ช่วงนี้ คุณมะเดื่อกำลังอยู่ในช่วงสับสนหลาย ๆ อย่าง ทั้งงานประจำ งานจร และงานที่กำลังจะทำต่อไป เหลือเวลาสำหรับงานในหน้าที่อีกไม่นาน จึงต้อง เร่ง และ รีบ ในขณะที่ต้องรอบคอบทำให้เรียบร้อยด้วย งานจรก็ต้องทำให้เสร็จสิ้นอย่างลงตัว… มันจึงดูวุ่น ๆ นะ บางครั้งก็ต้องปล่อยและวาง เดินสายกลางดีที่สุดเนาะ

มีโอกาสได้พูดคุยกับพ่อค้าขายขนมโตเกียว ที่เขารู้จักครูมะเดื่อ ( ค่อนข้างดี) และรู้ว่า คุณมะเดื่อจะเกษียณอายุราชการในปีนี้แล้ว เขาก็พูดด้วยเสียงเหมือนรำพึงกะตัวเองว่า …. “ คงจะหมดรุ่นครูที่มีจิตวิญญาณครูแล้ว สงสารเด็ก ๆ ต่อไปคงจะมีแต่ครูที่มีแต่ … จิต …ไร้วิญญาณ … อยู่แต่ในสังคม ..ก้มหน้า… “…….ฟังแล้ว…ห่อเหี่ยวจัง…แต่ก็คิดดีใจที่ ใกล้เวลาที่รอคอยมาสี่สิบกว่าปีแล้ว….

อนุทินคืนส่งท้ายปีเก่า ๒๕๖๑ คืนนี้ไม่ได้ไปสังสรรค์เค้าท์ดาวน์กับใครที่ไหนเข้ามาเปิดบันทึกเก่า ๆ ของหลาย ๆ ท่านในโกทูโนอ่านทำให้ภาพเก่า ๆ แต่หนหลังผุดพราวกระจ่างแจ่มขึ้นมาบางบันทึกก็ทำให้เห็นบรรยากาศนับทศวรรษที่ผ่านมาเป็นบรรยากาศแห่งไมตรีจิตและมิตรภาพที่งดงามนักต่างคน ต่างมา พบกัน รู้จักกันเพียงตัวอักษร ไม่เคยพบหน้าค่าตากันแม้เพียงครั้งเดียว.. แต่…ในความรู้สึกนึกคิด กลับสนืทแน่นราวพี่น้องการแบ่งปันเรื่องราวต่าง ๆ ข้อเขียนที่เจือไว้ด้วยน้ำใจไมตรี บ่งบอกถึงความรู้สึกแห่งกัลยาณมิตรได้เป็นอันดียิ่ง….นี่คือ…บ้านโกทูโน…ที่ผ่านมา…..แม้ ณ เวลานี้…พี่น้องชาวโกทูโนแต่ก่อนเก่าที่คุณมะเดื่อพบชื่อในบันทึกที่ได้เปิดอ่านหลายต่อหลายคนไม่ได้กลับมาเขียนบันทึกในโกทูโนอีกแล้ว (น่าเสียดาย)ในขณะที่อีกหลายคนยังคงเขียนบันทึก แบ่งปันความรู้สู่เพื่อนพ้องน้องพี่อย่างต่อเนื่อง แต่บ้านโกทูโนก็ยังคึกครื้น ไม่เงียบเหงา ด้วยมีสมาชิกใหม่ ๆ อีกหลาย ๆ คนได้เพิ่มเติมเข้ามาเป็นสมาชิกผู้แบ่งปันอย่างต่อเนื่องถึงแม้ว่า บรรยากาศเสมือนญาติพี่น้องในการทักทายโต้ตอบกันจะเบาบางไป…ก็ตาม…แต่มิตรภาพแห่งโกทูโนก็ยังคงไม่เสื่อมคลายมนตร์แต่อย่างใด…ขอบคุณบ้านแห่งการเรียนรู้….ที่ชื่อ….โกทูโน….ที่ให้แต่สิ่งดี ๆ แก่พวกเราตลอดมาในวาระที่กำลังจะผ่านไปอีกปี ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาลให้พี่น้องชาวโกทูโนทุกคนจงมีแต่ความสุขสมบูรณ์ เพิ่มพูนลาภ ยศ สรรเสริญสุขไร้ทุกข์ โศก โรค ภัย ตลอดปีใหม่ และตลอดไปถ้วนทั่วทุก ๆ คน เทอญ

