ประวัติย่อ

ภูมิลำเนา คนสงขลา นามสกุลเดิม ไชยแก้ว ปัจจุบันจบการศึกษาระดับปริญาโทสาขาการศึกษาพิเศษจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร อดีตจบม.6 ไม่ได้เรียนต่อเพราะไม่มีทุน ต้องไปเป็นเด็กวัดแต่ไม่ใช่เด็กวัดทั่วๆไป เพราะเพิ่มคำว่าครูไปด้วย คือเป็นทั้งเด็กวัดและเป็นครูในวัดด้วยโดยสอนหนังสือให้กับสามเณรที่ยังไม่จบ ป.6 สมัยนั้นราวปี พ.ศ.2529 มีอยู่ประมาณ 6 รูป ที่เหลือประมาณ100 กว่ารูป  เป็นสามเณรที่เรียนปริยัติธรรมแผนกสามัญ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนที่ข้าพเจ้าได้ไปสอนเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมากในสมัยเมื่อ 20 ปีก่อน เอ่ยชื่อสมัยนั้นต้องร้องอ๋อ โรงเรียนที่ว่าก็คือโรงเรียนธรรมจักรวิทยา วัดมงคลมิ่งเมือง ต.คลองขุด อ.เมือง จ.สตูลซึ่งมีท่านพระครูปฎิภาณธรรมรัต (พระมหากระจ่าง ฐิตธมโม) เป็นเจ้าอาวาส ปัจจุบันท่านได้มรณะภาพไปแล้วแต่ยังมีรูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งที่ลูกศิษย์ลูกหาได้สร้างไว้เป็นอนุสรณ์ในคุณงามความดีที่ท่านได้สร้างไว้ท่านถือเป็นพ่อคนหนึ่งของข้าพเจ้าเลยทีเดียว ท่านเป็นผู้สร้างคนโดยการให้การศึกษาเพราะสามเณรส่วนใหญ่จะมีฐานะยากจน ครอบตรัวแตกแยก ข้าพเจ้าดีใจมาก ๆ ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาคนร่วมกับท่าน ท่านได้สอนข้าพเจ้าเสมอว่าทรัพย์สมบัติที่มีค่าที่สุด และใช้เท่าไรก็ไม่มีวันหมด คือ วิชาความรู้ ซึ่งไม่จำเป็นต้องไปซื้อหามันอยู่รอบ ๆ ดัวเรา เช่น หนังสือ ภูมิปัญญาท้องถิ่น แหล่งเรียนรู้ ซึ่งคำพูดของท่านมาฮิตติดปากสมัยนี้ อย่างแทบไม่น่าเชื่อ ข้าพเจ้ารักและศรัทธาในตัวท่านมาก ถือเอาท่านเป็นแบบอย่างในหลายๆเรื่องโดยเฉพาะการขวนขวายในการเรียนรู้ โดยใช้เวลาว่างในช่วงวันเสาร์ - อาทิตย์ ไปเรียนต่อที่วิทยาลัยครูสงขลาจนจบปกศ.สุง และใช้เวลาในช่วง17.00น.-20.00น. เรียนต่อปริญาตร๊อีก 2 ปี ที่มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา จบเมื่อปี 2537 ไปสอบบรรจุครูด้วยใจรักและศรัทธาในวืชาชึพครูบรรจุครั้งแรก 1 ก.ค.2537ที่โรงเรียนบ้านห้วยน้ำขาว จังหวัดกาญจนบุรี เป็นโรงเรียนที่ติดชายแดนไทยพม่า ลูกศิษย์ส่วนใหญ่จะเป็นชาวกระเหรี่ยง พม่า มอญ สอนอยู่ที่นั้นประมาณ 9 ปี ได้รับรางวัลครูดีเด่นของสปจ.กาญจนบรี เมื่อปี พ.ศ.2540 ย้ายกลับจังหวัดสงขลาเมื่อปี2546 ที่โรงเรียนชาติตระการโกศลอำเภอสะเดา กลับมาก็เรียนต่อเสาร์ - อาทิตย์ ในระดับปริญญาโทของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร จบเมื่อปี 2550  มองการทำงานในระบบการศึกษาแล้วคิดว่าปัญหาส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นกับการศึกษาต้นเหตุมาจากการบริหารการศึกษาทั้งระบบ โดยเฉพาะโรงเรียนซึ่งเป็นระบบที่ใกล้ชิดกับเด็กมากที่สุดยังขาดความชัดเจนในการจัดการศึกษาเพราะขาดผู้บริหารที่มีความรักความศรัทธาในอาชีพ ความเสียสละ การมีคุณธรรม และการบริหารอย่างมีหลักมีระบบการทำงานที่ชัดเจน เหล่านี้เป็นเหตุผลที่ทำให้ข้าพเจ้าเลือกที่จะเปลี่ยนสายงานจากครูผู้สอนมาเป็นฝ่ายผู้บริหารโรงเรียนบ้างโดยเรียนต่อป.บัณฑิตบริหารการศึกษา  ที่มหาวิทยาลัยราชภัฎสงขลาจบเมื่อปี 2552 ความรู้ยังมีให้เราได้ค้นหาอีกเยอะจึงเข้าศึกษาต่อในระดับปริญญาโทวิชาเอกการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ปัจจุบันรับผิดชอบเป็นครูผู้สอนนักเรียนระดับปฐมวัย หัวหน้างานวิชาการ  ครูผู้รับผิดชอบโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม ได้รับรางวัล  ชนะเลิศงานวิจัยระดับภาคใต้ , ชนะเลิศนิทานสำหรับเด็กจากสาธารณสุขจังหวัดสงขลา , เป็นวิทยากรให้กับหน่วยงานที่สนใจ ด้านการศึกษาพิเศษ โดยเฉพาะนักเรียนที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ และนักเรียนเรียนร่วม