อนุทินล่าสุด

แตงไทย

ตกแต่งธีมเอง ศึกษาจาก http://gotoknow.org/post/tag/css
ได้จาก Blog คุณมะปรางในบันทึก "ตกแต่งธีม : ธีมเสร็จแล้วจ้า" (ที่นี่)

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

วันนี้สุดแสน เพราะต้องเปลี่ยน notebook ตัวใหม่ (Compaq Presarion V3000; V3443AU)
เฮ้อ...จากที่รับใช้เรามาอย่างโชกโชน เพราะเปิดใช้อย่างหามรุ่งหามค่ำ ข้ามวันข้ามคืน ก็ถึงเวลาที่มันต้องพลีชีพเพื่อนาย ยิ่ง 2 เดือนนี้ยิ่งโชกโชน บางวันเปิดข้ามวัน เครื่องก็ร้อนสุดๆ และก่อนสิ้นปีก็สละแป้นพัดลมให้พี่สาวอีก เพราะคิดว่ามีแป้นอีกตัว ผลสุดท้ายกลับทำให้ต้องสละมันไป เพราะมันระบายความร้อนไม่ทัน
ฮือ...ฮือ...อุตส่าห์ทนุถนอม เครื่องอยู่ในสภาพดีมาก
แต่ชิปเชื่อมจอดันไหม้ไม่มีชิ้นดี ถึงเปลี่ยนก็ไม่คุ้ม ซื้อมาเกือบ 20,000.- ใช้ไป 2 ปีกว่า แต่ถ้าต้องซ่อมจอก็ต้องจ่ายอีกประมาณ 5,000.-
"วุฒิ" น้องช่างประจำ ประเมินสภาพแล้วบอกว่า "พี่ มันรับใช้พี่คุ้มแล้วหล่ะ ถึงซ่อมก็ไม่คุ้มนะ แต่ถ้าจะซ่อมก็ซ่อมได้ ก็มีคนซ่อม แต่มันหมดสภาพแล้วหล่ะ"
ฮือ...ฮือ ต้องลาจริงๆ
และได้ตัวใหม่มาวันนี้เช่นกัน Compaq CQ20-225TU S/N; SCNU8440QWR จอขนาด 12 นิ้ว น้ำหนักลดลงไปอีกประมาณ 1 กก.
แต่นั่นแหล่ะต้องปรับสภาพกับ Hard Disk ตัวใหม่ ไม่อยาก Install โปรแกรมใหม่อีกแล้ว เพราะต้องไล่ลงอีกเพียบ...เฮ้อ...พรุ่งนี้กะว่าจะโทร.ปรึกษา “ตี๋” น้องประจำร้าน Next Step ที่ฟอร์จูน ที่ขายเครื่องให้ ว่าสามารถนำ Hard Disk ของเครื่องเก่ามาแทนเครื่องใหม่ได้หรือเปล่า
ฮือ...ฮือ...เซ็งสุดๆ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แตงไทย

เขียนเมื่อ

ฉันรู้จักทางแห่งชีวิตจากตะเกียงของคนหนึ่ง ที่ครั้งหนึ่งเคยนับถือเขาและศรัทธา อย่างคิดว่า เขาคือผู้ชี้นำชีวิตได้ และแล้วเขาคือผู้ที่น่าขยะแขยงที่สุดเท่าที่ใจผู้หญิงคนหนึ่งคิดคำนึงได้ เขาไม่ได้ทำร้ายร่างกายฉันหรอก แต่เขาได้ข่มขืนความคิดของฉันอย่างรุนแรง ฉันไม่ได้คิดรังเกียจเขาตามกระแสผู้ใหญ่ในแวดล้อมเขา ทั้งๆ ที่ที่ผ่านมาคิดเพียงว่า นั่นคือวิถีเขาไม่เกี่ยวกับฉัน แต่เมื่อวิถีนั้นมากระทบกับฉันอย่างรุนแรงและชั่วร้าย ทำให้เข้าใจว่า "รังเกียจทางความคิด" คืออะไร คิดว่าเขาคงรู้ แต่การกระทำคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเขาได้อีกแล้ว คงเป็นที่ฉันที่จะต้องปรับเปลี่ยนกับความเปลี่ยนแปลงที่ค้นเจอ
มันไม่มีสบู่อะไรที่สามารถล้างใจล้างกายให้สะอาดได้ นอกจากสบู่ที่กลั่นจากภายในจิตใจอันสงบของเราเอง

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แตงไทย

เขียนเมื่อ

สิ่งของที่ต้องสะสมคืออะไร นี่คือได้จากการอ่าน mail ของ อ๋อย ที่ส่งต่อๆ กัน
และเราได้ส่งความจำที่เจอะเจอช่วงเข้ากรรมฐาน ที่ได้เข้าร่วมงานศพแม่ชีที่ละจากร่างในช่วงเวลาที่เรากำลังเข้ากรรมฐาน
แม่ไม่มีอะไรสะสมไว้มากมายเลย มีเพียงกระเป๋าเสื้อผ้าและของใช้จำเป็น และเสื้อผ้าชุดสุดท้ายที่ใส่ให้กับร่างของตัวเองในวันสุดท้ายบนโลกนี้
สิ่งเหล่านี้คือ สิ่งที่เราส่งความทรงจำให้กับกลุ่มน้องๆ ที่ได้รับ mail ได้ระลึกรู้ว่า
พวกเธอควรจะสะสมอะไรในโลกใบนี้