มาส่งข่าวคราวและความคิดถึงก่อนบันทึกเต็ม ๆ อีกเช่นเคยจ้ะ ยังไม่มีเวลาสำหรับการเขียนบันทึก จึงขอจารึกเพียงอนุทินไว้ก่อนนะจ๊ะคิดถึงทุก ๆ คนจ้ะ

วันนี้ ได้มีโอกาสไปร่วมกิจกรรมวันดินโลก ๕ ธันวา ๖๑ที่ ศูนย์ปฏิบัติการจัดการที่ดินชัยพัฒนา - แม่ฟ้าหลวงต.หนองพลับ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์เพิ่งมาเห็นที่นี่เป็นครั้งแรก ไม่เคยทราบมาก่อนว่า..มีสถานที่ที่เกี่ยวกับโครงการพระราชดำริของพ่อหลวงที่น่าสนใจยิ่งอยู่ที่นี่ เป็นทั้งสถานที่แห่งการเรียนรู้แห่งศาสตร์พระราชาและสถานที่ที่สวยงามร่มรื่นยิ่งนัก อยู่ใกล้ ๆ กับโครงการชั่งหัวมัน นี่เองคืนนี้ของส่งเพียง อนุทินสั้น ๆ เพื่อเกริ่นนำเรื่องราวไว้ก่อนนะจ๊ะ เอาไว้วันต่อไป เมื่อมีเวลาจะกลับมาเขียนรายละเอียดในบันทึกเป็นลำดับต่อไปจ้ะ

เรื่อยเรื่อยมารอนรอน

ให้เหนื่อยอ่อนทอดถอนใจ

เรื่อยเรื่อย…อยู่เรื่อยไป

ให้อ่อนล้า…ระโรยแรง

วันนี้ กับพรุ่งนี้ คงต้องอยู่หน้าคอม ฯ ทั้งวันปิดเทอม ก็เหมือนกับไม่ได้ปิด เพียงแค่ ย้ายงานจากโรงเรียน มาอยู่ที่บ้าน ก็เท่านั้น

ใจอยากเขียนบันทึก

แต่…ลึก ๆ แล้วอยากนอน

แรงโรยระโหยอ่อน

ถอนทอดใจให้ระทม

เป็นโขน ต้องสวมหัวโขนไว้

พร้อมถอดใส่ ถอดใส่ได้เสมอ

อีกบทบาทอย่างไรที่ได้เจอ

ต้องรับเออ รับค่ะ ได้จะเจน

เตือนตนว่าอย่าท้อ
ทำดีต้องทำต่ออย่าหวั่นไหว แม้จะเหน็ดจะเหนื่อยสักเพียงใด ทำต่อไป…เดินหน้า…ถ้าทำ…ดี

อ่อนแรงและเหนื่อยล้าจนสองขายกไม่ไหวแม้ว่า…ทั้งหัวใจอยากเดินไปให้ทันงานแต่ต้องขอหยุดพักผ่อนงานหนักเพื่อสังขารขอหยุด…เพียงไม่นานหายเหนื่อยแล้ว….จะกลับมา

