รายการมดคันไฟ( ทุ่งแสงตะวัน )บุกเด็กรักป่า
ทีมเรารอ ทีมรายการมดคันไฟ จนบ่ายสาม
ของเมื่อวาน พอมาถึง ยังไม่ได้แนะนำตัวกันเท่าไหร่
ก็รีบตั้งวงคุยกับ ท่านผอ.โรงเรียนแสงทรัพย์วิทยาคาร
และเหล่านักเรียน ม.6 ที่เป็นทีมผู้ก่อการ โครงงาน
ที่ว่าด้วย
“ ครูครับ ผมไม่อยากเรียน...
ผมอยากสร้างอาคารเรียนให้น้องๆครับ “
รายการมดคันไฟ เป็นรายการหนึ่งของ
บริษัทป่าใหญ่ครีเอชั่น ที่พี่นก นิรมล เมธีสุวกุล
เป็นผู้ดูแล แตกมาจาก รายการทุ่งแสงตะวันที่
กลุ่มเป้าหมายจะเป็นเด็กๆ แต่ มดคันไฟ จะเน้น
กิจกรรมของเยาวชน ทั้งเป็นระดับมัธยมและ
นักศึกษา ที่มีกิจกรรมที่สร้างสรรค์สังคม
ช่างภาพ เริ่มทำงานเก็บภาพ พิธีกร รายการมดคันไฟ เป็น น้องเป้ จบนิเทศน์จาก ม.เกษตรฯ
โปรดิวเซอร์รายการ เป็น น้องเบียร์ คนสุรินทร์ นี่เอง จบสถาปัตย์ฯ ม.เกษตร....รูปนี้ เยาวชน
กำลังเคลียร์ที่ให้เรียบ รองพื้นด้วยดินทรายเพื่อการวาง อิฐที่ทำเสร็จแล้ว
อันนี้ เครื่อง อัดอิฐดินซีเมนต์ ใส่ดินและซีเมนต์ที่คลุกเคล้ากันลงในแท่านพิมพ์
น้องเป้ พิธีกร สนใจจะลองอัดอิฐและยกไปวาง...ผลคือ...มีรอยแยกนิดหน่อย...ต้องทำใหม่
ดินที่กองนั่น คือ เราผสมคลุกเคล้าแล้ว...มันเหมือนทำขนมเค้ก...มั้ย....
น้องๆต่างสนุกสนานกับการทำงาน
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะ พี่หน่อย : )
เห็นภาพเด็กๆทำกิจกรรมแล้วนึกถึงความมีชีวิตชีวา และ "พลัง" ที่ซ่อนอยู่ ของวัยเรียนนะคะ ที่จริงพวกเขายังมีแรง มีใจ ที่จะทำอะไรที่มีคุณค่าได้อีกเยอะ....
