ทุกวันนี้ บรรดาสินค้าทางความรู้ มีอยู่มากมายหลากหลายดูจะมากกว่าสินค้าทั่วไปที่มีวางขายในห้างสรรพสินค้า ทั้งข้อมูล ข่าวสาร หลักการทางทฤษฎีต่าง ๆ ถูกจัดวางให้เลือกสรรพร้อมนำมันไปใช้ ใครชอบใจในอะไรก็สามารถเลือกเอาไปใช้ได้ตามใจชอบ…
“การเสพชุดความรู้ที่มีอยู่มากมาย หากหยิบยกนำมาใช้โดยบิดเบือนในข้อเท็จจริง เพื่อใช้แอบอิงผลประโยชน์ส่วนตนและพวกพ้อง ในการตีตราประทับรับรองเพื่อใช้สร้างความชอบธรรม ย่อมนำไปสู่ความหายนะทางภูมิปัญญา”
ไม่มีความเห็น
เพิ่งกลับจากเก็บบูธงาน Thailand Research Expo ๒๐๑๒...ลุล่วงไปอีกหนึ่งภารกิจ...๕๕๕
สวัสดีค่ะอาจารย์ จัตุเศรษฐธรรม
อาจารย์คะ...ทำงานแล้วเสร็จก็ต้องฉลองกันหน่อย เห็นภาพแล้วนึกถึงเพลงนี้ค่ะ ร้องมาสมัยเด็กๆ..มอบให้อาจารย์ค่ะ..รางวัลสำหรับคนทำงานหนัก
เพลงของพี่หงา..สุรชัย จันทิมาธร..(ทำนอง )
(ได้รับอิทธิพลจากบ๊อบ ดีแล่น)..
คนกับคนทำนาประสาคน
ฅนกับควาย ทำนาประสาควาย
คนกับความความหมายมันลึกล้ำ
ลึกล้ำทำนามาเนิ่นนาน
แข็งขันการงานมาเนิ่นนาน
สำราญเรื่อยมาพอสุขใจ....
(พอเท่านี้ก่อนนะค่ะ..):-))
ขอบคุณสำหรับเพลงที่อาจารย์ kwancha นำมามอบให้มากครับ
อืม...เข้ากับบรรยากาศมากครับ...๕๕๕
คุณจตุเศรษฐธรรม หน้าคล้ายคุณจตุพล ภูอภิรมย์มากเลยนะครับ
การหยุด...บางครั้งไม่ได้เป็นการก้าวถอยหลังเสมอไป...
การหยุดเพื่อตั้งสติ ยังดีกว่า เดินหน้าก้าวไปอย่างไร้สติ...
ไม่มีความเห็น
ความหิวทางกาย บำบัดได้ด้วย “อาหาร”
ความหิวทางใจ บำบัดได้ด้วย “ธรรม”
ลึกซึ้งมากเลยนะคับ
ความหิวทางกาย บำบัดได้ด้วย “อาหาร”
ความหิวทางใจ บำบัดได้ด้วย “ธรรม”
หิวทั้ง 2 นะดีแล้วค่ะ
ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่แวะมาให้กำลังใจมากครับ
ขอบคุณสำหรับความเห็นดี ๆ ที่มีให้นะครับ คุณแสงแห่งความดี และ อาจารย์ P' Ple
การเลือกบริโภคท่ามกลางทางเลือกที่มีหลากหลาย...เป็นสิ่งท้าทายอย่างยิ่ง...ที่เราต้องเลือกลู่วิ่งบนพื้นฐานของการบริโภคแห่งความจำเป็นตามจริง หรือ จะเลือกลู่วิ่งบนพื้นฐานของการบริโภคตามแรงแห่งความต้องการ (ที่ไม่มีวันสิ้นสุด)...
สวัสดีค่ะอาจารย์จัตุเศรษฐธรรม,
อาจารย์ค่ะ...มันยากจริงๆเชียว ออกจะท้าทายปานนั้น เอ...เรามีเพื่อนชื่อ need & greed ที่เชิญชวนอยู่ แถมบางทียังมีคำกล่าวโมษณาเย้ายวน ชวนเชื่อจากบางสำนักบอกว่า "greed is good"?? ถ้าแยกแยะได้คงไม่วิ่งผิดลู่ แต่ยามที่อ่อนแรง บางครั้งเบลอๆ..ทำอย่างไร จะไม่วิ่งสลับลู่..น๊า??
เอ...จริง ๆ ด้วยครับบางคราวเมื่อเมื่อยามอ่อนแรงก็แปลงค่าผิดเป็น...“สิ่งไหนที่ต้องการ สิ่งนั้นก็คือความจำเป็น แต่สิ่งไหนที่จำเป็น (ตามจริง) อาจไม่ใช่ในสิ่งที่ต้องการ”
ทำอย่างไร...จะไม่วิ่งสลับลู่... อืม...ก็ทำให้เหลือลู่เดียว (จะได้ไม่ต้องมีลู่ให้สลับ) ครับ...๕๕๕
ขอบพระคุณอาจารย์ kwancha มากครับที่แวะมาให้กำลังใจและมีแง่คิดดี ๆ มาฝากอยู่เสมอ...
