช้านี้อากาศดีมาก...04.05 น. นาฬิกาธรรมชาติปลุกให้ทำมแผนส่วนตัวคือ..ทำความสะอาดเสื้อผ้าที่สวมใส่ตลอดเวลา 3 วันตระกร้าโตพร้อมชมรายการข่าวเช้าวันใหม่ขณะทำกิจกรรมสมองคิดตามเรื่องการเดินทางไปเป็นนักเรียน (หลักสูตรการพัฒนานักบริหารรุ่นใหม่ ระหว่าง สคบศ กับ ม.มหิดลที่ศาลายาพาวิลเลี่ยน อ.พุทธมณฑล) วิทยากรที่ฝึกอบรมวิชาสุดท้ายคือ อ. เนตรา เทวบัญชาชัย เรื่องบุคลิกภาพนักบริหารรุ่นใหม่ เริ่มตั้งแต่โต๊ะอาหาร Teabel  maner   แล้วก็การลุก นั่ง เดิน ภาษากาย ฯลฯ คุ้มค่ากับการเรียนรู้  ชั่วโมงสนุกและได้รับความรู้มากมาย วิทยากร น่ารัก เสียงเพราะ บุคลิกดีมากเพราะเป็นผู้จัดการ ศาลายา พาวิลเลี่ยน (โรงแรมนักศึกษานานาชาติ) อดีตแอร์โฮสเตสคาร์เธย์แปซิฟิก กลับมานอนที่บ้านเพื่อเดินทางไปรับการฝึกอบรมต่อในวันนี้

   หลายเดือนที่ห่างหายจากบล็อก...เพราะไม่มีสมาธิในการจัดการความรู้เพราะมัวไปทำแต่เรื่องจิปาถะ...ในหน้าที่พ่อ...หัวหน้างาน......ผู้บริหารโครงการ...หมดไปกับเวลาอันมีค่าแต่ละวันๆ..แสนเสียดายมีเวลาที่เครื่องว่างจากการใช้งานจึงลงบันทึกว่าวันที่ 7 กรกฏาคม 2553 เวลา 21.45 น. มีเวลาแล้วไม่ปล่อยให้เสียเปลา

เช้ามืดวันนี้ ตื่นนอนเวลา 05.00 น. ตามสภาพชายวัยทองที่เปล่าเปลี่ยวที่ไฟใกล้โชนแสงเต็มที เปิดเพลงฟังจากรายการวิทยุ 100.80 เอฟเอ็ม เพลงไทยในอดีต ควบคู่กับโฆษณาขายขาจีนผสนมเขากวางอ่อน สรรพคุณบำรุงสมรรถภาพร่างกายวัยชราล้วนๆอาการเจ็บคอ ไอ หวัดยังไม่ค่อยดีนัก นี่ล่ะคือประเด็นการไม่รักษาสุขภาพร่างกายที่นับวันจะร่วงโรย ขับรถ คิดงาน รับนโยบาย ร่างหนังสือ ทำสัญญา จิปาถะที่จะออกไปประสานงานแทนเจ้าหน้าที่ทำงาน ในสนามไม่เป็น ไม่ศึกษา ไม่ลอง เคยทำอย่างไรก็อย่างนั้น ฟังดูก็น่าสงสารเพราะสมรรถนะมี แต่เครดิต ความน่าเชื่อถือไม่มี เพราะตำแหน่งหน้าที่การงาน และความมั่นใจในการปฏิบัติงานไม่มีดีกรี ผอ.จึงต้องเหนื่อยเป้น 2 เท่าทวีคูณ