หลายต่อหลายคน อยากให้คุณมะเดื่อต่ออายุราชการ
( จะด้วยวิธีใดก็ตาม ) หลาย ๆ คนขอให้ “ นโยบาย”เกษียณ ๖๕ หรือ เกษียณ ๒ ปี ครั้ง เป็นจริง เพราะจะเป็นการ “ ต่ออายุราชการ” โดยเบื้องบน…ทำไมไม่ถามเราสักคำ ว่า เราอยากจะทำงานครูต่ออีกไหม….รุ่นคุณมะเดื่อนี่เขาบรรจุกันตั้งแต่อายุไม่ครบ ๒๐ ปี นะจ๊ะ เพราะจบ ป.กศ. (ต้น)กว่าจะเกษียณ ก็อายุราชการเกิน ๔๐ ปี ด้วยกันทั้งนั้นเรียกว่าเกษียณอายุเกิน ๖๐ ปีทั้งนั้น … สงสารคนแก่เถอะนะ…ขอพักผ่อนสังขารดีกว่า อยากจะทำงานที่ตนเองรักแล้ว….ละจ้าาา

โกทูโนเปลี่ยนหน้าเพจใหม่อีกแล้วแวะมาทักทาย มิตรรักแฟนเพลงที่รักที่คิดถึงทุกคน ก่อนนอนจ้ะ วันนี้รู้สึกเหนื่อยและมึน ๆ งง ๆ กับตนเอง ไม่รู้จะทำอะไรดีนอน….ดีที่สุด !

วันนี้…..เหนื่อย….เพราะงานรุมเร้า

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะภาระหน้าที่ยุ่งยาก ยุ่งเหยิง

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะเป็น…แม่

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะเป็น…ยาย

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะสังขารล่วง…วัยชรา

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะ…ท้อ..กับชีวิต

วันนี้….เหนื่อย…..เพราะ…จำต้องอยู่…จำต้องรับรู้

วันนี้….ยุติ…ได้ไหม….?????……ชีวิต !!

เวลาผ่านไป มีเรื่องมากมาย อยากบอกอยากเล่าขอเวลาอีกนิดนะจ๊ะ มิตรรักแฟนเพลงทุก ๆ คนขอเวลาให้คุณมะเดื่อสะสางภารกิจต่าง ๆ ให้เบาบางลงสักหน่อย แล้ว … จะกลับมาเติมเต็มให้ชีวิตกับมิตรรักแฟนเพลง ณ บ้านโกทูโนนี้เหมือนก่อนมาอย่างแน่นอนจ้ะ

คิดถึงนะ โกทูโน ไม่ได้คิดหลีกลี้หนีหายไปไหนแต่…เหตุการณ์มากมายทำให้ต้องห่างเหินคิดถึงมิตรรักแฟนเพลงทุก ๆ คนเสมอขอเวลาอีกนิดแล้วจะกลับมาหา….สิ่งที่คุณมะเดื่อรักมาก ๆ คือ การเขียน และ เพื่อน ๆ ทุกคนจ้ะ

คืนนี้  เขียนบันทึก (เดิม) อีกครั้ง

แต่ครั้งนี้  เอาแบบย่อ ๆ ไม่ยืดยาว

เหมือนสองครั้งก่อน....โอ..! 

พิมพ์ไปก็ภาวนาไป...อย่านะ...อย่าวืดดด..อีก

และในที่สุด..ก้อ...โอ้...! สำเร็จ...วิ้ววววว....!

เอาอีกแล้ว  เขียนบันทึกเสร็จ

ยังไม่ทันโพสต์...แฮ้งค์...หาย..

โอ๊ย ๆๆๆๆๆๆๆ  นาน ๆ จะมีเวลาเขียนบันทึก

ทำไมจึงเป็นแบบนี้.....เศร้า ๆๆๆๆๆ

ณ เวลานี้ ขอฝากเพลงนี้ แทนคำบอกกล่าวเพื่อน ๆ 

ว่า  คุณมะเดื่อ ... เป็นอย่างไร...

