ไม่มีความเห็น
ครูภาทิพไม่มีหนังสือภาษาไทย ม.3 ในมือ
แต่จะแนะนำให้หนูสังเกตดังนี้
ตอนใดที่เป็นการชมความงาม ชมผู้หญิง ชมธรรมชาติ เยินยอ คือ เสาวรจนีย์ ลองหาดูนะคะว่าตอนใด
๑. เสาวรจนีย์ (บทชมโฉม) คือการเล่าชมความงามของตัวละครในเรื่อง ซึ่งอาจเป็นตัวละครที่เป็นมนุษย์ อมนุษย์ หรือสัตว์ซึ่งการชมนี้อาจจะเป็นการชมความเก่งกล้าของกษัตริย์ ความงามของปราสาทราชวังหรือความเจริญรุ่งเรืองของบ้านเมือง
ตอนใดที่เป็นบทเกี้ยว บทจีบ บทเลิฟซีน ก็คือ นารีปราโมทย์
. นารีปราโมทย์ (บทเกี้ยว โอ้โลม) คือการกล่าวข้อความแสดงความรัก ทั้งที่เป็นการพบกันในระยะแรกๆ และในโอ้โลมปฏิโลมก่อนจะถึงบทสังวาสนั้นด้วย
ตอนใดที่เป็นโกรธ โมโห ฉุนเฉียว ก็คือ พิโรธวาทัง
พิโรธวาทัง(บทตัดพ้อ) คือการกล่าวข้อความแสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตั้งแต่น้อยไปจนมาก จึงเริ่มตั้งแต่ ไม่พอใจ โกรธ ตัดพ้อ ประชดประชัน กระทบกระเทียบเปรียบเปรย เสียดสี และด่าว่าอย่างรุนแรง
ตอนใดที่เป็นบทเศร้า คร่ำครวญ ก็คือศัลปังคพิสัย
สัลลาปังคพิไสย(บทโศก) คือการกล่าวข้อความแสดงอารมณ์โศกเศร้า อาลัยรัก บทโศก
ที่มา: http://www.thaigoodview.com/node/17882
ไม่มีความเห็น