แต่พวกแอมแปร์ก็เอาเขามาขังไว้ในห้องเรียน : )
นึกถึงรายการทุ่งแสงตะวันสมัยโน้น ที่ยังมีเวลาตามดูอะค่ะ พี่นก (นิรมล) ทำให้เด็กๆเล่าชีวิตอย่างเป็นธรรมชาติที่สุด แอมแปร์ได้เห็นรากที่มาจากดินของทุกคน ดูแล้วรู้สึกมั่นคง มั่นใจ และอบอุ่นในถิ่นกำเนิด
หันมามองดูในห้องเรียนอุดมศึกษา ที่กำลังพรากเขาไปจากรากเดิม โดยมีแอมแปร์ร่วมกระชาก อิอิ บ่นไปได้เรื่อยอะค่ะ พี่หน่อย ที่จริงมีวิธีการอีกตั้งเยอะที่จะทำให้เขาไม่ลืมดิน เพียงแต่วิชาที่สอน มันไม่ใคร่ติดดิน สรุปว่าคนสอนก็ทำไม่เป็นด้วยอะ : )
อ่านบันทึกพี่หน่อยบ่อยๆแล้วได้ความคิดดีๆเยอะนะคะ พี่หน่อยก็เล่าไปเรื่อยๆของพี่หน่อย แต่แอมแปร์คิดลิ่วๆๆๆไปโน่นเลย วันดีคืนดี มีแววจะได้พาลูกศิษย์ไปบุก "เด็กรักป่า" มั่งแล้ว
พี่หน่อยสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ (คาดว่าจะทำงานเพลินไปเช่นเคย) อ้อ....จะบอกว่า รูปใหม่ "เท่" ชะมัดเลยอะค่ะ : )
พี่หน่อย-ลุงจืดคะ
ขอบพระคุณค่ะ ที่เปิดกะโหลกกะลาให้หนิงนึกโครงการฯได้อีกแล้ว
ขอบพระคุณสำหรับทุกๆอย่างเลยนะคะพี่สาว
คอยติดตามน๊า....จะไปขายไอเดียให้น้องๆแถวนี้ ก่อนค่ะ
เมื่อเช้าพี่ตอบที่นี่ สองรอบ...เนท ไม่เป็นใจเลยล่ะ
. ..นี่รอบที่สาม....เขียนไม่เหมือนกันสักรอบ...
....แหะๆ...
เด็กๆ มีพลังเยอะจริงคะ อยู่ใกล้ด้วย...เราก็มีกำลังใจไปด้วย...การถ่ายทำรายการ
เมือวานเป็นไปด้วยดีคะ...สัมภาษณ์ ผอ. เยาวชน
ที่ก่อการ เรื่องโครงงานนี้ สัมภาษณ์ น้องๆเข้าใหม่
ที่เข้ามาเรียนก็เจอ อาคารที่รุ่นพี่สร้า่งไว้ให้ ...รู้สึกอย่างไร....
วันดีคืนดี มีแววจะได้พาลูกศิษย์ไปบุก "เด็กรักป่า" มั่งแล้ว........
ดีใจ ดืใจ...มานะ...ต้องสะสมความอยากมาไว้เรื่อยๆ
โอกาสเหมาะ ก็ต้องได้มา....เอ๊ะ หรือ พี่หน่อย ไป
นครศรีธรรมราช ดีมั้ยคะ....มีเพื่อนเยอะด้วย ทั้งรุ่ึ่นพี่ ทั้งเพื่อน....
เรื่องรูปใหม่ หรือคะ ขอบคุณคะ...เบื้องหลังคือ
ฝึกใส่ภาพใหม่ กับ น้องหนิง ( มมส. ) คะ หนิง ร้องยี้
เลยคะ พี่เลือกภาพนี้ ..บอกไม่ดีเลย...ของเก่าดีกว่า
พี่หน่อย บอก...ชอบๆ เอาแบบนี้แหละ...หนิงมองหน้า
เลยคะ
DSS "work with disability" ( หนิง )
คุยโทรศัพท์ ตอนหนิงถึงบ้าน เล่าเรื่องโครงการ
ก ่อสร้างศูนย์ ของหนิง สำหรับทำงานกับนักศึกษา
ในโครงการ...พี่หน่อยก็ ตื่นเต้นไปด้วยคะ....
เอาใจช่วยเต็มที่คะ....
เห็นมั้ยหน่อย...