เช้าอันสดใส...ผู้คนมีไมตรีให้กัน...
คุณธรรมไม่ต้องเสียต้นทุน (มูลค่าทางตัวเงิน) ในการผลิต ใช้แค่ปัจจัยการผลิต คือ กระบวนการคิดที่ดีงามของจิตใจในการส่งผ่านเข้าสู่กระบวนการผลิตโดยใช้ปัญญา และก็จะได้ผลผลิตออกมาทางการกระทำในสิ่งที่ดีและมีคุณค่าทั้งต่อตนเองและสังคม...
ไม่มีความเห็น
ตัวการที่ขโมย "เวลา" ที่สำคัญ คือ การผัดวันประกันพรุ่ง...
เห็นด้วยมากครับ
การเริ่มต้นฝึกกระบวนการคิด เพื่อพัฒนาการดำรงชีวิตที่มีภูมิคุ้มกัน รู้เท่าทันในความเป็นจริง ถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด
การฝึกคิดไล่เรียงจากเหตุไปหาผล : เป็นกระบวนการฝึกความคิดที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการเลือก บนทางเลือกที่มีหลากหลายให้ได้ทางเลือก (ผล) ที่ดีที่สุด
การฝึกคิดไล่เรียงจากผลไปหาเหตุ : เป็นกระบวนการฝึกความคิดที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการแก้ไขปัญหาที่ปัจจัยเหตุอย่างเป็นระบบ ต่อยอดถึงช่วยสร้างเป็นทำนบเพื่อป้องกันภัยในภายภาคหน้าอย่างรู้เท่าทัน
“การฝึกกระบวนการความคิด...ทำให้งบดุลแห่งการดำเนินชีวิตมีความแข็งแกร่ง”
การฝึกกระบวนการคิดเช่นอาจารย์กล่าวมานั้น ทำให้นึกถึงกระแสน้ำค่ะ ไหลตามธรรมชาติ และไหลทวนกระแสค่ะ ความคิดของคนเราหากไม่ไปในทางเดียวที่เราเคยชินอยู่ตลอดเวลา อาจจะเกิดวิธีคิดใหม่ ๆ และปรับเปลี่ยนวิถีบางอย่างที่เบี่ยนไปก็ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ
...วันนี้เป็นอีกวันที่มีความปีติในหัวใจที่ได้เฝ้ารับเสด็จ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ที่ทรงเสด็จฯ พระราชดำเนินทรงเปิดงานภาคนิทรรศการ “การนำเสนอผลงานวิจัยแห่งชาติ ๒๕๕๕” (Thailand Research Expo ๒๐๑๒) ณ ศูนย์ประชุมบางกอกคอนเวนชันเซ็นเตอร์ เซ็นทรัลเวิลด์
“ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน”
อาจารย์ค่ะ....ร่วมแสดงความยินดีและปิติไปกับอาจารย์ด้วยค่ะ ที่มีโอกาสเข้าเฝ้ารับเสด็จองค์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ในการเสด็จทรงเปิดงาน ภาคนิทรรศการ Research Expo ปีนี้ ...ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานค่ะ...
เห็นพระองค์ท่านทรงงานหนักเพื่อบ้านเมือง ทรงเสด็จเป็นขวัญและกำลังใจให้คนทำงาน ทั้งในวงการวิชาการ อื่นๆ และ ชนบทห่างไกลแล้ว ใครที่ทำให้ระคายเบื้องพระยุคคลบาท น่าจะมีสำนึกที่ดีขึ้นนะค่ะ
คาดว่าบูธของอาจารย์ คงมีผู้สนใจเข้าชม ซักถามไม่น้อย.. อืมม์.. ถ้าอย่างงั้นอาจารย์ได้มีโอกาสแว่บไปฟัง หัวข้อที่สนใจ สอดคล้องกับหลักคิด เศรษฐธรรม บ้างไหม๊เอ่ย ??
ขอบพระคุณอาจารย์ kwancha มากครับ
เมื่อวานเป็นวันแรกของงาน (๒๔ - ๒๘ ส.ค. ๒๕๕๕) ก็มีผู้สนใจมากพอสมควรครับ...
...แต่วันนี้และพรุ่งนี้ (เสาร์-อาทิตย์) คาดว่าน่าจะมีคนสนใจเข้าเยี่ยมชมงานเยอะครับอาจารย์
...แฮะ...แฮะ...เมื่อวานไม่ได้แว่บไปจริง ๆ ด้วยครับ...แต่ก็เดินเก็บเกี่ยวความรู้จากบูธต่าง ๆ ได้พอควร...
