หลังจากไปเข้าค่ายพักแรมลูกเสือ-ยุวกาชาด ครั้งแรก

    เมื่อวันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม 2548 คุณแม่ปลุกผมตั้งแต่ตี 5 ครึ่ง พอทำธุระทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ผมจึงไปขึ้นรถมอเตอร์ไซด์ พร้อมกับสัมภาระที่เยอะมาก แล้วยังมีพี่สาวที่ต้องไปออกค่ายด้วย คิดดูแล้วกัน 2 คนซ้อน อีกคนหนึ่งขับ รวมเป็น 3 คน

    พอไปถึงที่โรงเรียน ผมก็ไปรายงานตัวกับครูพี่เลี้ยง ชื่อ คุณครูมัณฑนา เด็ดแก้ว พอ 8 โมงเช้า ผมก็ขึ้นรถ "รถทหาร" ไปค่าย "เอกาทศรถ" พอไปถึง คุณครูพี่เลี้ยงก็พาเดิน แล้วก็มีหลุมอยู่หลุมหนึ่ง ผมเดินไม่ได้ดูเท้าก็เลยพลิก ผมเลยอดไปกับครูพี่เลี้ยงครึ่งวันเต็มๆ แล้ว ครูใหญ่ (นายกิตติศักดิ์ แท่งทอง) ก็เอายานวด มานวดให้ผม

    พอเวลาผ่านมาอีกครึ่งชั่วโมง ข้อเท้าผมดีขึ้น ผมจึงไปต่อแถว เพื่อกระโดดหอสูง 34 ฟุต (ชุดที่ผมใส่หนักมาก) พอผมขึ้นไปชั้นบนสุด ครูฝึก (ทหาร) ก็ให้ผมกระโดดลงมา

    พอผมกระโดดลงมา ผมก็มองลงไปข้างล่าง แล้วจึงมองขึ้นข้างบน ผมรู้สึกเสียวๆ ก็เลยขาสั่น พอกระโดดเสร็จแล้วผมก็ไปเข้าฐาน "18 มงกุฏ" มีด่าน 18 ด่าน แล้วมีด่านหนึ่งคือด่าน"ลอดลวดหนาม" มันทำให้เสื้อผมดำปิ๊ดปี๋

    พอผ่านด่าน 18 มงกุฏ ผมก็ได้เข็มกลัดรูปปีก มา 1 อัน เสร็จแล้วผมก็ต่อแถวเตรียมกลับโรงเรียน (สิ่นหมิน) พอกลับถึงโรงเรียนผมก็ไปอาบน้ำ (ในห้องน้ำชายคนแออัดมาก แบบว่าผมกำลังอาบน้ำอยู่มีคนมาเคาะประตูเกือบพัง) พออาบน้ำเสร็จผมก็ไปทานข้าวมื้อเย็น มีกับข้าวหลายอย่าง แต่ผมกินได้แต่ไข่ (ที่บ้านผมกินเจ แต่ยกเว้นไข่ได้)

    ตอนเวลา 1 ทุ่ม มีการเปิดการแสดงรอบกองไฟ กลุ่มของผมแสดงเป็นหมู่ที่ 4 "เรื่องจันทรโฆรพ" (ขอบอกว่าทุกเรื่องสนุกมาก)  พอทุกกลุ่มแสดงละครเสร็จแล้ว ก็ถึงพิธีมอบรางวัล คนที่เรียบร้อยที่สุดในการไปเข้าค่าย คนที่ช่วยงานครูในการเข้าค่ายมากที่สุด และคนที่แสดงได้สมบทบาทมากที่สุด แต่ผมจำได้แค่คนเดียว คือคนที่แสดงได้สมบทบาทที่สุด มีชื่อว่า "เจนภพ"

     พอ 4 ทุ่ม ผมก็รับประทานอาหารว่าง แล้วก็เข้านอน (ไม่ได้แปรงฟัน) ผมนอนกับคนที่ชื่อว่า "ฐิติรัฐ จันทคุณ" พอตื่นเช้ามา (ผมตื่นตี 5.15 น.)  แล้วก็ไปออกกำลังกายตอนเช้า ตั้งแต่ตี 5.30 น.จนถึง 6 โมงเช้า เสร็จแล้วก็ไปแปรงฟัน แล้วก็ไปรับประทานอาหารเช้า คือ ข้าวต้ม (ตอน 7 โมงเช้า) หลังจากนั้นก็ไปเก็บสัมภาระ แล้วก็ไปรับประทานอาหารว่าง เสร็จแล้วก็กลับบ้าน (เวลา 8.00 น. ของวันอาทิตย์ที่ 11 ธันวาคม 2548)

[หายทาย]

กลับมาจากค่าย  เอกาทศรถ   วันที่   11  เดือน  ธันวา 

พ.ศ. 48    แล้วไงมาเขียน วันที่  10  เดือน   ธันวา    

พ.ศ.  48  ละหะ  

[มายบอก]

จริงด้วย

ช้าย