@69625

แอบอิจฉาพี่ครูคิมจังคะ ขอให้มีความสุขกับกาแฟหอมอร่อย และหนังสือเล่มโปรดนะคะ =)

หนูจะเป็นเจ้าหญิง : จิตนาการของเด็กน้อยพาโลกสดใส

เมื่อหลายวันก่อนในหมู่บ้านมีการทำบุญเลี้ยงพระเพลเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล เพื่อนได้โทรฯ มาชวนไปร่วมทำบุญด้วยกัน เมื่อไปถึงเห็นผู้มีจิตศรัทธาร่วมทำบุญประมาณ ๔๐-๕๐ คน ลูกเด็กเล็กแดงก็วิ่งส่งเสียงกันสนุกสนานเมื่อได้เพื่อนใหม่ๆ เด็กน้อย ๓-๔ คนวิ่งเล่นวนเวียนอยู่ใกล้ๆ สังเกตเห็นว่าแขนเสื้อสายเดี่ยวหลุดลงมาออกนอกแขนข้างของสาวน้อยคนนึง จึงบอกสาวน้อยว่าแขนเสื้อหลุดแล้วเดี๋ยวจะใส่ให้ และพยายามจับแขนเด็กน้อย และแขนเสื้อเพื่อจะสวมให้ แต่เด็กน้อยพยายามดึงแขนออก แล้วรีบบอกว่า "ไม่เอาๆ หนูจะเป็นเจ้าหญิง" ทำท่าเอียงอายส่งยิ้มให้แล้วก็ผละจากไปวิ่งเล่นกับเพื่อนต่อ ทำเอาเราอดอมยิ้ม และเผลอจินตนาการไปกับเด็กน้อยไม่ได้ แอบมองเห็นมงกุฎอันเล็กๆ น่ารักๆ ประดับอยู่บนศีรษะของสาวน้อยคนนั้น =)

@67647 สาธุ สาธุ สาธุ คะพี่ครูคิม =)

ฉันรู้สึกผิด รู้สึกผิด รู้สึกแย่ในการกระทำ

เหตุเพราะฉันปาวารนาตัวไว้ว่าในห้วงเข้าพรรษา ๓ เดือน ฉันจะงดทำร้ายสัตว์ งดทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด ซึ่งสิ่งนี้ฉันทำมาร่วม ๕ ปีแล้ว แต่เมื่อวานฉันโดนเพื่อนกล่าวประณาม เป็นเพราะฉันเผลอตัวทาน กุ้งอบวุ้นเส้น ไป เพื่อนๆ รุมประนาม ประนามอย่างรุนแรง จนฉันสะดุ้งตื่น .. เฮ้อออ ดีนะ ที่เป็นเพียงแค่ความฝัน ^^"

@67366  HBD คะคุณ Natcha Chalermklang  =)

@67360 @67361

ขอยกมือด้วยคะ คุณมะปราง และพี่ครูอ้อยเล็ก =)

นอกจากจะไปร่วมทำบุญในวันอาสาฬหบูชาแล้ว วันเข้าพรรษา นับไปอีก ๓ เดือน ได้ปาวารณาตัวงดทำร้ายสัตว์อีกด้วย หลังจากงดเว้นการรับประทานเนื้อสัตว์มาได้ประมาณ ๔-๕ ปีติดต่อกันแล้ว และงดแอลกอฮอลมาได้ครบ ๑ ปี (และแอบปาวารณาตัวไปอีก ๒-๓ อย่างคือ งดน้ำดำ (เป๊บซี่-โค๊ก) งดกาแฟเย็น และงดวารสารสุดสัปดาห์ จะไปแอบอ่านตามห้องสมุด ^^"

มีท่านใดปาวารณาตัวไว้อย่างไรกันบ้างคะ? =)

ในภาวะปัจจุบันที่สับสนวุ่นวาย มนุษย์ละทิ้งความเป็นตัวตนอยู่หลายสิ่ง สุขภาวะเริ่มถดถอย รู้จักคนอื่นมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่กลับไม่รู้จัก หรือไม่รู้ตัวเองดีพอ ทำให้ทุกวันนี้มนุษย์จึงต้องหันมาให้ความใส่ใจ เริ่มทำความมารู้จักตัวเองให้มากขึ้น กระบวนการเรียนรู้ภายใน จึงถูกนำมาใช้มากขึ้นในวงกว้าง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการการจัดการความรู้ ความปราณีต ความใส่ใจในรายละเอียดในทุกย่างก้าวของชีวิต ..