   วันนี้ตื่นนอน เวลา 04.20 น. ชมรายการเช้าวันใหม่ วิศาลดิลกวาณิชย์ แล้วอ่านหนังสือพิมพ์จากเน็ต 2 ฉบับ ข่าวสารที่เกี่ยวข้อง กศน. ออกกำลังกายที่เทศบาลเสร็จไปซื้อกับข้าวแกงถุงพื้นบ้าน 3 อย่าง ดื่มนำเต้าหู้ซื้อดอกไม้ใส่แจกันไหว้ ศาลพระภูมิ เจ้าที่ทาง พร้อมผลไม้ นำแก้ว จุดธุปไหว้พระ สวดมนต์ กินข้าวเช้าที่เตรียม เริ่มลงนามทำงาน 07.20 น. ปรากฏว่า บุคลากรมาทำงานสายตามเคย ยกเว้นคนที่ค้างที่สำนักงาน กศน. แห่งนี้ เช้าไปเรยก การเงิน พร้อม กรรมการเก้บรักษาเงินมาสอบถามระบบตรวจสอบภายในที่ละเลยไม่ทำงานตั้งแต่วันที่ 12 พฤษภาคม 2552 จะตักเตือนทุกคนให้ตรวจสอบกันทุกวัน เสนอ ผอ.ทราบทุกบ่าย 2 โมง ทุกวันด้วย เพราะการบริหารความเสี่ยง การเงิน บุญชี พัสดุ เป็นหัวใจระบบ

  วันนี้เดินทางไปรับเอกสารที่ สำนักงาน กศน.จังหวัดราชบุรี พร้อมกับส่งเอกสารเบิกเงินค่าตอบแทนครู ศรช.5 ท่าน กับครูประจำกลุ่มอีก 3 ท่านแต่ปรากฏว่าพอเดินทางไปศูนย์ กศน.ปากท่อ เตรียมจะจัดดอกไม้ไหว้พระ บโทรศัพท์จาก ผอ.สำนักงานว่าไม่มีฏีกหาเบิกเงินครู ศรช.เดือน พฤศจิกายน 2552 ด้วยความร้อนใจกลับไปดูปรากฏว่าวางไว้ที่โต๊ะ การเงินไม่ยอมเสนอมาที่ห้อง ผอ.วุฒิศักดิ นี่มันอะไรกันขาดความรับผิดชอบแม้แต่ผลประโยชน์ตนเอง ต้องให้ ผอ.ทำให้ทุกเรื่อง ทุกอย่างหรือนี่ ความรับผิดชอบหายไปไหนกันหมด นำดื่มหมดตู้เย็นไม่เคยแช่ นำในหม้อต้มกาแฟหมดไม่เคยเติมของอะไรก็หามาให้กินจากบ้านที่สามพราน  ฝรั่งสดๆ พุทราโตโตสด ของกินสารพัดเอามาให้กิน พอกรอกแบบสำรวจว่า ยังขาดสวัสดิการน้อยไป พอเจ้าพระคุณจะหาอะไรมาให้จึงจะพอเหล่าพ่อคุณแม่คุณ เทวดาจากปากท่อ เสด็จมาประทับรวม 11 พระองค์ จะอยุ่แบบอย่างไรจะถูกใจ กระจกก็เช็ดเอง ขยะก็ไปเทให้ ห้องก็ถูพื้นเอง เวรก็ไม่ยอมมาอยู่ที่นี่มันรังโจรหรือถังเก็บกากเดนสังคม

1. การตั้งหลัก การเตรียมรับการประเมินภายนอกสถานศึกษา กศน.รอบแรก  อำเภอสุดท้ายของสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยในปีงบประมาณ  2552
2. การทบทวนสารสนเทศ รายงานการประเมินตนเอง ข้อมูล สถานศึกษา ผู้รับบริการ ผู้เรียน หลักสุตร กระบวนการจัดการเรียนรู้ ภาคีเครือข่าย ผลสัมฤทธิ์ และผลกระทบที่กเดจากการจัดกิจกรรมการเรียนรู้

  รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต....ปัญหาครอบครัว...ปัญหาที่ทำงาน...ปัญหาสุขภาพ...รุกเร้าให้หดหู่หัวใจ...ปัญหาลูกชายเข้าสู่วัยรุ่น..เอาแต่เล่นไม่สนใจเรียน..ไม่ทำการบ้าน..แม่บ้านฟ้องและบอยคอต...ไม่เอาด้วยเพราะความตลบแตลง..โกหกพกลมไปวันๆของลูกชายที่ขาดการดูแลสั่งสอนอย่างใกล้ชิด....จากบิดา..เพราะเราเห็นว่า..ครอบครัวขาดแม่บ้าน...ขาดความรัก...ความอบอุ่น..เกรงลูกจะแข็งกระด้าง..และไม่มีเข็มทิศนำทางกลับกลายเป็นทุกข์..ที่ต้องเอาใจทั้งสองฝ่าย...จนลูกสาวเผ่นไปคนเพราะความใม่ยอมรับการพรำสอนสิ่งดีๆให้กลายเป็น...สิ่งร้ายที่ลูกสาวไม่ยอมรับ..ต่อต้านและไม่มาบ้านอีกเลย..เฮ้อทุกข์ใจเป็นที่สุด

