ตลาดนัดความรู้การดูแลผู้ป่วยเบาหวาน ตอนที่ 3 Peer Assist
การเสวนาเล่าเรื่อง Peer Assist ระหว่าง รพ เทพธารินทร์ ผู้แบ่งปันและผู้ใฝ่รู้ คือ รพ ธาตุพนม และ รพ พุทธชินราช เริ่มต้นเวลาประมาณ 14 น ของการประชุมตลาดนัดความรู้วันแรก พี่วัลลาเป็นหัวหน้าทีมเสวนา ลูกทีม ก็มี ผม , คุณเอนก (เภสัชกร รพ ธาตุพนม คุณเอนกมาช่วยดำเนินการร่วมกับทีมพี่วัลลาในการจัดประชุมครั้งนี้ด้วย ) และคุณสอง นักกายภาพบำบัดสาวสวยของโรงพยาบาลเทพธารินทร์ พี่วัลลาได้เล่าถึงความหมายของคำว่าเพื่อนช่วยเพื่อนเป็นการเกริ่นนำ วิธีการดำเนินการให้เกิดผลตามที่คาดหมายไว้ และข้อควรปฏิบัติในการทำกิจกรรมนี้ให้บรรลุผลสำเร็จ ฟังพี่วัลลาไปใจก็คิดไปถึงสมัยเป็นหมอละอ่อน ความรู้ในการเป็นแพทย์ ส่วนใหญ่ได้จากผู้ที่ทำมามากกว่าเล่าประสบการณ์ให้ฟัง ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ อาจารย์ หรือเพื่อนที่ทำงานร่วมกัน(ทั้งแพทย์ พยาบาล) ได้เรียนรู้ในทุกด้านทั้งด้านวิชาการ สังคม และจริยธรรม ซึ่งตำราแพทย์ไม่สามารถรวบรวมไว้ได้หมดเป็นแพ็คเกจเดียว
คุณเอนกได้เล่าถึงบรรยากาศการเตรียมการทำ peer assist ระหว่าง รพ ธาตุพนม กับ รพ เทพธารินทร์ ว่าทั้งสองทีมเริ่มต้นจากการติดต่อประสานงานระหว่างทั้งสองทีมที่ต้องประสานกันอย่างต่อเนื่องเพื่อให้การแลกเปลี่ยนความรู้ประสบผลสำเร็จมากที่สุด มีการตั้งวัตถุประสงค์ของการเรียนรู้ที่ชัดเจน เพื่อแต่ละทีมจะได้เตรียมคนเตรียมองค์ความรู้ให้ตรงกับวัตถุประสงค์ ที่ผมจำได้แม่นคือผลของ peer assist ครั้งนั้นคุณเอนกเล่าว่าทีมธาตุพนมได้นำความรู้สู่การปฏิบัติ ทั้งเรื่องการทำแผลโดย vaccuum dressing รองเท้าสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน และคาดว่าจะมีสิ่งที่เห็นเป็นรูปธรรมในการดูแลผู้ป่วยเบาหวานจาก รพ ธาตุพนม ออกมาอย่างต่อเนื่อง
ต่อจากคุณเอนกก็เป็นหน้าที่ของผมเล่าเรื่อง peer assist ระหว่าง รพ เทพธารินทร์ กับ รพ พุทธชินราช ผมได้ข้อสรุปของตัวเองว่า กุญแจแห่งความสำเร็จของกระบวนการนี้ คือ ความรู้สึกที่ดีต่อการให้และการรับของผู้ที่เข้าร่วม peer assist ทั้งสองทีม นั่นก็คือความปรารถนาที่จะให้ของผู้แบ่งปันและความพร้อมรับของผู้เรียนรู้ ถ้าได้กุญแจสำคัญดอกนี้ กระบวนการ เพื่อนช่วยเพื่อนน่าจะสำเร็จไปแล้วกว่าครึ่ง ลักษณะของการแลกเปลี่ยนก็เป็นสิ่งสำคัญ เพราะ peer assist ไม่ใช่การฟังบรรยาย ไม่ใช่การดูงาน