ถวายหนูปิ้งใส่บาตร
ทุก 6 โมงเช้า พระเณรจะมาตั้งแถว
ที่หน้าหอประชุมเด็กรักป่า เป็นสองแถว เดินสองสายเพื่อบิณฑบาตร
เราจะได้ข้าวเยอะมาก ข้าวเต็มบาตรเณร จนเณรอุ้มไม่ไหว เดือดร้อนลูกศิษย์วัดตัวโตๆ บางทีอาจจะต้องอุ้มทั้งเณร ทั้งบาตรและ
ทั้งปิ่นโตไปพร้อมกัน
ปรกติ การบวชเณรจะจัดอบรมให้เฉพาะ เด็กชายในชุมชน แต่ทุกปีก็จะมีลูกเพื่อน ลูกพี่ๆ ในเมือง อยากเข้ามาร่วมด้วย ปีนี้ก็เช่นกัน
เด็กๆในเมือง อาหารเช้า ไม่ค่อยทานข้าว อย่างลูกชายเพื่อนที่นำลูกมาบวชที่นี่ก็เช่นกัน
“ ดีใจ ลูกเณร อยู่ที่นี่ ทานข้าวเช้า ปรกติดื่มนมอย่างเดียวไม่ยอมกินข้าว “ เพื่อนผู้เป็นแม่ลูกเณรน้อย เล่าอย่างปลื้มปิติ
บางที อยู่บ้านนอกแบบนี้ อาหารก็ให้เลือก
ยากเหมือนกัน....เย็นอดอาหาร เช้าก็ต้องหิวตาลายเลยแหละ เดินบิณฑบาต
ก็เหนื่อยอยู่แล้ว ยิ่งทางไกลด้วย ไม่ใส่รองเท้า
อีกต่างหาก มีอาหารอะไรที่เขาถวายก็ฉันทุกอย่าง ไม่เลือกแล้ว.....
อาหารในชุมชน มีอะไรที่หลากหลาย และแสดงความพื้นถิ่นอย่างน่าเอ็นดู .....ปีแรกๆที่จัดบวชเณร ฉันเป็นคนจัดอาหารถวายพระ เณร ไปเจอถุงหนึ่ง มีไม้เสียบ ตัวอะไร ดำๆ เกรียมๆ
....เด็กพี่เลี้ยง บอก “ หนู “
“ หนูปิ้ง “ อือฮื่อ....น่าสนใจอีกแล้ว....หนู ถือเป็นอาหารปรกติของแถวนี้ .....แต่ เมนูนี้ ...ระยะหลังๆ ฉันก็ไม่เห็นอีกเลย
นอกจากอาหารพวกแกง พวกผัดแล้ว ที่น่าสนใจอีก ก็เป็นพวก....ของทอดๆ...คั่วๆ....เช่น แมงจิซอน ( แมงกระชอน ) ....แมงจินูน....แมงกุดจี่....จิ้งหรีด...เขียดขาคลำ
( เขียดตัวน้อย-ต้มกับใบมะขาม)
นับว่า เป็นความหลากหลายทางอาหาร อย่างมาก และมีคุณค่าทางอาหารสูงด้วย ( หรอกน่า )
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะ คุณดอกแก้ว
- นึกถึงภาพหนูปิ้งแล้ว..ไม่น่าจะทานลงนะคะ...น่าสงสารมากกว่าค่ะ
- ขอบคุณค่ะ.