 คืนนี้ นอนไม่หลับ ตื่นมาเพื่อระบายความอึดอัด เครียดกับภารงาน คน และองค์ประกอบอื่นๆ ไม่ทราบจะใช้เครื่องมือการมีส่วนร่วมประเภทใดที่จะช่วยประคับประคอง ขับเคลื่อนการทำงานให้เดินหน้า เพราะในที่ทำงานมีแต่การจุดฉนวนเริ่มต้นความขัดแย้งนำเรื่องภายในออกไปข้างนอก เล่าเรื่องไม่ดีมาพูดคุยให้เกิดความเสียหาย ไม่เคยหยุดนิ่ง แม้วันวานเพิ่งมีประสบการณ์ ขับไล่ เดินขบวนออกทีวี เพื่อขอความเป็นธรรมสาธารณชน เรื่องทุจริต มาวันนี้ เริ่มฮึกเหิม หาจุดอ่อนของผู้บริหารมาโจมตีเพื่อรวมกล่มต่อต้าน ไม่ทำงาน ไม่ปฏิบัติงานแต่จ้องจะร้องเรียนไปส่วนกลางเพื่อทำลายสิ่งที่กำลังให้ดีงามออกไปเสีย ถามว่าเขาทำทำใม

  วันนี้เดินทางกลับขากการตรวจสุขภาพ รับยาบำบัดทรัยรอยด์จาก รพ.ศิริราช โดย ศาสตราจารย์ ดร. พรชัย โอเจริญรักษ์ ศัลยแพทย์เชี่ยวชาญพิเศษ มหาวิทยาลัยมหิดลผู้เป็นเจ้าของไข้ อดีตภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้ว และตัวเองมานาน  ปี รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ โรงพยาบาลนี้มากที่ได้มาเป็นคนไข้ และรับการรักษาทั้งครอบครัว คงเป็นบุญบารมีของเราที่เกิดมาใต้ร่มพระบรมโพธิสมภาร พระบามสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ของจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนานเทอญ

         วันนี้หลังจากประชุมบุคลากร ทั้งหมด 13ชีวิต นั่งทบทวนตนเองเกี่ยวกับคำพูด การแสดงออก และการโต้ตอบ ก่อนเลิก ประชุม ระหว่างข้าราชการที่ไม่ยอมฟังใคร รับและชอบไม่รับผิด   ลำเลิกบุญคุณเสียอีก กล่าวคือ ไม่ยอมบันทึกการไปราชการเพื่อทราบเพราะวันที่ จังหวัดแจ้งไปลงชื่อว่าจะไปกี่คน ต้องแจ้งหัวหน้าสถานศึกษาแต่ไม่ยอมทำหนังสือให้ทราบ พอจังหวัดเร่งรัดให้ส่งโครงการกลับบอกไม่รู้เรื่อง  ทั้งที่ไปรับนโยบายมาจากเลขาธิการ  งานไม่ทำ ขี้เกียจเขียนโครงการ หมดไฟ และไม่รับผิดชอบ

   อนุทินนี้ตั้งใจว่าจะเขียนเพื่อ เตือนสติ ตนเอง ในการทำหน้าที่บริหารจัดการตนเอง บุคลากร และครอบครัว  เพราะย่างเข้าวัย 53 ปี ไม่น่าจะทำอะไรผิดพลาดได้อีกแล้วผ่านร้อน ผ่านหนาวมาขนาดนี้ หากมันเมากับ ตำแหน่ง อำนาจ ที่คนอื่นยกย่องตามกระแสสังคม คงไม่ต่างกับ บุคคลที่ค้นหาตนเองเมื่อเกษียณอายุ เราเองกำลังนั่งค้นคิดสูตรว่า เวลาที่เหลืออยู่ 6 ปี จะทำหน้าที่รับราชการต่อ หรือจะหลีกลี้หนีหายไปจากสังคมราชการดี เพราะที่บ้านมีที่ดินว่าสเปล่า 2 แปลงรอการกลับมาดุแล ป๋าได้สั่งเสียไว้ 2 ครั้ง

