อย่าทำในสิ่งที่ "ไม่มีสิทธิ์"

อย่าคิดในสิ่งที่ "ไม่มีค่า"

อย่ารอในสิ่งที่ "ไม่มีมา"

อย่าไขว่คว้าในสิ่งที่ "ไม่มีจริง"

Kaka

พระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราช จักรพรรดิผู้รุกรบชนะไปครึ่งค่อนโลก ก่อนจะสิ้นพระชนม์ได้โปรดให้ข้าราชบริพารเข้าเฝ้าโดยรับสั่งให้ทำพินัยกรรมเป็นปริศนาธรรม 3 ข้อ คือ...

1.พระองค์ขอให้คณะแพทย์ผู้ทำการรักษาพระองค์เป็นคนแบกนำพระศพท่านออกไป

2.ในระหว่างทางที่มีการเคลื่อนพระศพของพระองค์มาไปนั้นให้นำเอาเงินทองที่มีอยู่ในท้องพระคลัง เอาออกมาและฟ้าโปรยแจกประชาชนที่รายล้อมพระองค์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

3.ในระหว่างทางนั้นให้นำพระหัตถ์ทั้งสองของพระองค์โดยให้แบบพระหัตถ์ออกมาจากหีบศพ

       สามสิ่งที่พระองค์รับสั่งต่อแพทย์ที่รักษาพระองค์ก่อนสิ้นพระชนม์ นั้นแฝงปริศนาธรรมที่พระองค์ต้องการบอกกับชาวโลกและอนุชนรุ่นหลังยามที่พระองค์ล่วงลับไปแล้วก็คือ

1.ทุกคนเกิดมาต้องตาย การที่พระองค์ให้แพทย์ที่รักษาพระองค์แบกพระองค์ออกไปนั้นก็เพื่อจะบอกให้กับประชาชนที่มาร่วมพิธีศพของพระองค์ว่าแม้แต่แพทย์ที่เก่งที่สุดในแผ่นดินนี้ที่พระองค์จะหามาได้แต่เมื่อถึงวาระสุดท้ายของชีวิตแล้วคนทุกคนก็ต้องตาย ไม่มีใครที่จะสามารถฉุดรั้งความตายจากเงื้อมมือมัชจุราชได้ทุกคนเกิดมาต้องตายไม่ว่าจะเป็นใครชนชั้น วรรณะไหนจะร้ำรวยล้ำฟ้า หรือยาจกติดดินเพียงใด ไม่มีใครสามารถอยู่ค้ำฟ้าได้ความตายคือความเท่าเทียมของมนุษย์ที่ธรรมชาติมอบให้แก่ทุกคน

2.ประชาชนคือเจ้าของประเทศตัวจริงไม่ใช่พระองค์ ตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ได้บุกปราบอรีราชศัตรูทั่วด้านกวาดต้อนผู้คน ทรัพย์สมบัติพัตสถานของคนหนึ่งมาเป็นของตนมากมายแต่วันที่พระองค์จากโลกนี้ไปไม่สามารถเอาสิ่งเหล่านั้นไปได้สักอย่างจึงรับสั่งให้เอาสมบัติที่ควรจะเป็นของคนเหล่านั้นตั้งแต่แรก แจกคืนไปให้กับประชาชนเหล่านั้นซะ

3. คนเราเกิดมามือเปล่าพอไปก็ไปมือเปล่า ทุกสิ่งที่อย่างที่เคยคิดว่าเป็นของพระองค์ที่ว่าจะเป็นแผ่นดิน ทรัพย์สินเงินทอง ชีวิตคนในปกครองนั้นแท้จริงแล้วเป็นแค่ภาพมายาลวงตาพระองค์เท่านั้นเพราะพระองค์ไม่สามารถนำอะไรติดมือไปหลับตายได้เลยสักอย่างเดียว

    "อันว่าชีวิตของคนเรานั้นมันไม่แน่นอนจะหาความสุขทางกามวัตถุมากมายนั้นก็หาไป แต่สุดท้ายตายไปเอาไปไม่สักอย่างจะลุ่มหลงในอำนาจลาภยศสรรเสริญมากมายเพียงไหนก็ทำไปจะหลอกคนทั้งโลกว่าตัวเอง ดีเลิศประเสริฐศรีโดยที่คิดว่าไม่มีใครรู้แต่หรอกใจตัวเองไม่ได้จิตยามเมื่อตนสิ้นลม ความคิดตายย่อมเปิดเผยกรรมดีกรรมชั่วทั้งหมดไว้ มิอาจปิดบังไว้ได้แม้ตอนมีชีวิตอยู่ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็นเพราะตัญหาอุปทานตัวกู ของกูประเทศนี้เป็นของกู ผู้คนเหล่านั้นเป็นของกูทรัพย์สินเหล่านั้นเป็นของกูทำให้เกิดอวิชา เข่นฆ่าผู้คนยึดครอง ทรัพย์สินแผ่นดินมาเป็นของตนสุดท้าย ไม่เห็นมีกษัตริย์ มนุษย์หน้าไหนเอาติดตัวไปได้สักอย่างคนเดียวสิ่เหล่านั้น ก็ยังคงดำรงอยู่ อย่างเป็นเช่นนั้นเอง ไม่มีของกษัตริย์ซักอย่างเดียวเพราะกลัวมนุษย์หน้าไหนจะดีกว่าจึงต้องใช้อำนาจบารออกกฎหมายบังคับให้ผู้คนต้องเคารพยกย่อง ไม่ให้ติฉินนิททา หลงอยู่ในถ่อยวจี ที่อ่อนหวานด้วยคำยกยอปอปั้น ประจบสอพอ จนลอยนึกว่าตัวเองไม่ใช่คน เป็นเทวดา “