สวัสดีค่ะน้องหน่อย ดอกแก้ว
- ตอนที่ครูอ้อยเป็นครู ตจว. ครูอ้อยกินบ่อยค่ะ สับให้ละเอียด คั่วผัดเผ็ด ซูดส์ส์ส์ส์ อร่อยมากทีเดียวค่ะ กินแล้วจึงได้รู้ว่าเป็นหนู เลยติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ ไม่ได้กินนานแล้ว ต้องหากินแล้วสิคะ
ขอบคุณค่ะที่ทำให้คิดถึงอดีต
ดูเมนูแล้ว แปลกดีนะคะ คุณดอกแก้วชอบชนิดไหนคะ
- สวัสดีครับน้องดอกแก้ว
- สมัยมาทำงานอีสานใหม่ๆก็ ต๊กใจ ที่เห็นชาวบ้านพูดเรื่องกินหนู และเห็นชาวบ้านย่างหนูมากิน
- เพราะคนภาคกลางนั้นถือว่าหนูเป็นสัตว์ที่สกปรก เลยไม่มีใครกิน มีแต่ทำลายมันให้สิ้น ยกเว้นชาวนายากจนห่างไกล ก็กินหนูเหมือนกัน แต่เขาเรียกหนูนา(ไม่เกี่ยวกับ สุพรรณบุรีนะครับ) ไม่ใช่หนูบ้าน
- แต่อีสานกินหนู เช่นที่ดงหลวงกินหนูเป็นของโปรดมากเลย "แต่เป็นหนูภูเขา" มีค่ามีราคานะครับ ชาวบ้านจะเอาเครื่องมือไปดักหนูป่ากันตลอดคืน ได้มา 20-30 ตัวก็เอามาขาย หรือเอามากินและแบ่งให้พ่อแม่ พี่น้อง เครือญาติกัน ปกติครับ
- ชอบที่น้องดอกแก้วทำกิจกรรมบวชเณร นี่คือการสร้างทุนทางสังคมที่สำคัญมากๆๆๆๆ ครับ น้องดอกแก้ว
- ขอบคุณครับ
คะ หนู ดูไป ก็น่ารักดีคะ....ยิ่งตัวโตๆ....
แ ต่ว่า ชาวบ้านเขาก็หากิน ปรกติ น่ะคะ...
รอบๆเด็กรักป่า แต่ก่อนหนูเยอะคะ เพราะโดยรอบสามด้าน เป็นที่นา
เวลาแล้ง สัตว์ทุกชนิด จะเข้ามาใน
ที่ดินของเราคะ ทั้ง หนู งู ปู ปลา พังพอน
เพราะที่เด็กรักป่า ก็รก พอสมควร...
ระยะหลัง เราเลี้ยงแมวคะ แมวก็ ไม่อนุรักษ์หนู
พอ หนูหมดก็ พลอย ไม่ อนุรักษ์นก ด้วยคะ
เ วลาเจอ นก นี่ ปากสั่น หางชี้ เลยคะ
ครูอ้อยมา นี่ หน่อย หัวเราะ คนเดียว อีกแหล่ว....
ความหลัง เรื่อง เมนูหนู นี่ มันจังคะ....หน่อยสารภาพว่า
ไม่เคยกินหนูคะ....แต่ แฟนไปถ่ายภาพ เมนูนี้ ที่นักเรียน
ม ัธยม แถวนี้ทำเป็นอาหารเที่ยง ....สับๆแบบ ครูอ้อยว่านี่แหละ แต่เขาไม่คั่วผัดเผ็ด
น้องเขาเอาคลุกเกลือแล้วห่อใบตอง ปื้งคะ
อ อกมาดูดีมากเลยคะจนไม่รู้ว่ามาจากอะไร
หน่อย ตอนทำงานในหมู่บ้านที่ อ.ตระการพืชผล จ.อุบลฯ ได้มีโอกาส ทาน ลาบกิ้งก่า คะ คำเดียว ครั้งเดียวในชีวิต ...คิดว่า ลาบโดยทั่วไปคะ...แต่ก็ดูดี
ร สชาติ ก็โอเคคะ....
ขอบคุณครูอ้อย มากคะ.....
ชอบ ชนิดไหน ดีคะ....ที่ทานได้ ก ็เป็น ต้มยำเขียด
ตัวน้อย นี่แหละคะ ชาวบ้านเขาใส่ใบมะขามแทนมะนาว
ออกเปรี้ยวๆ ดีคะ.....
อ้อมี เมนู อึ่งอ่าง ...ด้วยนะคะ....ฝนตกนี่ หาได้เยอะมากคะ ราคาแพงด้วย กิโลละร้อยกว่าบาท
เพราะ ไม่ได้หากันง่าย ต้องรอฝน เท่านั้น...
เคยมี สื่อมวลชน มาที่เด็กรักป่าคะ และเชิญ คุณยาย ที่ทอผ้า สีธรรมชาติที่เข้าโครงการกับเรา
มาให้สัมภาษณ์ เรื่องการทอผ้า การย้อมสีธรรมชาติ
คำถามแรก คำถาม ทักทาย ของน้องสื่อมวล
กับ คุณยาย ถามว่า
" เช้านี้ คุณยายทานอะไรมาคะ "
" ยาย ทาน อึ่ง...มาคะ " ...ยายตอบ
น้องๆจาก กรุงเทพฯ งง กันใหญ่เลยคะ ว่า ยาย
ทานอะไร.......