ไม่ใช่การเสนอผลงานที่เชื่อว่าดีเด่นเหนือใคร แต่เป็นการพูดคุยกันประสาเพื่อนที่ต้องการจะช่วยให้เพื่อนทำงานตามวัตถุประสงค์ลุล่วงด้วยความสำเร็จ สิ่งที่ผมได้รับจากการทำ peer assist กับ รพ เทพธารินทร์ มีหลายประการ แน่นอน อันดับหนึ่งก็คือทีมพุทธชินราช ได้เรียนรู้ประสบการณ์การดูแลเท้าในผู้ป่วยเบาหวานของ รพ เทพธารินทร์ ซึ่งสะสมมานานหลายปี แต่ที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่าความรู้ก็คือ ความคิดที่ถูกจุดประกายในทีมงานของเราทุกคนที่จะสร้างสรร งานดีๆเพื่อผู้ป่วยเบาหวานที่เรารับผิดชอบ ในรถระหว่างเดินทางกลับพิษณุโลก ผมได้ (แกล้งหลับตา) ฟังความคิดเห็นของทีมงานทั้งเก้าคน ตลอดเวลาห้าชั่วโมงของการเดินทาง มีความคิดแผนการพรั่งพรูมากมาย ซึ่งผมเชื่อว่าเป็นนิมิตรหมายอันดีที่ peer assist ได้สร้างจุดเริ่มต้นของการพัฒนางานเบาหวานพุทธชินราช ไม่ว่าจะเป็นจริงได้แค่ไหน แต่มันก็ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ต่อจากผมก็เป็นคุณสอง นักกายภาพบำบัด คุณสองเล่าถึงความรู้สึกดีๆที่เกิดจากกระบวนการทำ peer assist ความตั้งใจของทีมงานเทพธารินทร์ เพื่อกระบวนการเพื่อนช่วยเพื่อนเป็นไปอย่างสมบูรณ์และได้ประโยชน์มากที่สุด บรรยากาศการเสวนา ดำเนินไปอย่างเรียบง่ายผู้เข้าร่วมประชุมเท่าที่ผมสังเกต ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก มีการซักถามพูดคุยกันอีกหลายประเด็น หลายๆ โรงพยาบาลประสงค์จะมีประสบการณ์ peer assist กับ รพ เทพธารินทร์ เหมือนที่ รพ ธาตุพนม และ พุทธชินราชได้รับโอกาส ผมเชื่อว่าทีมเทพธารินทร์ ต้องทำงานหนักอีกแน่ครับ พี่วัลลาแนะนำอีกอย่างหนึ่งว่า โรงพยาบาลเครือข่ายที่อยู่ใกล้ๆกันสามารถใช้ กระบวนการ peer assist เพื่อร่วมกันพัฒนางานได้ ซึ่งผมก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง วางแผนไว้ว่าจะชวน รพ ที่อยู่ใกล้ๆ พิษณุโลกมาทำ peer assist กันในเร็ววันนี้ ถึงแม้ความรู้และประสบการณ์ยังไม่มากเท่าไร แต่ที่คิดว่าได้แน่ๆคือเพื่อนที่จะร่วมเรียนรู้ไปด้วยกันด้วยบรรยากาศของมิตรไมตรี
ผมเล่าเรื่องนี้จากความทรงจำ ไม่แน่ใจว่าครบถ้วน ตกหล่นไปบ้างหรือไม่ ลืมพก note takerประจำตัวมา เรียนเชิญ พี่วัลลา คุณเอนก คุณสอง ช่วยเสริมเติมความคิดเห็นด้วยครับ
ความเห็น (3)
วัลลา ตันตโยทัย
เอนก ทนงหาญ
ขอบคุณ คุณหมอนิพัธ ครับ ที่เล่าเรื่องราวดี ในการทำกิจกรรมในวันนั้นไว้ ชัดเจน ตรงประเด็นครับผม