ขอเป็นกำลังใจให้กับ ผู้ปฏิบัติหน้าที่สร้างเสริมสุขภาพให้กับชาวบ้าน ชุมชนทุกชุมชน เมื่อสุขภาวะในชุมชนเกิด สุขภาวะของพี่ๆ ก็เกิดอย่างมีความสุขแท้ต่อไป ..

เวที KM CUP จังหวัดนครนายก
๒๒ กรกฎา ๕๓

สร้างความทรงจำ

วันที่ ๒ มกราคม ๕๓ เป็นวันที่คุณลุงผู้เป็นที่เคารพรักของครอบครัวได้จากพวกเราไป ในวันนี้หลานคนนี้ได้รับหน้าที่ดูแลหนังสืองานพระราชทานเพลิงศพให้กับคุณลุง เมื่อทุกๆ ท่านเห็นถึงความสามารถจึงขอรับหน้าที่นี้ด้วยความเต็มใจ และขอทำเต็มความสามารถเพื่อตอบแทนคุณลุงเป็นครั้งสุดท้าย

การทำหน้าที่บรรณาธิการหนังสือพระราชทานเพลิงศพ ทำให้ได้เรียนรู้ชีวิตในหลายเรื่อง โดยเฉพาะความคาดหวังในสุดท้ายของชีวิตว่าจะทำอย่างไรให้คนจดจำอะไรเกี่ยวกับตัวเราหลังจากที่ตายไปแล้ว ซึ่งสิ่งเหล่านี้ควรจะทำแบบสะสมมาอย่างต่อเนื่อง คงมิใช่เพิ่งจะมาคิดทำเอาเมื่อสูงวัย(แก่) หรือเมื่อใกล้ความตาย เพราะมันอาจจะสายเกินไปที่จะมาสร้างความทรงจำดีๆ

ต่อจากนี้ไปเราคงต้องตั้งคำถามให้กับตัวเองว่าสิ่งที่เราจะทำอะไรก็ตาม ทำเพื่อให้ใครๆ รำลึกถึงแต่สิ่งดีๆ ในตัวเรารึเปล่าในวันที่พวกเค้ามาในงานศพของเรา

ปาเจราจริยา โหนติ คุณุตตรานุสาสกา

วันนี้วันดีถือว่าเป็นวันครู จึงนำพวงมาลัยดอกมะลิที่ค่อยบรรจงเลือกเพื่อมอบแด่ผู้อาวุโสท่านนึง ที่เปรียบเสมือนครู ท่านนำพาเรียนรู้ และปฏิบัติธรรม .. เมื่อคารวะท่านด้วยพวงมาลัยดอกมะลิ ท่านได้ให้พรอันประเสริฐพร้อมมอบหนังสือ ๓ เล่ม คือ พุทธธรรม, พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลศัพท์ และฉบับประมวลธรรม โดย พระคุณเจ้าท่านพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต) ผู้อาวุโสท่านได้บอกกล่าวหลังมอบหนังสือทั้ง ๓ เล่มนี้ว่า ขอให้ศึกษาพุทธธรรมให้เป็นกิจวัตร และเป็นธรรมชาติ .. ถือว่าเป็นมงคลแก่ชีวิตยิ่ง เพราะเพิ่งผ่านวันคล้ายวันเกิดมาหมาดๆ ^^

เมื่อปล่อยวาง จิตก็เป็นอิสระ

 

ชีวิตที่ห้อยแขวนอยู่บนเส้นด้าย ถูกทุกสิ่งทับถม ผ่านแล้วผ่านเล่า ซ้ำแล้วซ้ำอีก เสมือนจุดศูนย์ถ่วงของโลกอยู่ที่ตรงนี้ ไม่มีพลาดเป้าหมาย มันช่างแย่จนมองไม่เห็นใคร มองไม่เห็นทาง มองไม่เห็นมือที่ยื่นมาพร้อมรอยยิ้มอันแสนอบอุ่น

