๑๑๕.วัยกินอาหารทางจิตวิญญาณ

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาน้องที่มหาวิทยาลัยกลับบ้านที่ขอนแก่นและซื้อหม่ำ(ไส้กรอกอีสานที่ใช้ตับผสมกับเนื้ออย่างดีของหมูหรือเนื้อวัวควายทำ) ติดมือมาฝากผมและหมู่เพื่อน แล้วเราก็จะปาร์ตี้หม่ำกับข้าวเหนียว พบปะสันถวะกันด้วยพอเพียงอย่างเราๆ ครั้งนี้ก็เช่นกัน อีกทั้งเป็นหม่ำตับเนื้อซึ่งจัดว่าเป็นหม่ำชั้นดี เป็นช่วงจังหวะที่ผมก็เพิ่งกลับมาจากไปบุรีรัมย์และเห็นเขาเลี้ยงวัวควายอยู่ในทุ่งนาอยู่เป็นระยะๆพอดี ระหว่างที่เห็น เมื่อดูลักษณะของวัวควายแล้วก็พอจะรู้ว่าไม่ใช่เลี้ยงเพื่อใช้งานและทำนาไร่ แต่เป็นการเลี้ยงเพื่อขายไปทำอาหาร เมื่อนั่งคิดไปก็รู้สึกหดหู่ใจอย่างบอกไม่ถูกประสาคนที่เคยเลี้ยงและคลุกคลีอยู่กับการทำนาและเลี้ยงวัวควาย ระหว่างนั่งกินข้าวเหนียวและหม่ำกันก็เลยกินหม่ำยังไม่ลง อาการเหมือน ๓-๔ ปีก่อน บ้านผมเลี้ยงปลานิลและปลาทับทิมในบ่อ ให้อาหารจนปลาจำคนในบ้านได้ พอเดินผ่านก็ว่ายตามกันกรู พอปลาโตเต็มที่เลยจับมากินกันไม่ได้ ต้องปล่อยให้ชาวบ้านค่อยๆมาเอาไปกิน จากนั้นเราก็ไม่เลี้ยงปลากันอีก