...วันนี้กะว่าจะแวะไปตอนสาย ๆ หน่อย...(ขออู้นิดนึงครับ)...๕๕๕
เพิ่งกลับจาก จัดบูธงาน Thailand Research Expo ๒๐๑๒ ณ ศูนย์ประชุมบางกอกคอนเวนชั่นเซ็นเตอร์ เซ็นทรัลเวิร์ล
...เมื่อวานยุ่งกับการแก้ไขป้ายฟิวเจอร์บอร์ดงานวิจัยและรายละเอียดปีกย่อยต่าง ๆ เกือบ ๔ ทุ่ม...คิดว่าจะไม่ทันซะแล้ว
...วันนี้ไปจัดบูธ...รายละเอียดเยอะเหมือนกัน...แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี... (๕๕๕)
สวัสดีค่ะ อาจารย์จัตุเศรษฐธรรม
คงได้พักเหนื่อยแล้วนะค่ะ ขอบคุณที่นำภาพทีมงานในแล็บไปออกบูธมาให้ชมกันค่ะ บรรยากาศปีนี้มี theme อะไรที่เข้าตาแนวคิด.. "เศรษฐธรรม".. บ้างไหม๊ค่ะ??
สวัสดีครับ อาจารย์kwancha
ขอบคุณมากครับ...หายเหนื่อยแล้วครับ...(เกือบ) ตลอดสัปดาห์ ก็ยุ่งพอควรครับในการตระเตรียมงาน...
พรุ่งนี้...ไม่ใช่ซิวันนี้ (๐.๒๘ น.) ผมคงไปอยู่ในงานเกือบทั้งวันนะครับ...หากมีเวลาว่าจะแวบไปฟังการประชุมฯ หัวข้อที่เล็ง ๆ ไว้ก็มี คุณภาพชีวิตชุมชนฐานรากผลิตผลจากงานวิจัยสู่การพัฒนาสังคม เศรษฐกิจของชุมชนและชาติพันธุ์ หมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบเฉลิมพระเกียรติ๘๔ พรรษา ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง "นโยบายสาธารณะเพื่อความสมดุลและยั่งยืน ครับ
เมื่อเช้าสอนเศรษฐศาสตร์แต่ใจกระหวัดถึงเศรษฐธรรม...เลยนำมาเสริมอธิบายขยายความเพิ่มเป็นอาหารสมองให้นักศึกษาสักหน่อย...
อืม...นักศึกษาจะทานข้าวอร่อยหรือว่ายังงงอยู่หนอ...(๕๕๕)
ไม่มีความเห็น
เริ่มต้นวันใหม่...ให้ของขวัญกับชีวิตด้วยการสร้างกระบวนการทางความคิดที่ดีและถูกต้องตามจริง ที่อิงกับตรรกะเหตุและผล จนหลุดพ้นออกจากกับดักแห่ง “มิจฉาทิฏฐิ” ที่ถือว่าช่วยส่งเสริมและสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตนเองและสังคม...
- ขอน้อมมาเป็นแนวทางในปฏิบัติด้วยนะครับ
ชยพร แอคะรัจน์
โน่นนั่นนี่...นั่นนี่โน่น...นี่โน่นนั้น วันทั้งวันวิ่งทำโน่นทำนั่นนี่
เดี๋ยวทำโน่น...เดี๋ยวทำนั่น...ทำนี้ที แต่โน่นนั่นนี่...คือหน้าที่ที่ต้องทำ (ธรรม)
อืม...วันนี้วิ่งประสานงานทำโน่น...ทำนี่...ทำนั่น...(เกือบ) ทั้งวัน...แต่ก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี (๕๕๕)
ไม่มีความเห็น
“รู้ในความไม่รู้อะไร ดีกว่า รู้อะไรทุกอย่างไปในทาง มิจฉาทิฏฐิ”
ไม่มีความเห็น
อาหารของกิเลส คือ อวิชชา
อาหารของปัญญา คือ การหมั่นศึกษาสดับตรับฟังพระธรรม
ไม่มีความเห็น
เริ่มจากคิด...
ความคิด... ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นการกระทำ...
การกระทำ... ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นนิสัย...
นิสัย...ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายเป็นอุปนิสัย...
อุปนิสัย... ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ จะค่อย ๆ กลายมามีอิทธิพลกำหนดตัวตนในวิถีชีวิตของเรา…
ไม่มีความเห็น
ไปคลินิก...ดีกว่า
ไป 'คลินิก...ทาน' เพื่อศัลยกรรม "ความโลภ"
ไป 'คลินิก...เมตตา' เพื่อนำพาศัลยกรรม "ความโกรธ"
ไป 'คลินิก...ปัญญา' เพื่อใช้เป็นศาตราวุธในการศัลยกรรม "ความหลง"
อืม...คลินิกที่ว่าอยู่ไหนน๊า...
ไม่มีความเห็น
ให้อภัย ไม่ต้องใช้ต้นทุน (มูลค่าตัวเงิน) เพียงใช้ต้นทุนมูลค่าความงดงามของจิตใจในการส่งผ่าน...
แต่เอ...บางอย่างทำไมยากจริงน๊า...