โรงพยาบาลมะนิลลา (Manilla) เป็น Community Hospital & MPS เป็นโรงพยาบาลขนาด 29 เตียง มีแพทย์ปฏิบัติงาน 3 คนและแพทย์ประจำบ้านจีพี 1 คน คือหมอโจแอนนา โรงพยาบาลนี้ได้รับการรับรองคุณภาพโรงพยาบาลจากACHS (The Australian Council of Healthcare Standard) มีอายุใบรับรอง 4 ปี ติดป้ายรับรองไว้ที่หน้าโรงพยาบาลเลย มีรูปประวัติศาสตร์ของโรงพยาบาลติดบริเวณทางเดินในอาคาร ที่ประตูด้านหน้าเขียนว่า Manilla District Hospital อาคารเป็นอาคารเตี้ยๆเก่าๆชั้นเดียว มีส่วนบริการเป็นห้องบัตร ห้องบริหาร หอผู้ป่วยเป็นห้องแบบสี่เตียง โรงครัว ห้องประชุมที่ใช้เป็นห้องเรียน มีห้องผ่าตัด ห้องเอ๊กซ์เรย์ ห้องตรวจคลื่นหัวใจ ส่วนอาคารมีความสะอาดดี ใกล้ๆกันมีส่วนที่เป็นAged care เป็นอาคารที่แยกออกมาจากกัน ได้รับรองมาตรฐานจาก The Aged care standard & Accreditation Agency มีอายุใบรับรอง 3 ปี แบ่งออกเป็นห้องพักผู้ป่วย ห้องนั่งเล่น ห้องรับประทานอาหาร มีห้องประชุมรวมที่มีเครื่องดนตรี อุปกรณ์ต่างๆไว้ให้ สถานที่ดูแลผู้สูงอายุนี้มีชื่อว่า Manillae Lodge
มีการกำหนดจริยธรรมของสถานบริการไว้ ติดให้ผู้ป่วยทราบซึ่งเป็นข้อตกลงของสมาคมต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการดูแลผู้สูงอายุ เพื่อเป็นการปกป้องสิทธิพื้นฐานของความเป็นมนุษย์ ของผู้ที่มาอยู่ในสถานบริการผู้สูงอายุแห่งนี้ ด้วยความเป็นมืออาชีพแลสร้างสัมพันธ์อันดีระหว่างผู้ให้กับผู้รับบริการ จะช่วยให้ผู้รับริการได้รับการตอบสนองสิทธิอย่างเต็มที่จำนวน 6 ข้อคือ
1) สิทธิของแต่ละบุคคลที่จะได้รับการเคารพ
2) สิทธิในชีวิต เสรีภาพและความปลอดภัย
3) สิทธิที่จะนับถือศาสนาประเพณีวัฒนธรรม
4) สิทธิในสมรรถนะและเอกลักษณ์แห่งตน
5) สิทธิที่จะได้รับการดูแลอย่างมีมาตรฐานตรงต่อความต้องการ
6) สิทธิที่จะมีความเป็นส่วนตัว
7) ตระหนักอยู่เสมอว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่มีความต้องการทางด้านสังคมด้วย
โดยเจ้าหน้าที่ทุกคนจะตอบสนองสิทธิเหล่านี้โดยคำนึงถึงคุณค่าทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคมและการเงินอย่างดีที่สุด
มีการให้ผู้รับบริการกำหนดเมนูอาหารในแต่ละวันบนบอร์ดที่เตรียมไว้ให้ มีการจัดวันแห่งความสุขของผู้สูงอายุขึ้นในเมืองแทมเวอร์ธร่วมกันทั้งกลุ่มNursing home, Hostelsและในหมู่บ้าน เรียกว่า Senior Fun Day
งานบริการผู้สูงอายุของโรงพยาบาลมะนิลลาจะเป็นลักษณะหออภิบาลผู้สูงอายุโดยการดูแลของพยาบาลเป็นหลัก มีแพทย์เข้ามาช่วยดูแลเป็นช่วงๆ แต่ไม่ใช่ทุกวัน เป็นกลุ่มที่ต้องดูแลทางการพยาบาลใกล้ชิดหรือช่วยตัวเองพอได้บ้าง ไม่ถึงกับเป็นผู้ป่วยอย่างเต็มที่เป็นลักษณะของ Nursing home ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งจะเป็นผู้สูงอายุที่ช่วยเหลือตัวเองได้ดี ต้องการการดูแลทางการพยาบาลไม่มากจะเรียกว่าHostel ซึ่งจะได้ไปดูในวันที่ไปที่คอฟส์ ฮาร์เบอร์ สภาพทั่วไปในโรงพยาบาลก็จะเงียบ ไม่พลุกพล่านเพราะไม่มีแผนกผู้ป่วยนอกและคนไข้ไม่สามารถมาตรงที่โรงพยาบาลได้เพราะไม่มีแพทย์มานั่งเฝ้ารอตรวจแบบบ้านเรา ยกเว้นฉุกเฉินโรงพยาบาลจะมีแพทย์ on call จากคลินิกมาตรวจ คนไข้ทั่วไปต้องไปตรวจที่คลินิกตามนัดหมาย(Appointment)และไปซื้อยาเองที่ร้านขายยา ดังนั้นจึงไม่ได้แยกกันระหว่างภาครัฐคือโรงพยาบาลกับเอกชนคือคลินิก ใช้ทรัพยากรบุคคลคือแพทย์กลุ่มเดียวกัน ที่โรงพยาบาลจะมีมุมนั่งพักผ่อนของผู้ป่วยและญาติโดยมีแผ่นพับความรู้ต่างๆไว้ให้อ่านด้วย และที่สำคัญที่โรงพยาบาลจะมีการติดสิทธิผู้ป่วยไว้แต่ไม่ได้มีแค่สิทธิ(Right)อย่างเดียวจะมีหน้าที่หรือความรับผิดชอบ(Responsibility)ของคนไข้ติดคู่กันไว้ด้วย ซึ่งผมเห็นว่ามีความสำคัญมากบ้านเรามีแต่เรียกร้องเรื่องสิทธิผู้ป่วยแต่หน้าที่ผู้ป่วยกลับไม่ได้พูดถึงหลังจากดูงานในโรงพยาบาลแล้วก็มีการสอนเรื่องของบทบาทของแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไป ซึ่งสอนโดยหมอจอห์นที่ห้องประชุมของโรงพยาบาลมะนิลลา รวมทั้งมีการให้Registrar คือหมอโจแอนนามาเล่าให้ฟังว่าต้องทำอะไรบ้าง หมอโจแอนนาเป็นคนไต้หวันแต่อยู่ในออสเตรเลียมา 18 ปีแล้ว ตอนนี้ถือสองสัญชาติคือไต้หวันกับออสเตรเลีย มาฝึกงานในโรงพยาบาลชนบท 6 เดือนแล้วจะกลับไปฝึกที่ซิดนีย์ต่อ โดยเธอเป็นหมอจีพีในเมืองจึงไม่ได้ฝึกในชนบทมากนัก ปี 1 จะฝึกในโรงพยาบาลมะนิลลา 6 เดือนแล้วจะกลับไปฝึกที่ซิดนีย์อีก 2 ปีครึ่ง หลังจากนั้นหมอจอห์นก็ได้สอนต่อจนประมาณ 10.30 น. จึงเดินทางไปดูงานต่อที่คลินิกของแพทย์ที่อยู่ในมะนิลลา