คุณค่า การให้คุณค่าแห่งชีวิต มักจะไปขึ้นอยู่อีกหลายปัจจัย แต่เมื่อได้ทำไปแล้วไม่ถูกที่ถูกทาง กลับทำให้คิดว่าสิ่งที่เราทำไปมันไม่เกิดคุณค่า มันช่างไร้คุณค่า ไร้สาระแก่ผู้อื่น แม้ตัวเราเอง

เมื่อทุกอย่างประดังประเด ความโง่เขลาเริ่มสร้างภาพมายา หลอนเสียจนเข้าใจว่าสำลักกับความทุกข์นั้น "ชั้นทนไม่ไหวแล้วนะ"

หยุดสิ หยุด หยุด หยุด หยุด

 มนุษย์กับความจริง ดี งาม

เกรดตก -> เพื่อนล้อ -> เครียด -> เผาโรงเรียน <= ผลพวงจากการปฏิรูปการศึกษา?? ที่เน้นเด็กเรียนดี เรียนเก่ง เป็นมนุษย์ที่มีสมองเป็นเลิศ เน้นทางวัตถุ แต่จิตใจความเป็นมนุษย์ จิตสำนึกที่สวนทางกัน หรือ มีผลพวงจากภาพสื่อเหตุการณ์ที่ผ่านมา?? เกิดการเลียนแบบของเยาวชน ..

ท้องฟ้าเหนือพุทธมณฑล l ๒ มิถุนายน ๕๓ l ณ ร้านอู่ข้าว-อู่ปลา อ.พุทธมณฑล l เวลาประมาณ ๑๗:๓๐ น. l ณัฐพัชร์  ถ่ายภาพ

ขอให้มั่นใจศรัทธาในเพื่อนมนุษย์

               เมื่อเกิดเหตุการณ์นองเลือดที่ธรรมศาสตร์และสนามหลวงในวันที่ ๖ ตุลา ๑๙ หลายคนรู้สึกสูญสิ้นศรัทธาในมนุษย์ หดหู่เศร้าหมองเหลือพรรณนา ยิ่งเกิดรัฐประหารในวันนั้น บ้านเมืองก็พลันมืดมิด เพราะสงครามกลางเมืองมาจ่อที่ปากประตูแล้ว แต่แล้วเราก็ผ่านวันคืนอันมืดมิดมาได้ บ้านเมืองกลับสู่ความปกติ ผ่านพ้นสงครามกลางเมืองมาได้วันนี้หลายคนคงมีความรู้สึกคล้าย ๆ กับเมื่อ ๓๔ ปีก่อน แต่ขอให้มั่นใจว่าศรัทธาในเพื่อนมนุษย์และความหวังในบ้านเมืองจะกลับคืนมา ที่สุดแห่งคืนมืดมิดคือฟ้าสางและอรุณรุ่ง แน่นอนความหวังอย่างเดียวไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นได้ แต่หากมีความหวังเป็นจุดเริ่มต้น พลังแห่งการสร้างสรรค์ก็จะบังเกิด และขับเคลื่อนพวกเราให้ร่วมกันทำสิ่งดีงาม เพื่อเอาชนะความเลวร้ายได้ในที่สุด  

Phra Paisal Visalo

 โอ้วว  กรุงเทพเมืองฟ้าอมร   ร่วมด้วยช่วยกันคะ

อบรม "อาสาสมัครฟื้นฟูประเทศไทย รุ่นที่ ๑" โดย แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต [[คลิ๊ก]]

ขอเชิญร่วมเป็นส่วนหนึ่งแห่งการเฉลิมฉลอง ๑๕๐ ปี คลองมหาสวัสดิ์                             

When you suffer because of discrimination, there's always an urge to speak out. But even when you spend a thousand of years speaking out, your suffering won't be relieved. Only through deep understanding and liberation from ignorance can you be liberated from your suffering.