ขอบคุณเพลงเพราะ ๆ จาก YouTube  จ้าา

นับแต่สงกรานต์มา คุณมะเด่ื่อแทบไม่ได้

เข้ามาทักทายเพื่อนพ้องน้องพี่ในโกทูโนเลย

ไม่ได้ลืม  ไม่ได้หายไปไหน  เพราะอยู่กับบ้าน

และโรงเรียน วนเวียนอยู่เช่นนี้  ณ เวลานี้

งานโรงเรียนเบาบางลงแล้ว  วันที่ ๘ พ.ค. ๖๑ นี้

ท่าน ผอ.คนใหม่ ก็จะมาทำหน้าที่ " ผู้นำ " 

ของโรงเรียนอย่างเป็นทางการแล้ว....ก็ยังเดาไม่ถูกว่า...

จะนำไปทางไหน...ช่างเถอะ... เราเป็นผู้ตามนี่นา

จะมืด หรือ สว่าง  จะราบเรียบ หรือ หุบเหว

ก็เจอมาแล้ว....ทั้งนั้น .. !

ฝนตกมาเป็นระยะ ตลอดเมษา  ถนนหน้าบ้านก็กลายเป็น " คลอง " 

จนบัดนี้ก็ยังไม่กลับกลายเป็น " ถนน "  ก็ช่างมันอีกแหละ

พรุ่งนี้...ได้ฤกษ์ออกจากประจวบ ฯ มุ่งสู่  " ชุมพร " 

ประเดิมเริ่มแรกของการปิดเทอม...พักสมองบ้างอ่ะนะ...เฮ้อ !

"คลอง" หน้าบ้านคุณมะเดื่อจ้ะ

คิดถึงทุก ๆ คนนะจ๊ะ

" คุณมะเดื่อ " 

วันนี้ฝนตก  และคงจะตกไปจนถึงวันที่ ๙ เมษา

ตามที่กรมอุตุ ฯ ได้แจ้งไว้  ดีนะ  ปีนี้คงมีแต่

หน้าร้อนที่ไม่ร้อนเหมือนปีก่อน ๆ  ปีก่อน ๆ

ร้อนจนสุดจะทน  ปีนี้อากาศน้อยกว่า

แถมเช้า ๆ เย็นสบาย  อุณหภูมิไม่ถึง ๓๐ องศา

ด้วยซ้ำไป  นี่แหละเมืองสามอ่าวของฉัน

รู้สึกแปลก ๆ กับระบบตัวอักษรในโกทูโนนะ

นาน ๆ เขียนกลอนสักครั้ง ลองใช้ ขนาด  สี  และ ตัวเอน

แต่ไม่ได้ดังใจนัก....เอ..!  หรือว่า...คุณมะเดื่อจะใช้ไม่เป็นนะ..??

มาบอกว่า...ยังวุ่นวายอยู่กับภารกิจนานัปการนะจ๊ะ

มิได้หลบลี้หนีหน้าหายไปไหนนะจ๊ะมิตรรักแฟนเพลงที่รักยิ่ง

แต่...มากมายด้วยภารกิจติดยาวตลอด จนถึงสิ้นเดือนและต้นเดือนหน้าจ้ะ

แว่บมาบอกว่า....คิดถึงกันก่อน มีเวลาแล้วจะมาโพสต์รวบยอดจ้าาา

หนักไปหรือไม่หนอออเจ้า

ก้อใครเขาใช้ให้....ใยต้องถาม

ก็รู้อยุู่แก่ใจในเนื้อความ

ใยมองข้ามเหตุและผลจนเลอะเลือน

จะทำการอันใดใยไม่คิด

จะถูกผิดอย่าได้ใคร่กลบเกลื่อน

ต้องจดจำย้ำคิดติดใจเตือน

อย่าให้เหมือน...พลาดไป...ไม่เคยจำ

.............บ่นเล่น ๆ ..............