เด็กๆสามารถทำได้เสมอ
ถ้าผู้ใหญ่ให้โอกาส
- มาฮาด้วยคน
- ชอบดูเด็กๆๆน่ารักดีเนอะ
- เป็นโครงการที่มีประโยชน์มากเลยครับผม
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
จะมานครฯวันไหน อย่าลืมบอกล่วงหน้านะคะ แอมแปร์จะพาไปเลี้ยงขนมจีน (หรืออาหารที่พี่หน่อยชอบ) : )
แอมแปร์พูดจริงๆนะจ๊ะ เรื่องพาเด็กๆไปเยี่ยมเด็กรักป่า สิ่งเดียวในโลกที่แอมแปร์ขาดอยู่ตอนนี้ คือความเข้าใจธรรมชาตินี่แหละค่ะ
บางทีการไปเที่ยว มันไม่สัมผัสธรรมชาติ และไม่เป็นธรรมชาติอะค่ะ เหมือนไปรุกรานธรรมชาติยังไงก็ไม่รู้แอมแปร์บอกไม่ถูก เวลาไปทะเลกันเป็นกรุ๊ปทัวร์ แอมแปร์เห็นเขาสน็อกกลิ้ง กับสกูบ้า ไดฟวิ่ง แล้วกลุ้มใจ สงสารปะการัง สงสารดอกไม้ทะเล สงสารตัวเอง อิอิ
ที่เด็กๆขาดอีกอย่างคือการทำกิจกรรมอย่างมีสำนึกค่ะที่หน่อย เขามักจะคิดว่าต้องมีเงินถึงจะทำกิจกรรมได้ เด็กคอมอาร์ท (โทษนะคะใช้คำฝรั่ง หลบคำไทยตรงๆ :) ) มักจะชอบกิจกรรมฟู่ฟ่าแปลกใหม่ใหญ่ดัง และชอบความเด่นบนเวที คืออันนี้เท่าที่เห็นเฉพาะปริบทแอมแปร์นะคะ
แอมแปร์เลยอยากพาเขาไปเจอคนทำงานด้วยอุดมการณ์จริงๆ แอมแปร์มีประสบการณ์เรื่องกิจกรรมน้อยมาก อยู่มหา'ลัยก็เก็บตัวอยู่ในหอ ไม่อีกทีก็ไปดูหนังคนเดียว ไม่แตะกิจกรรมเลย เวลาฝึกเด็กเลยไม่เต็มที่ ไม่เห็นจริง ไม่เข้าใจยังไงไม่ทราบอะค่ะ
ต้องพาไปดูอย่างทีมงานพี่หน่อยเนี่ยแหละ ของจริงเลย.... ติดดินอีกต่างหาก ชอบ.... อุย.... บ่นยาวอีกแล้ว
สรุปว่ารูปนี้พี่หน่อย "เท่" แหละ สรุปเอาดื้อๆงี้เลยแหละ อิอิ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ : )
- ขอร่วมยินดีด้วยนะครับที่รายการดี ๆ ของสังคมมาเยี่ยมเยียน นั่นย่อมแสดงถึงศักยภาพอันเป็นที่ยอมรับของพี่หน่อยและทีมงาน
- การได้ทำงานกับเด็กเป็นเสมือนยาวิเศษในการชูกำลังให้กับชีวิต ...ได้เริงร่าและเห็นคุณค่าของการดำเนินชีวิต
- ผมเชื่อว่ากิจกรรมที่พี่หน่อยกำลังทำอยู่นั้น เป็นกิจกรรมที่ช่วยทำให้แต่ละคน หรือแม้แต่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้การก้าวพ้นไปจากตัวตนของตนเอง ซึ่งหมายถึง การมองถึงความเป็นองค์รวมของสังคมที่พวกเขาต้องร่วมเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ทั้งในปัจุบันและอนาคต
- ส่วนจะมากจะน้อยก็ขึ้นอยู่กับกาละและสถานะภาพของเขาเอง
- .....
- เด็กเป็นองค์ประกอบของสังคม และถือเป็นองค์ประกอบในอนาคตของสังคม ซึ่งผมก็ปรารถนาเหลือเกินที่จะจัดกิจกรรมเกี่ยวกับเด็ก ๆ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
- ...
- ล่าสุดเพิ่งเขียนบันทึกเกี่ยวกับเด็ก ๆ ในหมู่บ้าน ถ้าแม้นพี่หน่อยมีเวลารบกวนช่วยให้คำแนะนำด้วยนะครับ
เอ....ช่างภาพ หน้าคุ้นๆจังเลยย
แต่คงไม่ใช่หรอกม้างงง กิกิ ^^"