ดิฉันมีลูกชาย อายุ 8 ขวบ แต่ลูกของดิฉันไม่กล้าไปไหน ไม่กล้าทำอะไรคนเดียว แม้แต่เวลาถ่ายปัสสาวะ ไปหยิบจานมากินข้าว แม้ว่านอนกลางคืน กลางวัน ก็ต้องนอนกอดตลอดเวลา ต้องอยู่ใกล้คนตลอดเวลา เพราะเค้ากลัวผี ในใจของเค้าจะมีคำถามเก่ียวกับคำว่าผีมาถามดิฉันตลอด ดิฉันตอบว่าในโลกนี้ไม่มีผี ก็ไม่เชื่อ เค้ากลัวตลอดเวลาเลย
ไม่มีความเห็น
ก็จะต้องอธิบายให้เค้าฟังว่าผีไม่ทำอะไรเราในเมื่อเราไม่ได้ทำอะไรไม่ดี ไม่ได้ทำให้เคาเดือดร้อน เค้าไม่มาหาเราหรอกฟังในสิ่งที่เค้าพูดและปลอบใจเค้า ให้เค้าไม่ดูรายการเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้เพราะว่าจะกระตุ้นจินตนาการเกี่ยวกับเรื่องนี้มากขึ้น ชวนเค้าไปทำกิจกรรมอื่นๆจะทำให้เค้าลืมสิ่งนี้ไป...ยังไงก็สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ไม่มีความเห็น
ผมก็เป็นครับ แบบเดียวกันนี้เลย แต่คุณพ่อคุณแม่ผมให้ผมแยกห้องนอนเลยครับ จำได้ว่าร้องไห้อยู่ตั้งนาน จนสุดท้ายทำใจได้ครับ (ตอนแรกๆร้องดังๆ พ่อกับแม่ก็เดินมาบอกว่าเห็นหรือยัง ก็บอกว่ายัง แม่ก็ถามว่า ตกลงกลัวอะไรกันแน่ลองคิดดู) แต่ตอนนี้ก็กลัวผีตลอดนะครับ แต่ก็ไม่เห็นสักที แล้วเวลาสงสัยเรื่องผี ยายผมนี่เล่าให้ฟังตลอด แต่ยายย้ำทุกครั้งว่า ที่เขามาให้เห็นแสดงว่าเขาลำบาก สิ่งที่เราทำได้ คือ บอกเขาไปว่าจะทำบุญให้ครับ ถ้าไม่ไปก็สวดมนต์เลย ... ย้ำอีกครั้ง จนบัดนี้ไม่เคยเห็นผีเลย แต่ไม่ปฏิเสธว่าไม่มีจริง เพราะถ้าเราบอกว่าไม่มี แต่ลูกสงสัย หรือเพื่อนบอกเล่า มันจะขัดแย้งกันเองครับ...จากประสบการณ์ตรง
ไม่มีความเห็น