บางทราย
หวัดดีคะพี่
ขำจังคะพี่...หนูอะไรบ้างคะ...หนูนา จังหวัดไหนคะ...
ที่ ดงหลวง มีหนูภูเขา....หาได้เยอะมากเลย หรือคะ
และหน้าตาหนูภูเขา จะต่างจาก หนูนา มากมั้ยคะ.....
สงสัย ต้อง วิจัย เรื่อง หนู....ซะแล้ว เอา ปริญญาโท...
. ........................................
ขอบคุณพี่บางทราย ที่ให้กำลังใจคะ....หน่อย กับจืด
ทำงาน แบบ หาเพื่อนบ้าน น่ะคะ....อยู่ที่ไหน ก็อยากมีเพื่อนดีๆ ดูแลเรา เราดูแลเขา.....เรารักเขา
เขาก็รักเรา...เวลาชวนทำงานส่วนรวมอะไร ก็ง่ายคะ
ชาวบ้านไม่เคยปฏิเสธ
- น้องดอกแก้วครับ (หน้าบ้านพี่ปลูกดอกแก้ว 3 ต้นหอมฟุ้งทั่วบ้านเลย)
- หนูนาก็เป็นชื่อบุตรีท่านบรรหารไง บังเอิญ เขียนเหมือนกัน แต่ "หนูนา" ที่พี่หมายถึงคือหนูที่หากินอยู่ตามท้องนา ทางบ้านพี่เขาเรียก "หนูพุก" กินได้ สะอาด แต่ภาคกลางมีอาหารอื่นมากมายจึงไม่ค่อยมีใครกินเท่าไหร่
- ที่ดงหลวงหนูภูเขาเยอะมาก ครับ ชาวบ้านจะมีเครื่องมือจับกันเกือบทุกบ้าน และชาวดงหลวงขึ้นภูเป็นเรื่องปกติ เฉลี่ยประมาณ 2 ครั้งต่อสัปดาห์ นอกจากไปจับหนูแล้วยังเอาของป่าอื่นๆ เช่น หอยแก๊ด หอยหอม กบ เขียดตะปาด เห็ดป่า ผักหวานป่า และของป่าทั้งหมดที่กินได้ ครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ พี่หน่อย
ยังจำรสชาดจิ้งหรีดทอด ตอนไปทานข้าวที่บ้านเด็กรักป่า ได้อยู่เลยค่ะ
และเขียดทอด ก็ได้ทานแล้วที่บ้านครูบาฯ
ส่วนอึ่งฯ ทอดหนะ ยังไม่เคยคะ สงสารพี่อึ่งอ๊อบ เธอค่ะ
ดีคะ คุณแม่ นี่เก่ง เหมือนน้องฟ้า เลยนะคะ ชอบทดลอง ทดลองอาหารแปลกๆมาหลายอย่าง......
คุณอึ่งอ๊อบ หรือคะ ยิ้มตลอดแบบนั้น อารมณ์ดีคะ
ชอบแกล้งเพื่อน นิดหน่อย...............
พูดถึงหนูปิ้งคิดถึงสมัยที่อยู่สกลนคร ตัวใหญ่ท้องขาว
ผ่าท้องเห็นแต่เมล็ดข้าว เอาไปย่าง กลิ่นหอมมากๆ นึกแล้วยังคิดถึงบรรยากาศเก่าๆค่ะพี่หน่อย เมนูที่พูด
มาทั้งหมด เป็นอาหารจานโปรดของปู ตอนสมัยเด็กๆ
เลยนะพี่ .........คิดถึงพี่หน่อยค่ะ...ปู
หวัดดีน้องปู
ทำไม ผ่าท้องหนู แล้วมีเมล็ดข้าว...น่าจะหนูนา กินเมล็ดข้าว ....
น้องปูนี่ ร้ายจริงๆ ประสบการณ์ด้านอาหารพื้นถิ่น
เพียบ สมกับเป็นนักเดินทาง จริงๆ....
สงกรานต์ อยู่ไหน เนี่ย.....คิดถึงเหมือนกัน