"ว่าหากไปไม่รอดในตำแหน่งหน้าที่ให้กลับมาดูแล แม่ และทำอะไรที่ตนเอง

ชอบที่บ้านเราดีกว่า"

  วันคืน หมุนเวีน เปลี่ยนแปลง รวดเร็ว จากเดือน เป็นวัน เป้นชั่วโมง นาที วินาที กำหนดการที่ไม่รู้ว่าบริษัท ที่ได้ประมูลเพื่อประเมินสถานศึกษา   กศน. ยังไม่มีทีท่าว่าจะมาหรือไม่มาภายในเดือนธันวาคม 25852 หลงทิศหลงทาง ยิ่งมาช้ายิ่ง กระอักกระอ่วนใจยิ่ง เพีราะพวกเราไม่มีประสบการณ์การรับการประเมินสักรอบ เพราะที่นี่คือ ปากท่อ อำเภอที่ทีแต่เรื่องยุ่งยาก แก้ปัญหาได้แต่ละเรื่องต้องใช้ศาสตร์ และศิลปการจัดการที่แนบเนียน จริงใจ ไร้อคติ แต่มิวายจะมีคนสร้างปัจจัยกระตุ้นให้เกิดปัญหาอีก

     วันนี้เดินทางไปรับทราบนโยบาย ซักซ้อมความเข้าใจจาก เลขาธิการ กศน. รองทั้งสองคน คือ รองเลขาธิการ ประเสริฐ บุญเรือง และรองวิมล จำนงค์บุตร 1 วันเตมตั้งเวลา08.30 น .ถึง 15.30 น. โดยไม่มีเวลาไปกราบพระให้ครบ 9 วัด กับเพื่อนๆที่สัญญาใจกันไว้ ได้พบกับเพื่อร่วมรุ่น หลาบยคน เช่น โชติก หาสุนทรี สุรีย์ มีลักษณะ รัชนี ประเสริฐ ต๋อง กีรวัฒน์ เป๋า หน่อง ยอ และอีกหลายๆคนที่เป็นทั้งเพื่อน พี่ น้องที่อยู่ภาคตะวันออก กรุงเทพฯ ภาคกลาง ศูนย์ขึ้นตรง อาศัยรถยนต์ทางราชการนครปฐมเดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ และทำหน้าที่พ่อพาลุกไปลอยกระทง ซื้อของใช้เข้าบ้านกลับมาพักผ่อนเตรียมตลุยงานตามนโยบายที่รับมาเต็มๆ วันพรุ่งนี้เช้า

 เวลา 05.32 น. ตื่นนอนเพื่อทำธุระส่วนตัว ดื่มกาแฟ ดูข่าวจาก ทีวี ต่อจากนั้นเวลา 07.00 น. ดูแลต้นไม้ที่รกครึ้ม ริมรั้วบ้าน พวกใบมะพร้าว กานกล้วย ให้แสงแดดผ่านมาในบ้านได้เต็มที่ ปลูกกล้วยไม้ที่เริ่มรุงรัง แยกกิ่งก้านเป็นกลุ่มๆ ประเภทให้มากเข้าไว้ ตัดกิ่งใฝ่ ใยมะพร้าวให้สะอาดตา แล้วนำมาใช้เป็นค้ำยันกล้วยไม้ เกาะเกี่ยวกันกับกำแพงรั้วกว่าจะเสร็จสมประดีก็ 10.00 น .เดินทางมาที่คลองจินดาขนมะพร้าวนำหอมไปปากท่อ นั่งทำงานตอจนคำเดินทางกลับเพื่อเตรียมงานในว้นจันทร์เช้า  พิธีมอบตัว นนร.ปี 3 เพื่ออยุ่กับครอบครัวอุปถัมภ์ อ.ปากท่อ

