หากเรามองว่าสงครามคือการใช้กำลังในการเข้าห้ำหั่นกัน ไม่ว่าจะเป็นสงครามแห่งประเทศ หรือสงครามโลก ล้วนใช้กำลังทรัพย์ กำลังทหาร หรือกำลังอาวุธ ซึ่งมีความสำคัญมากในการเอาชนะกัน ส่วนสงครามแห่งชีวิต "กำลังใจ" อันเดียวเป็นสิ่งสำคัญ กำลังใจเป็นอาวุธวิเศษ เราไม่ต้องไปซื้อหามาในราคาแพง ๆ เพราะเราซื้อมาจากธรรมชาติ ธรรมชาติขายทุกสิ่งทุกอย่างให้เราในราคาที่ถูก แต่เป็นของที่มีคุณภาพสูง สูงกว่าทุนที่เราลงไปเป็นอันมาก การปลูกสร้างกำลังใจไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าเรามีความตั้งใจจริงที่จะปลูกสร้าง ตามที่ท่านพลตรี หลวงวิจิตรวาทการ ได้กล่าวไว้เกี่ยวกับ “ชีวิต คือ การต่อสู้” (อ้างจาก สภาทนายความสงขลา, 2548) ชีวิตเป็นสงคราม สงครามแห่งชีวิตร้ายแรงกว่าสงครามแห่งประเทศ หรือสงครามโลก เพราะสงครามเหล่านี้ยังสามารถทำสัญญาสันติภาพได้ ส่วนสงครามแห่งชีวิตไม่รู้จะไปทำสันติภาพกับใคร
กำลังใจคืออะไรนั้นท่าน (พลตรี หลวงวิจิตรวาทการ) ได้เล่าไว้ว่า การจะตอบความหมายนี้ไม่ดีเท่าการที่ท่านได้เล่าเรื่องหนึ่งของท่านไว้ ดังนี้ ข้าพเจ้าเป็นคนไม่สู้คลื่น ทั้งที่เดินทางไกลมามากมายหลายครั้งก็ยังเมาคลื่นอยู่นั้นเอง เมาทั้งคลื่นทะเลและคลื่นอากาศ ทั้งในเรื่อเดินทะเลแ ละเรือบินแต่การเมาคลื่นของข้าพเจ้านั้น เมาแต่เฉพาะเมื่อเดินทางโดยลำพังไม่ต้องห่วงใยใคร ๆ หรือเดินทางกับเพื่อนเดินทางที่เป็นผู้ใหญ่ซึ่งข้าพเจ้าไม่ต้องรับผิดชอบ แต่ข้าพเจ้าไม่เคยเมาในขณะเดินทางกับลูก หรือกับใคร ๆ ที่เขาจะต้องพึ่งพาอาศัยข้าพเจ้าในระหว่างเดินทาง และข้าพเจ้ามีความรับผิดชอบที่จะต้องดูแลความปลอดภัยและความเรียบร้อย
ทำไมคน ๆ เดียวจึงมีความแตกต่างกัน เราไม่สามารถอธิบายอย่างอื่นได้นอกจากว่าในตัวของเรามีกำลังอันหนึ่งที่ซ่อนอยู่และกำลังอันนี้ได้ออกมาทำประโยชน์ให้กับเราเมื่อมีความจำเป็น เราไม่สามารจะเรียกกำลังนี้เป็นอย่างอื่นได้ นอกจาก "กำลังใจ" กำลังใจอยู่ที่ท่านถ้าท่านต้องการมัน
หนูเข้ามาอ่านแล้วชอบแง่คิดดีๆจากคุณมากเลยค่ะ ขออณุญาต นำแง่คิดดีไปใช้ทำการบ้านหน่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
มาลอน และ DN เอ
ขอบคุณครับที่มาทิ้งรอยไว้ หากเป็นประโยชน์ก็บอกต่อ ๆ กันไป จะเพิ่มคุณค่ามากยิ่งขึ้น
Dr.Ka-poom
เกมชีวิต เล่นด้วยชีวิต และต้องรู้เท่าทัน ด้วยปัญญา