                                                                                         Thich Nhat Hanh

แสงตะวันไม่ได้ขึ้นหลังเที่ยงคืน ถึงแม้ว่าหลังเที่ยงคืนจะคือวันใหม่

จิตวิญญานในชีวิตประจำวัน ในโครงการวิจัยพัฒนาสุขภาพจิตวิญญาณบุคลากรในสถาบันสร้างเสริมสุขภาพ
กระบวนกรชักชวนค้นหาคุณค่าในตนเอง (Value Yourself) ให้รู้จักตนเอง (Knowing Yourself) เพื่อให้เข้าใจตัวตนที่แท้จริง ...

พื้นฐานชีวิต : รอบรู้ (Wise)
การแสดงออก : นิ่มนวล (Gentle)
ความสัมพันธ์ : ปฏิบัติจริง (Practical)
รักษาดุล : รอบรู้ (Wise)
การให้ประโยชน์ : ไม่ซับซ้อน (Uncomplicated)
ผลลัพธ์ : สร้างสรรค์ (Creative)

จะจริงแท้ หรือจริงเทียม ขอเพียงเชื่อมั่นว่าสิ่งที่เราได้รับมานั้นคือตัวเรา หรือเป็นของเรา .... ถือซะว่าเป็นการสร้างความสุขให้กับตัวเราเอง และแบ่งปันสิ่งดีงามให้กับผู้คนรอบข้าง ...

การจัดวางตัวตนเพื่อประสานความสัมพันธ์

ช่วงวันหยุดยาว ต้องทำหน้าที่ของการเป็นลูก เป็นพี่ และเป็นน้อง ที่ดี นอกจากนี้ยังต้องทำหน้าที่ประสานความสัมพันธ์กับทุกฝ่ายให้บรรยากาศการอยู่ร่วมกันให้เต็มไปด้วยมิตรภาพ ..

ทักษะแบบนี้ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นผู้นำมาใช้ เพราะคิดว่าเราคงทำหน้าที่ไม่ได้ดีนัก .. แต่ภาพที่เห็นเบื้องหน้าพาให้เศร้าหมอง ทำให้เราต้องเป็นตัวหยุดปัญหา คลี่คลายบรรยากาศเท่าที่พอจะทำได้ และสนับสนุนทุกส่วนให้ดำเนินไปด้วยดี ..

ทำเต็มที่แล้ว ต่อจากนี้คงต้องปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามธรรมชาติ และเป็นไป .......

 ภาพใบประชาสัมพันธ์จากรัฐบาลและกองทัพ  ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒

                 ที่มา :  พิพิธภัณฑ์การกระจายเสียง กรมประชาสัมพันธ์ ซอยอารีย์สัมพันธ์ ถนนพระราม ๖ เขตพญาไท

 RIP  แก่ผู้เสียชีวิต 

ทุกท่านไม่แบ่งสี ไม่แบ่งยศฐาบรรดาศักดิ์ ..
ขอความสงบสุขจงกลับมาโดยเร็ว ..
ขอประชาธิปไตยเต็มใบ โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นพระประมุข ..

กิเลส ๑๐ พาใจเศร้าหมอง

พุทธมณฑล สถานที่ซึ่งในทุกวันหยุด วันสำคัญทางศาสนา ทางสำนักงานพุทธมณฑลจะนิมนต์พระภิกษุสงฆ์มารับการถวายสังฆทาน และบรรยายธรรม แก่ประชาชนทั่วไป

ได้ไปถวายสังฆทานเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา สำนักพุทธมณฑลนิมนต์พระคุณเจ้าจากวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ เขตพระนคร ๕ รูปด้วยกัน ..