“ ด้วยสัจธรรมความจริงที่อเล็กซานเดอร์ได้ค้นพบเมื่อ2000กว่าปีก่อนนี้เองก็คล้ายกับความจริงที่พระพุทธเจ้าได้ค้นพบเมื่อกว่า2500มาแล้วแต่ต่างกันตรงที่ว่า พระพุทธเจ้า ได้ดวงตาเห็นธรรมตั้งแต่วัยเยาว์จึงรู้ว่า อำนาจล้นฟ้า เหล่านั้น สมบัติพัสถานเหล่านั้นแท้จริงแล้วไม่ใช่พระองค์ ไม่เคยเป็นของบิดาด้วยซ้ำ(หากจะว่าตามหลักรัฐศาสตร์แล้วสิ่งเหล่านี้ควรจะเป็นของประชาชนนั่นแหละไม่ใช่กษัตริย์แต่เพียงผู้เดียว) พระองค์จึงไม่ปิติยินดีที่จะนำพากับสิ่งเหล่านั้นจึงทำให้ พระองค์เบื่อหน่ายและสละสถานะทางสังคมสูงสุดที่พระองค์ที่เป็นอยู่ในขนาดนั้น ซึ่งพระองค์จะต้องเป็นกษัตริย์แล้วออกผนวชจนบรรลุธรรมเป็นศาสดาเอกของโลกแต่น่าเสียดายที่ ผู้มีปัญญาระดับมหาบุรุษคนหนึ่งคนโลกเช่นกัน อย่าง อเล็กเซอเดอร์มหาราชค้นพบสิ่งเดียวกันนี้ตอนลมหายใจสุดท้ายขอพระองค์มาถึง

< ผู้ใดที่ยังลุ่มหลง มัวเมาอยู่ในอำนาจคิดว่าสิ่งเหล่านั้นจะจีรังยั่งยืนตลอดไปยังหลับไหล ไม่ยอมตื่น จากกิเลสจงตระหนักรู้ถึงภัยกำลังจะมาถึงตัวในไม่ช้าเพราะเมื่อถึงวันนั้นและอาจสายเกินแก้มิใช่เพราะใครทำให้เป็นแต่เป็นเพราะท่านทำตัวท่านเองตากหาก

ตัวกู-ของกู

ถ้าจะอยู่ ในโลกนี้ อย่างมีสุข

อย่าประยุกต์ สิ่งทั้งผอง เป็นของฉัน

มันจะสุม เผากระบาล ท่านทั้งวัน

ต้องปล่อยมัน เป็นของมัน อย่าผันมา

เป็นของกู ในอำนาจ แห่งตัวกู

มันจะดู วุ่นวาย คล้ายคนบ้า

อย่างน้อยก็ เป็นนกเขา เข้าตำรา

มันคึกว่า "กู-ของ-กู"อยู่ร่ำไป

จะหามา มีไว้ ใช้หรือกิน

ตามระบิล อย่างอิ่มหนำ ก็ทำได้

โดยไม่ต้อง มั่นหมาย ให้อะไรๆ

ผูกยึดไว้ ว่า "ตัวกู"หรือ"ของกู"ฯ

<< สารธรรม จากท่านพุทธทาสภิกขุ >>

ไม่ว่าวันนี้คุณจะเจอเรื่องร้าย ๆ เข้ามาในชีวิตมากขนาดไหน

จงจำไว้เสมอว่า เมื่อมันเข้ามาได้  มันก็ออกไปได้เหมือนกัน

อาจจะมีอยู่หลายคน ที่ยอมทำทุกอย่าง เพื่อคนที่ตนรัก

แต่จะมีสักกี่คน ที่จะรักโดยไม่หวังอะไรเลย

อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

แต่ให้คำนึงถึง สิ่งที่ "กำลังทำ"

หนทางยาวไกลนับ "หมื่นลี้"