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แตงไทย

เขียนเมื่อ

ห่างหายจากบันทึกหลายวัน ทำให้เวลาสำหรับการนั่งไตร่ตรองของตัวเองก็ห่างหายไปด้วย
วันนี้กลับจากอบรมครูโยคะ ซึ่งใกล้จะจบคอร์สลงไปทุกที
ระบบประสาท ... ก็ได้เปิดประเด็นถกกันอีกแล้ว จากการที่แต่ละกลุ่มได้นำเสนองานปั้นดินน้ำมันของระบบประสาท ประกอบการอภิปราย ... ยิ่งเจาะลึกลงไปเรื่อยๆ ของภายวิภาคสรีระวิทยาของโยคะ ... ไม่รู้ว่าที่อื่นจะมีเปิดประเด็นให้ครูโยคะได้เข้าใจสรีระของการยืนหดของระบบต่างๆ ของร่างกายเมื่อได้เคลื่อนไหวหรือไม่ ... แต่นั่นแหล่ะเมื่อตั้งใจว่าจะต้องศึกษางาน "ครูโยคะ" ก็จำเป็นต้องรู้ ถึงไม่ได้สอนไม่ได้ถ่ายทอดให้ผู้เรียน "ครูโยคะ" ก็ต้องรู้ว่า "แต่ละท่านั้น" มีการยืดหดของระบบกล้ามเนื้ออย่างไร...นึกแล้ว...มีความรู้อีกมหาศาลที่ต้องค้นคว้าต้องศึกษา ... ตอนนี้ถ้าจะถ่ายทอดได้ ก็เป็นแต่เพียงการเคลื่อนไหวของแต่ละท่า ที่ต้องให้จิตสังเกตกายในการเคลื่อนไหวไปแต่ละส่วนๆ ของในท่าทางเหล่านั้น "จิต" คู่กับ "กาย" จริงๆ ความชัดเจนของสติกับการเคลื่อนไหวเริ่มชัดเจนมากยิ่งขึ้น

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แตงไทย

เขียนเมื่อ

วันนี้ตื่นแต่เช้า เพราะเมื่อวานไปสอน 5 โมง เลิก 6 โมง กลับก็ปา 2 ทุ่ม แล้วก็ฝืนตัวเองนั่งทำงานไม่ไหว ก็นอนหลับยาวตื่นอีกทีก็ตี 4 ครึ่ง
มาเปิด mail ที่ชลส่งมาให้เป็น mail ที่ลูกแมวโดนทำร้ายจากดาราเกาหลี ไม่อยากให้ดูค่ะ ... เศร้ามาก...ก็เลยออกไปตักบาตร วันนี้วันพระด้วย ตักบาตรให้กับสัตว์ทั้งหลาย รวมทั้งคุณแม่ด้วย
กลับมาก็ส่ง mail ให้ทุกคนที่รับได้ mail นี้ ถ้าจะส่งต่อ โปรดพิจารณาก่อนส่งต่อ เพราะอาจเกิดการเลียนแบบได้ ...
และวันนี้มีสัมมนาครูโยคะตอนช่วงเย็น ก็ต้องไปร่วมอีก เพราะโดนโทร.มาถามหลายคนมาก ... คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

แตงไทย

เขียนเมื่อ

วันนี้ตื่นมาก็ปาเข้าช่วงเวลานี้แล้ว...หลังจากเพิ่งได้นอนเมื่อเช้าตรู่ และ หลับๆ ตื่นๆ คาเก้าอี้หน้าเครื่องคอมพ์ ... ดูนะพอมีแรงก็ต้องรีบปั่นงาน

เพื่อนๆ ครู ก๊วนที่เดินกลับมาขึ้นรถไฟใต้ดิน ก็โทร.มาสอบถามกันใหญ่ว่า วันพุธนี้จะมาร่วมอบรมฯ ไหวหรือไม่ เพราะมีการสัมมนาไม่มีอบรมฯ ... หนูอาการดีขึ้นเยอะแล้วค่ะ...บ้าได้แล้วค่ะ...

เฮ้อ...มีเรื่องบ่นเรื่องคนอื่นแหล่ะ
เมื่อวานกับมะรืน และก็วันนี้ ก็คงมีข่าวที่บ่น และให้ความสำคัญกันทุกช่อง และทุกช่วงของการวิเคราะห์ข่าว คือ การที่อดีตนายกฯ ทักษิณ โดนเพิกถอนวีซ่าเข้าอังกฤษ และท่านก็เหมือนสู้จนตรอกแล้วหล่ะ ถึงขนาดจะออกมาแฉศัตรูทางการเมือง ... ท่านขา ... งูเห็นนมไก่ ไก่เห็นตีนงู แล้วค่ะ...แฉกันไปแฉกันมา ผลเสียมันตกกับประเทศไทย ... เป็นผู้ใหญ่ได้แต่สอนเด็กๆ ว่า ... อย่าโกรธกัน อย่าตีกัน ... แล้วพวกท่านหล่ะ ... ผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน ... และแล้วทุกคนก็ปุถุชน ... เอาวะ...ให้ฟาดงวงฟาดหางของท่านอยู่ข้างนอกนั่นแหล่ะ...คนที่ร้อนผ่าวก็เต้นไป คนที่ไม่รู้เรื่องก็...อะไรเหรอ...โอ้ชีวิต