ชาวนาไทย
ชาวนาไทย
มองท้องนาคราฉ่ำฝนล้นปลาบปลื้ม
ใจด่ำดื่มข้าวเขียวสดจรดไสว
สีอ่อนแก่แลลิบลิ่วทิวทุ่งไกล
งามวิไลทั่วขอบเขตเกษตรกรรม
ขาดชาวนาชาวไร่ไทยคงสิ้น
กัดเกลือกินทุกข์ทนปนระส่ำ
เศรษฐกิจพิษเงินบาทพลาดคะมำ
หลักที่ค้ำคืนผืนดินที่ชินตา
กระดูกสันหลังพังกร่อนผ่อนผอมพ่าย
มือเท้ากรายหยาบกร้านสากด้านหนา
"หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน"ถ้อยชินชา
ไม่เคยล้าเคยเฉื่อยเหนื่อยฝืนทน
พอมีใครหันมามองตรองบ้างไหม
ข้าวทุกคำกำซาบใจใครหมองหม่น
คราอิ่มท้องใครร้องหิวกิ่วทุรน
ยังยากจนทนระกำช้ำเรื่อยมา
มองท้องนายามนี้สีเขียวสด
มนต์สะกดคลื่นเขียวครามงามหนักหนา
ลมพัดผ่านปานสมุทรสุดสายตา
ซ่อนใบหน้าใครคนหนึ่ง...ซึ่งโรยแรง
ชาวนาที่ในอดีตนั้นได้รับสมญานามว่าเป็นกระดูกสันหลังของชาติ ในอดีตนั้นเป็นอาชีพที่มีส่วนในการส่งเสริมเศรษฐกิจของไทยแต่ทำไมทั้งในอดีตและปัจจุบันอาชีพนี้ถึงไม่ได้รับการเชิดชู แวท่านละมีความคิดเห็นอย่างไร
ที่มา โดย..สุเมธ รัตนทรพิบูล