          นอนไม่หลับเหมือนหลายๆคืนที่ต้องหนักใจกับการเรียมพร้อมการรับการประเมินคุณภาพการศึกษาที่ตนบริหารอยู่ 1 ปี เศษๆ เพราะย้ายสถานศึกษาบ่อยมาก 1 ปี 3 อำเภอ 2 จังหวัด แต่ยังน้อยกว่า เพื่อนบางคนที่ย้ายทุกคำสั่งเพราะเราเป็นคนตามใจคนไม่ชอบขัดใจใคร บังคับใจใคร ที่นี่เป็นสถาณการณ์ไม่ปรกติ ล้วนเสือ สิงห์ กระทิง แรด กระซู่ จนต้องใช้แผนกลยุทธ์ ขยันให้ดู ขู่เมื่อไม่ทำ จดจำสิ่งที่ดี หลีกลี้อุบายมุข ไม่ทุกข์ให้เห็น

 นอนไม่หลับเพราะวิตกกังวลกับการเตรียมพร้อมของบุคลากร กศน.ปากท่อ ไม่รับผิดชอบ ไม่ตระหนักและรอฟังแต่คำสั่งจาก ผอ.อย่างเดียวว่าจะให้ทำอะไรเพราะโดยปรกติ งานที่ผอ.ทำคือ ประชุม รับแขก เชื่อมชุมชนตรวจแก้ไขเอกสารสนเทศรายงาน การจัดทำ  SAR  แก้ไขตรวจสอบประเมินและนิเทศงานติดตามการทำงานของพวกท่านทั้งหลาย วันที่ 15 ตุลาคม 2552 เวลา 14.30 น.กลับบ้านกันแนบเพราะเราอยู่ทำงานต่อ มันคืออะไรครับท่านอย่างนี้ ไม่ผ่านแน่นอน สมศ รู้ไว้เลย เตรียมโยกย้ายที่ทำงานได้เลย ปิดสถานศึกษาแห่งนี้ได้เลย งานไม่ทำ จำแต่เรื่องหลัง ฝังผูกใจเจ็บ เย็บปากเมื่อถาม คำรามเมื่อไม่อยู่ รูที่บ้านมีไว้นอน สอนไม่เคยจำ ทำแต่เรื่องยุ่งๆ

วันนี้ กลับจากการประชุมสัมมนาคณะทำงานจัดตั้งศูนย์เรียนรู้ต้นแบบประจำตำบลของ พัฒนาชุมชนจังหวัดราชบุรี โรงแรมโกลเด้นซิตี้ กลับมาติดตามดูรถยนต์ที่ซ่อมนานกว่า 7 เดือนแล้วไม่เสร็จเสียที เพราะหาอาหลั่ยยากเหลือเกิน ล่าสุดแค่ยางบังล้อหน้ารถรุ่น เซฟืโร่ 31 เอ 12 วาล์ว ข้างละ 1,200 บาท สั่งจากร้านอาหลั่ยที่บ้านโป่ง พร้อมค่าภาษีรถยนต์ ตรวจสภาพรถยนต์ 2,400 บาท รวม 8,800 บาท ไม่นับค่าเดินสายระบบไฟฟ้าทั้งคัน ระบบแอร์และอุปกรณ์ ไม่ตำกว่า 5,000 บาท สะระตะ อีกประมาณ 20,000 บาทน่าจะไมหนีราคาประเมิน ไหนจะค่าประกันชีวิต เอไอเอ ที่ต้องส่งให้ลูกสาว อีก 8,000 บาท เศษๆ รวมของเราเอง 2 ยอด 1,200 บาท ค่าโทรศัพท์เคลื่อนที่ เบีร้ยบ้ายรายทาง การ์ดงานศพ กฐินเจ้านาย วันที่ 24 ตุลาคม 2552 กฐิน ผู้อำนวยการจังหวัด อย่างตำ ก็ 1,000 บาท รวมก็ ไม่เหลือค่าใช้จ่านยอะไรสำหรับติดกระเป๋า สู้ต่อไปไม่มีอะไรจะดีกว่าอดทนสู้ๆ เกิดมาเป็นคนต้องอดทนและสู้ชีวิต

