เช้าพาคนของชีวิตออกไปให้กำลังใจแก่นิสิตในการพัฒนาชุมชน ตกเย็นทำหน้าที่พ่อบ้านพาลูก ๆ ไปว่ายน้ำ แต่ที่จริงน่าจะเรียกว่าเล่นน้ำเสียมากกว่า .. ขณะที่คุณแม่บ้านเพื่อนชีวิตก็แทบไม่มีเวลาเท่าใดนัก เพราะเธอต้องรับผิดชอบงานในสายงานที่ผมจากมา
เรียกได้ว่า ..ผมจากมา, เธอเดินทางไปแทนที่นั่นแหละ ดังนั้นห้วงนี้ผมจึงต้องหันมาทำหน้าที่แทนเธอ ขณะที่เธอก็กระโจนไปทำหน้าที่การงานให้องค์กร
...
ชีวิตเรียบงาม
เดินตามวิถีใจ
ค่อยเป็นและค่อยไป
แต่ไม่ไกลจากมวลชน
ไม่มีความเห็น