ช่วงนี้มีการอบรมพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาด้านบูรณาการการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อยกระดับการเรียนการสอน คุณครูส่วนใหญ่ชื่นชมว่าเป็นโครงการที่ดีแต่มีเวลาน้อยไปหน่อย  ...ขนาดว่าจัด 4 วันนะจ๊ะเนี่ย  เรียนเข้าฐานละวันบางฐานที่น่าสนใจอาจจะดูน้อยไป แต่ก็คงศึกษาเพิ่มเติมจากคู่มือ และที่สำคัญคุณครูต้องกลับไปพัฒนาต่อเนื่องอย่าหยุด แล้วส่งผลงานมาเผยแพร่ แลกเปลี่ยนกันจะเกิดประโยชน์มากค่ะ

Bookmark: เครือข่ายคนสอนคิด "คุยกับ ศน.ปุ๊"

https://sites.google.com/site/thinkkpp1

เว็บไซต์เพื่อเผยแพร่ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ พูดคุยได้ค่ะ

Tags:

สุขภาพไม่เอื้ออำนวย งานค่อนข้างชุก ห่างหายจากการบันทึกไปนาน เฮ้อ เหนื่อย!!!
notebook com ตัวเก่งดันมาจอเสีย อีตอนหมดประกัน เศร้าใจ กับ HP dv 2626 จัง
ว่าเลือกดีแล้วเชียวนา....สวยแต่รูป จูบไม่หอมซะแล้ว  รอซ่อมๆๆๆๆๆๆ

ได้ฝึกการตัดต่อ ทำวีดีโอ ไม่ยากอย่างที่คิด แต่ต้องปรับปรุงอีกหน่อยเกี่ยวกับการแทรกภาพ แทรกอักษร ต้องหาเทรนเน่อร์ต่อ

วันนี้ได้ทำบุญ ทำให้จิตใจปลอดโปร่งทั้งวัน ศึกษาเพิ่มเติมทำให้ได้แนวทางและต้องเร่งงานจัดทำคู่มือฯ ให้เสร็จ

เมื่อเย็นวานได้ประกอบกรรมดี ได้ไปทำบุญถวายสังฆทาน  ไหว้พระและปิดทองรอยพระพุทธบาทที่วัดเสด็จข้างบ้าน ซึ่งจะมีงานประจำปีทุกปีในวันเพ็ญเดือนสามวันมาฆบูชาและปีนี้มีการหล่อพระพุทธรูปและหลวงพ่อพา ท่านเป็นอดีตเจ้าอาวาส ได้เห็นคุณแม่ท่านกระวีกระวาดไปนั่งขายธูปเทียนดอกไม้ตั้งแต่สี่โมงเย็นเพราะวัดได้แต่งตั้งให้ไปช่วย ได้มาเห็นบรรยากาศเก่าๆ ของงานวัดในสมัยเด็กๆ มีลิเก มีหนัง มีการช้อนปลาชิงโชค ถ้าเป็นสมัยก่อนคงสนุกสนานมากพอสูงวัยมากขึ้นก็เลยเห็นว่าปัจจุบันนี้งานวัดมีขนาดเล็กลง คนน้อยลงและไม่สนุกสนานเหมือนเก่า แต่ที่ยังคงมีอยู่อย่างสม่ำเสมอก็คือความร่วมไม้ร่วมมือของคนรุ่นป้าๆ ลุงๆ รุ่นตายายอย่างกระฉับกระเฉงดูทุกท่านจะมีความสุขที่สุดเมื่อได้ทำหน้าที่พุทธมามกะและยิ้มแย้มแจ่มใส เชิญชวนให้คนมาทำบุญไหว้พระกันมากๆ (ปกติไม่ค่อยได้ไปวัดค่ะ) เลยรู้สึกอยากเล่าให้ฟังน่ะ  

งานคือชีวิต ชีวิตคือการทำงาน วันนี้ทำต้นฉบับเอกสาร ทำงานไปหลับไปเพราะเร่งรัดทำงานตั้งใจจะให้เสร็จ แต่ก็ไม่เสร็จ แล้วก็นอนดึกเกือบๆ ตี 3 เพราะว่างานออกแบบเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อน ทำรวกๆไม่ได้ กว่าจะหารูปภาพประกอบให้เข้ากับเนื้อหาก็ค่อนข้างยาก มีก็ไม่ถูกใจเพราะส่วนใหญ่ภาพจะเล็ก เฮ้อ!  แต่จะพยายาม สู้! สู้! แบบว่าไม่ยอมตายนะ ถ้าง่วงไม่ไหวก็นอนล่ะ...เพื่อนๆเป็นห่วงกันใหญ่ กลัวจะน็อดไปอีก ไม่เป็นไร ดวงแข็ง....พอสมควร