    วันนี้ กลับมานอนค้างที่บ้านสามพราน ด้วยความรู้สึกเสียวสันหลัง...ที่สับสนกับการที่ต้องอยู่ทำหน้าที่...แก้ปัญหาใหม่อีก 1 เรื่อง...เข้าใจตนเองว่าเป็นความไว้วางใจของผู้บังคับบัญชาระดับสูง...ให้ช่วยแก้ปัญหา...งานใหม่ๆที่อยากจะทำแทบไม่ได่ทำหรือที่คิดว่าจะทำ...ก็ทำไม่เต็มที่....การที่ต้องมาแก้ปัญหาซำๆซากๆ...อาจเป็นความบังเอิญหรือจงใจของโชคชตาที่ลิขิตให้มาอยู่ตรงนี้..ผู้อำนวยการ....(แก้ปัญหา)...กับสิ่งที่คนอื่นสร้างไว้...ล้วนเลวร้ายทั้งสิ้น......อานิจจาตัวเราจะก้าวหน้า..หรือก้าวหลัง

1.  
   1. วันนี้นอนตื่นตั้งแต่ ตี 3 ครึ่ง ตั้งใจจะเขียนรายงานการวิจัยประเมินโครงการ ซึ่งทำด้วยตนเองบทที่ 1 2 แล้วแต่เจ้ากรรม บทที่สาม เรื่องเกี่ยวกับ บริบทชุมชน กลุ่มวิสาหกิจชุมชนทั้ง 4 กล่มที่ให้ครู  ออกไปสืบค้นและเก็บข็อมูลมาเป็นเพียงกระพี้ของเรื่องเท่านั้นหาสาระที่เป็นเชิงคุณภาพไม่ได้เรื่องเลย บ่งบอกถึงสมรรถนะครูที่นี่ที่ทำงานในสนาม  บอกให้ไปหาข้อมูลชุมชนกลุ่มตัวอย่างประวัติการก่อตั้งกลุ่มวิสาหกิจ  หรือต้องโทษตัวเราเองที่สื่อวสารไม่ดีการตำหนิตนเองก็เป็นอีกทางหนึ่งที่ทำให้เรามาทบทวนตัวเองว่า  จะอยู่หรือจะไปจากนี้  เพราะบุคลากรที่นี้ ทำงานไม่เป้นสักเรื่อง ชอบให้สั่งเป้นท่อนๆ

  วันรุ่งพรุ่งนี้ ตั้งแต่เวลา 10.00 น. ต้องไปรายงานตัวเพื่อเข้ารับประกาศนียบัตรหลักสูตร ธรรมาภิบาลสำหรับผู้บริหาร กศน. รุ่นที่ 3 ที่สถาบันพระปกกล้า   นนทบุรี จำนวน ผู้เข้ารับเข็มเชิดชูเกียรติ และประกาศนียบัตรหลักสูตรต่างๆ คาดว่าเป้นพันคน ผู้มอบเป็นประธานรัฐสภา นายชัย ชิดชอบ รับจริงเวลา 13.00 น

      การทำงานคือการแก้ปัญหา...คำพุดนี้ป๋าเคยกล่าวไว้เมื่อวันวานที่ท่านยังมีชีวิต....แต่บัดนี้ท่านเสียชีวิตไปแล้วมีแต่ความทรงจำดีๆที่จะต้องนำมาทบทวนการทำงาน...ของเราเองที่เริ่มคิดได้ว่า...เราต้องแก้ปัญหาให้ได้แม้จะยากเย็นแสนเข็ญ..ต้องผ่านพ้นสิ่งที่เป็นอุปสรรค

การบริหารเวลา...บริหารใจ..บริหารงาน..เกี่ยวข้องกันทั้งหมดเป็นองค์รวมที่นักบริหารต้องหมั่นฝึกฝนดูแลและควบคุมตนเองเพราะเป็นเป้าสายตาและสัญลักษณ์องค์กร....แต่ความจริงต้องยอมรับเพราะทุกอย่างเป็นอุปสรรคหมดเริ่มที่ตัวเองมักไม่ยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคล...ว่าเขามี...เขาเป็น...เขาตัวเขาอย่างนี้คุณจะไปเปลี่ยนเขาไม่มีทาง...ต้องยอมรับความแตกต่างและหาทางปรับความคิดทัศนคติเชิงบวกเพื่อทำงานร่วมกับเขาให้ได้

วันอังคารที่ 9 มิถุนายน 2552 ตั้งใจจะไปร่วมงานพระราชทานเพลิงศพญาติผู้ใหญ่ที่วัดตรีทศซเทพ..แต่อาการปวดหลังทำให้ต้องงดภารกิจสิ้นเชิงเพื่อทำกายภาพบำบัดให้หายป่วย