ต้องเริ่มต้นด้วย "ก้าวแรก" ก่อนเสมอ

สตรีพันธุ์ใหม่

1. นอนตื่นสาย

2. อาบน้ำตอนบ่าย

3. กินข้าวก่อนแปรงฟัน

4. ทอดไข่ยังกินไม่ได้

5. แมนกว่าผู้ชาย

            มุกจังงัง

รักใครอย่าทิ้ง

รักจริงอย่าจาก

รักใครอย่าพราก

รักแต่ปากอย่ารักเลย

มุกจังงัง

ถ้าหากรักแท้แพ้ความใกล้ชิด

"เพื่อนสนิท" ก็คงมีสิทธิ์ มากกว่าใคร

แต่ถ้าหากรักแท้ แพ้  "คนที่ใช่"

ถึงสนิทมากแค่ไหน ก็ไม่มีวันได้ครอบครอง

มุกจังงัง

เราจะเห็นตัวตนที่แท้จริง

ของเพื่อนเรา

ก็ตอนทุกข์ยาก

เราจะเห็นตัวตนที่แท้จริง

ของคนที่บอกว่ารักเรามาก 

ก็ตอนที่ต้องมาลำบากด้วยกัน

ไม่มีอะไร  เป็นไปตามที่เราต้องการ

Nothing sees to your need.

ปัญญานันทภิกขุ

เกิดมาเป็นคนทั้งที เอาดีให้ได้... อย่ายอมแพ้

"ถ้าไม่สู้แล้วจะรู้หรือว่าแพ้...

ไม่อ่อนแอ คงไม่รู้ความเข้มแข็ง

ไม่ยืนหยัด คงไม่รู้ว่ามีแรง

ไม่ถูกแซง คงไม่รู้ว่าช้าไป"

อย่าคิดว่าโลกนี้มีอะไรที่ตรงไปตรงมา...

ขนาด "น้ำตา" ยังมาจากทั้งความโศกเศร้า หรือความสุขได้เลย

มุกจังงัง

"งู" ที่ว่า....มีพิษ...ยังไม่ร้ายเท่า..."มิตร" ที่...ทรยศ

มุกจังงัง

หน้าที่ของเราทุกคนคือ ต้องทำลายสิ่งชั่วร้ายในตัวของเรา และบุคคลอื่น

It is human's resposibilty to destroy the devil in one's self and others.

ปัญญานัทภิกขุ

 จ้างด้วยเงิน ก็ได้แค่งาน

อยากให้อยู่นาน ๆ ต้องจ้าง "ด้วยใจ"

มุกจังงัง

คำว่าสำเร็จ ไม่ใช่แค่  "รับปริญญา"

แต่ต้องมีปัญญา  "เลี้ยงพ่อ-แม่ได้"

มุกจังงัง

คาถาคนทำงาน

ท่องนะโม 3 จบก่อนท่องคาถา

อาจจะมี...เซ็งไปบ้าง...ในบางครั้ง

อาจจะมี...เบื่อกันบ้าง..ในบางหน

อาจจะมี...เหม็นขี้หน้า..ใครบางคน

ต้องสู้ทน...ทำงานไป...เพราะได้ตังค์

สิ่งที่ทำให้ "ผู้หญิงหงุดหงิด"

...โทรหา แฟนไม่รับ

...โทรกลับ ก็ไม่มี

...เมนส์มาที ก็ปวดท้อง

...โดนรุ่นน้อง เรียกว่าป้า

...เงินไม่มี ติดกระเป๋า

...แฟนไม่ค่อย จะเอาใจ

...กินไม่เท่าไหร่ ก็อ้วน

...แฟนไม่ชวน ไปเดินห้าง

...แถมหา > ข้ออ้างว่า "ติดงาน"

มุกจังงัง

การหาความสุข อย่าคำนึงถึงเฉพาะตนเอง แต่จงคำนึงถึงเพื่อนร่วมโลกด้วย ให้เรา-เขา สุขไปด้วยกัน

In seeking happiness, one must not think only of oneself, but also think of others so that both we and they achieve happiness.

เราเกิดมาเพื่อช่วยเหลือกัน สร้างสรรค์กันให้มีความสุขความเจริญสมปรารถนา

We are born into this world to help and enhance each otheer to achieve the desired happiness and full development.

ปัญญานัทภิกขุ

ถ้าไม่เห็นความทุกข์แล้ว ก็ไม่คิดจะหลีกทุกข์

We will never decide to be away from the suffering unless we touch it.

การได้ การเสีย มันเป็นของคู่กัน การมี การไม่มี มันก็คู่กัน

To get and to lose always comes together just comes together hust as to be full and to be empty.

ปัญญานันทภิกขุ

ทุกคนต้องทำงานเพื่อ "ให้" อย่าทำงานเพื่อหวัง เพื่อมี

Everybody must work for "giving" but not for satisfying one's desire or gaining something

ปัญญานัทภิกขุ

"อย่าแสวงหาความสุขบนความทุกข์ยากของบุคคลอื่น"

Don't seek happiness on other's suffering.

ปัญญานันทภิกขุ