วันทำงานวันแรกของปีใหม่ เริ่มด้วยการแสดงถึงธรรมเนียมประเพณีของข้าราชการไทยคือการแสดงออกด้วยการไหว้ ทักทายและสวัสดปีใหม่ต่อผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงาน ลูกน้องและบุคคลอื่นๆ ซึ่งเป็นความงดงามของวัฒนธรรมการทำงานร่วมกัน การอยู่ร่วมกัน ซึ่งหากเป็นการกระทำที่ออกมาจากจิตใจอันบริสุทธิ์และมีความจริงใจผู้ที่ได้รับการคารวะหรือผู้ที่ได้รับไหว้ก็จะรู้ปลื้มปีติและเป็นสุข  แต่หากองค์กรใด หน่วยงานใดมีการปฏิบัติที่ไม่เป็นไปโดยความสมัครใจ เช่นมีการลงขันเก็บเงินเก็บทองเพื่อที่จะซื้อของขวัญที่มีราคาสูงๆ ให้กับเจ้านายหรือผู้บังคับบัญชาก็อาจทำให้เกิดการต่อต้าน หรืออย่างน้อยก็มีการต่อต้านในใจ ...และไม่เป็นผลดีต่อการทำงานในโอกาสต่อไป ผู้บังคับบัญชาก็จะตะขิดตะขวงใจ ดังนั้นจึงมีอยู่ช่วงหนึ่งนานมาแล้วที่มีการประกาศขอความร่วมมือว่า งดการให้ของขวัญของกำนัลแด่ผู้บังคับบัญชาเพราะเหตุนี้ และปีนี้ก็เห็นด้วยกับการรณรงค์เรื่องของขวัญวันปีใหม่ที่ว่า "ให้เหล้า เท่ากับแช่ง..." นับเป็นคำขวัญที่เหมาะกับยุคนี้มาก เพราะสถิติยอดนักดื่มเหล้ามากของโลกนั้น มีประเทศไทยติดอันดับด้วย

วันนี้ขลุกอยู่กับหลานๆ ทั้งวันถือโอกาสเป็นวันรวมญาติเล็กๆ ก็เลยได้งานปรับปรุงทาสีประตูรั้วบ้านให้แลดูใหม่ขึ้นรับปีใหม่ อีกทั้งได้ทาสีชิงช้าไว้นั่งเล่นเย็นๆใจอีก 1 ตัว หลานๆคงเหนื่อยกันน่าดู แต่ไหนๆก็ลงมือแล้วก็รู้ว่างานทาสีไม่ใช่ทำง่ายๆเพราะต้องขูดของเก่าทิ้งไม่งั้นทาไม่เรียบและอาจเป็นสนิมที่เนื้อในอีก เล่นกันทั้งวัน ป้าปุ๊ได้แต่เป็นฝ่ายสนับสนุนทุน เสริมกำลังใจ ดูแลเรื่องปากท้อง หลานนิก หลานแน็กเลยพูดไม่ออกอิ่มอกอิ่มใจไปตามๆ กันอิ่มบุญอีกนะ คุณยายพลอยอารมณ์ดี ดูแลไม่ห่าง ดูแล้วน่าชื่นใจ เป็นอีกวันหนึ่งที่น่าภูมิใจแล้วเราจะรู้ว่า..ความสุขหาได้ไม่ยาก..ถ้ารู้จักพอใจในสิ่งที่มี พอเพียงในสิ่งที่ได้รับจากผู้อื่นและที่สำคัญ..การเป็นผู้ให้สุขใจกว่าเยอะเลย..

เมื่อวานนี้เป็นวันแห่งครอบครัวน้อยๆ ยกแรกของปีใหม่ ที่ว่าน้อยๆคือพี่น้องมากันไม่ครบ แต่ทว่าก็เป็นความสุขเล็กน้อยที่ทำให้กับครอบครัวได้นั่นคือพาแม่ น้องและหลาน 2 คน ไปเที่ยวตลาดริมเมยที่แม่สอด ที่จริงก็ไม่ได้ไปนานแล้ว ไปคราวนี้ดูสถานที่เปลี่ยนแปลงไปมากถนนหนทางสะดวกมาก ไม่อันตรายเหมือนเมื่อก่อน (ถ้าไม่หลับขณะขับรถนะ) มีป้ายเตือนตลอดข้างทาง แวะชิมร้านสะเต็กเยื้องๆกับน้ำตกลานสาง แม่ น้อง และหลานๆชมว่าอร่อยมาก ไปถึงริมเมยราวๆบ่ายโมงกำลังร้อนเลย ได้เดินจับจ่ายซื้อของส่วนมากเป็นของกินซะมาก แต่ร้านรวงจัดขายเข้าเป็นร้านๆ ดูเป็นระเบียบ แต่คนแน่นมากเหมือนกัน ขากลับแวะไหว้ศาลพะวอที่ศักดิ์สิทธิ์เห็นคนจุดประทัดเสียงดังมาก หลายชุด เลยแวะไหว้ขอพรขอให้เดินทางโดยปลอดภัย มาถึงบ้านค่ำๆ นอนหลับผลอยเลย เพราะเพลียมาก แต่ก็สุขใจ...

ปีเก่าผ่านไปแล้วพร้อมกับชีวิตเก่าๆ เดิมๆ ไม่มีอะไรที่โดดเด่นมากไปกว่าความทรงจำอันลางเลือน กับความป่วยไข้ที่เกิดจากตัวเราเองที่สั่งสมมันมานานเกือบสิบปี เห็นทีต้องหันหลังให้มันแน่นอนเพื่อชีวิตที่เหลืออยู่ คงยังไม่สายเกินไป นี่ก็ปีใหม่แล้วเห็นทีจะต้องฟอร์แมตซีพียูคอมพิวเตอร์ชีวภาพของเราใหม่ ใช้คีย์บอร์ดป้อนสิ่งดีๆเข้าไปในความคิด ใช้เม้าส์เลือกคลิกสิ่งอันเป็นประโยชน์ต่อชีวิต ต่อจิตใจและเพิ่มพูนความรู้เพื่อประสบการณ์ในวันข้างหน้าให้สดใส เป็นกำลังใจให้ตนเองได้ทำในสิ่งที่มุ่งมั่นให้สำเร็จ ....