เขียนBlog แนว rave, rant, musing & reminiscence
จากบันทึก รู้ทัน "สนธิ" ของ อาจารย์ ดร.ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ และเมื่อวันที่/เวลา 12 ธ.ค. 11:54:08 2005 อาจารย์ได้แสดงข้อคิดเห็นในบันทึกของท่านเอง ตามที่ได้มีคนหลากหลายแสดงความคิดเห็นไว้ก่อนหน้า โดยเฉพาะมุ่งตอบประเด็นไปยังคุณ “ดังได้สดับมา” ผมไม่ติดใจอะไรในบันทึกนั้น เพราะเป็นธรรมดาที่วัดหรือให้ค่าได้ว่าสังคมนี้ยังมีเสรีภาพอยู่อีกมาก โดยเฉพาะเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นต่อสาธารณะ
หากจะอึดอัดบ้างก็ตรงที่ เรื่องราวความขัดแย้งใด ๆ ก็แล้วแต่ (คุณ ส. VS คุณ ท.) หากมีกรณีจะยุติได้ตามที่ผมเคยเขียนบันทึกไว้ 3 เรื่อง ในคำสำคัญ (Keywords) “ความขัดแย้ง Conflict” ก็ต้องยุติ ไม่งั้นจะถือว่าเริ่มขัดแย้งกับคนกลางเสียเองแล้ว และเรียกคนอย่างนี้ว่า “คนไม่มีควาญ” เรื่องนี้ก็เคยมีตัวอย่างที่ผมได้บันทึกไว้ที่ “คนมีควาญ” แล้วครั้งหนึ่ง ไม่งั้นสังคมนี้ก็จะหาคำว่า “รู้รัก สามัคคี” ตามแนวพระราชดำรัสของในหลวงท่านไม่ได้เลย อันนี้ทุกคนน่าจะได้ช่วย ๆ กัน
กลับมาที่หัวเรื่อง “rave, rant & musing” ซึ่งอาจารย์ ดร.ธวัชชัยฯ บอกว่าเป็น คำขวัญของการเขียน Blog ในยุค 2002-2003 ผมก็ไม่ทราบมาก่อน แต่รู้ว่าใช่ ผมอยากเขียน Blog อย่างนี้ คืออยากเขียนก็เขียน ไม่ต้องวางโครงร่างก่อน เพียงแต่ นึก-คิด-เห็น-ลองทำดู-สรุป-พิเคราะห์ อย่างใด อย่างหนึ่ง หรือหลาย ๆ อย่างประกอบกัน ก็เขียนตามมุมของเรา ตรงไปตรงมา (ตามเรา ไม่ได้ตามใคร) เป็นงานศิลป์ที่อยู่ในรูปตัวอักษร หรือ text โดยส่วนตัวผมจะขอเพิ่มอีกประการคือ reminiscence หรือเขียนไว้เป็นข้อระลึกที่บ่งบอกอารมณ์ขณะนั้นได้ด้วย เวลากลับมาอ่านเองก็จะได้นึกถึงอารมณ์นั้นด้วย ได้อรรถรสกว่าอ่านบทคัดย่องานวิจัยตัวเองที่ภาคภูมิใจเป็นไหน ๆ เพราะไร้ซึ่งอารมณ์ ทั้ง ๆ ที่กว่าจะได้มาแต่ละชิ้นมีอารมณ์ไม่รู้สักกี่แบบที่เกิดขึ้นมากมาย
จึงเห็นด้วยกับอาจารย์ที่กล่าวไว้ในลักษณะคล้าย ๆ กับว่า Blogger น่าจะเขียน Blog ด้วย identity ของตัวเอง และแนวคิดของ Blog ใน GotoKnow.org ที่ให้เราเป็นเจ้าของ Blog และรับผิดชอบเองต่อเนื้อหาที่ลงบันทึกใน Blog ก็สนับสนุนส่วนนี้อยู่ Blog มีหลายที่ (หลาย host) ให้เลือกเขียน หากเราชอบ Blog เป็นวิชาการแบบไทย ๆ ก็ต้องที่ GotoKnow.org ส่วนที่เขียนให้คนอื่นอ่านนั้น ไม่ใช่ 100% สำหรับผม เพราะเหมือนอาหารเราเลือกกินที่เราชอบ และมีประโยชน์กับเรา เพราะฉะนั้นผมจึงเขียนให้ตัวเองกลับมาอ่าน และให้คนที่ชอบเหมือน ๆ กันอ่าน ซึ่งคงไม่ทุกคน และผมก็ไม่ได้อ่านของทุกคนที่ Blog ไว้ครับ
