เกิดเป็นคน  ต้องฝึกตน  เป็นมนุษย์
จิตผ่องผุด   ด้วยมีศีล    นำวิถี
จะศีลแปด   หรือศีลห้า   ล้วนสิ่งดี
จิตจักชี้      นำกายา      หาทางบุญ
     ยกวิญญาณ  จากคน     สู่มนุษย์
ประเสริฐสุด  จิตสว่าง   ทางเกื้อหนุน
เกิดมาแล้ว   ชาตินี้       ไม่ขาดทุน
บุญเพิ่มพูน  ถึงวันตาย   ไม่อายเลย

ก่อนจะถึงวันนี้...ที่บ้านคลองใหญ่

จากอดีตครูบรรจุใหม่เมื่อ ปี 2530 จนถึงวันนี้ เป็นผู้อำนวยการชำนาญการพิเศษ
ความประทับใจที่ไม่เคยลืมเลือน คือ น้ำใจอันงดงามและความไร้เดียงสา
ของนักเรียนตัวเล็กๆที่บ้านคลองใหญ่ วังน้ำเย็น อดีตจังหวัดปราจีนบุรี
วันที่ฉันได้รับคำสั่งย้าย...น้ำตาเด็กๆที่พรั่งพรูหน้าเสาธง..วันนั้นถ้าฉันไม่มีครอบครัว
ฉันคงไม่ต้องฝืนใจละทิ้งเด็กๆเหล่านั้นมา

     "ครูขา...หนูไปรับจ้างลอกปอได้เงินมาสิบบาท..หนูให้ครูช่วยเป็นค่ารถค่ะ
หนูไม่อยากให้ครูย้ายไปเลย...แต่หนูเข้าใจว่าครูมีครอบครัว...ต่อไปนี้หนูคงไม่เห็นยิ้มสวยๆ..และเสียงเพลงเพราะๆจากครูอีกแล้ว..ต่อไปนี้นายเสริมคงต้องแกล้งหนูทุกวัน"

      นี่เป็นคำพูดและน้ำใจของเด็กหญิงคนหนึ่ง "บุษบา"ที่มีฐานะยากจน พ่อแม่ต่างทิ้งไปมีครอบครัวใหม่ ทิ้งเธอไว้กับยายแก่ๆคนหนึ่งเท่านั้น  ฉันน้ำตาพรั่งพรู...กอดเธอทั้งน้ำตา ..ฉันไม่เคยลืม "ด.ญ.บุษบา"

วันนี้ได้รู้จักกัลยาณมิตร เธอมีจิตใจงาม ชื่อ วัลภา  นามว่า คนไม่มีราก

วันนี้เป็นวันที่ภูมิใจอีกหนึ่งวัน เพราะได้ใช้ความรู้ความสามารถในการจัดการแสดง
light & Sound ของอำเภอเมืองประจวบคีรีขันธ์ได้สำเร็จเรียบร้อยด้วยดี ได้คำชมจากหลายๆคน แต่อนิจจา....เขาไม่ประกาศชื่อบนเวที...ปิดทองหลังพระอีกวันแล้วซิเรา

เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่มุ่งแต่เรื่อง กิน   กาม  เกียรติเท่านั้น
ชีวิตจึงหาสัจธรรมไม่เจอ  โลกวุ่นวาย การเกิดสงครามเพราะมนุษย์เหล่านี้โดยแท้