พระคุณเจ้าได้บรรยายธรรมเรื่อง "กิเลส ๑๐"  ๑.โลภะ ความอยากได้ ๒.โทสะ ความคิดประทุษร้าย ๓.โมหะ ความหลง ความไม่รู้ ความเขลา ๔.มานะ ความถือตัว ๕.ทิฏฐิ ความเห็นผิด ๖.วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย เคลือบแคลง ๗.ถีนะ ความหดหู่ ท้อแท้ถดถอย ๘.อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน ๙.อหิริกะ ความไม่ละอายต่อความชั่ว ๑๐.อโนตตัปปะ ความไม่เกรงกลัวต่อความชั่ว

พระคุณเจ้าได้เน้น กิเลส ๖ ในสถานการณ์ปัจจุบันถึงความไม่ไว้วางใจกัน จึงทำให้เกิดการแบ่งพรรคแบ่งพวก บ้านเมืองจึงไม่สงบสุข ถ้าไว้ใจกัน บ้านเมืองคงสงบสุขมากขึ้น

ตั้งใจจะทำงานกลับได้พักผ่อน

๓-๔ วันที่ผ่านมาตัดสินใจเดินทางไปต่างจังหวัด โดยมีแผนในใจ คือ
๑) คำร้องขอจากคุณพี่สาวให้ไปช่วยงานเอกสารบางอย่างเพื่อส่งภายในวันศุกร์
๒) รับคุณแม่เพื่อไปทำเอกสารอีกเรื่องที่อีกจังหวัดนึง
๓) เตรียมหนังสือ/เอกสารไปด้วยเพื่อนั่งเขียนงานให้ได้สัก ๒-๓ ชิ้น
๔) ไปรับมือถือที่คุณพี่สาว คงรำคาญที่ติดต่อได้ค่อนข้างยาก เพราะใช้มือถือส่วนใหญ่ในการต่อ Internet

แผน ๑ ถึง ๓ ล้ม เพราะเกิดอาการคล้ายจะอาหารเป็นพิษ มีอาการไข้ขึ้นสูง เวียนศีรษะและมวนท้องตลอดเวลา ทานอาหารไม่ได้ถึง ๒ วัน กับอีก ๑ คืน นอนแบบไร้สติ ทานแต่ยาลดไข้ กับยาลดอาการเวียนศีรษะและคลื่นเหียน จนไม่มีแรง แต่โดนคุณแม่บังคับให้ทานอาหาร คำ ๒ คำก็ยังดี .. จนอาการดีขึ้น เรี่ยวแรงเริ่มมา พอดูแลตัวเอง ขับรถกลับบ้านได้ .. สงสัยว่าร่างกายคงอยากพักผ่อน และอ้อนคุณแม่ซะงั้น

@60779
@60806

ดีใจจนตาโตเลยค่ะเมื่อเห็นอาจารย์มาออนไลน์ และเขียนอนุทิน ..

สู้ๆ นะค่ะอาจารย์ .. กัลยาณมิตรส่งกำลังใจถึงอาจารย์เพียบเลยค่ะ =)

เมื่อชีวิตวิกฤติ :

ดีใจที่รอบข้างมีกัลยาณมิตรดี ชีวิตจึงตื่นรู้ได้เร็ว และพยายามรู้ให้เท่าทันกับมัน .. ทำให้นึกถึงคำพูดของท่านนึง ที่ว่า ... .. .

"เมื่อถึงวิกฤต คนไทยจะตื่นรู้"
                              ติช นัท ฮันห์

คุณค่าหมุนรอบตัวเรา

ตกอยู่ในภาวะตึงเครียด ..
ทิ้งดิ่งอารมณ์ความรู้สึก ..
มองเห็นทุกอย่างเป็นปัญหา ..
ลดทอนคุณค่าของตัวเอง ..

เมื่อได้หยุดนิ่งกับตัวเอง ....
มองเห็นว่า คุณค่าหน่ะมันมีอยู่แล้วในตัวเรามาตลอดตั้งแต่เกิด แล้ว .....

ทำไมต้องไปลดคุณค่าของตัวเองด้วยการเอาคุณค่าของเราไปเปรียบเทียบกับคุณค่าของคนอื่น ..

จงรัก พอใจ และภูมิใจในคุณค่าที่เรามี และ/หรือเพิ่มคุณค่าให้มากขึ้นเมื่อมีโอกาส แม้เป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ หรือไม่มีราคาค่างวดแต่อย่างใด ...

 บ้านผู้หว่าน สามพราน นครปฐม