ใครเอ่ย ลดความเครียดให้ปวงคนทั้งหลาย บรรเทาทุกข์ ในโรงพยาบาล โดยไม่ต้องพูด

“ผมภูมิใจครับ ที่ได้มาทำงานในโรงพยาบาล ได้ทำโรงพยาบาลให้สะอาดสวยงาม เก็บไม่เสียบลูกชิ้นที่อาจปักเท้าผู้คน เดินไปมา มีความสุขที่ไม่ให้เขาได้บาดเจ็บเพิ่มอีก พวกเราเริ่มงานกันแต่เช้า ก่อน 6 โมงครึ่ง เก็บกวาด ทำให้สวยงาม ก่อนคนไข้ก่อนหมอพยาบาลจะมา จน 8 โมงครึ่งถึงจะพักไปกินข้าวกัน”

 

“งานเราตั้งแต่หลังคาจนลงมาถึงร่องน้ำเสีย กำจัดยุง ลูกน้ำ ทำทุกอย่างที่ช่วยให้สิ่งแวดล้อมดี สวยงาม”

 

“ผมจะรดน้ำต้นไม้ที่ญาตินั่งอยู่ ผมก็คิดว่าทำไงจึงจะไม่เป็นการไล่เขา ต้องนุ่มนวลขอโทษก่อน แล้ว เชิญเขาไปนั่งที่ซีเมนต์ บอกเขาว่า ลุงครับ ผม ขอรดน้ำก่อนนะเดี๋ยวหญ้า เดี๋ยวดอกไม้จะตาย”

 

ทายออกไหม  ว่าทีมเวทีสัญจรคราวนี้ เรามาเยี่ยมใคร

งานสนามและสิ่งแวดล้อมค่ะ

 คุณหมอสมศักดิ์ ออร์โถ คุณหมอ อิทธิพงษ์หมอผ่าตัด และหมอหน่อยเป็นคุณอำนวย คุณหมอติ่ง  ติ้ง ป้ายิ้ม มาเป็นทีมฟัง และหนูนา หนูเล็ก และน้องอิ๋มทีมคุณลิขิตมากันพร้อมเพรียง 1500 น วันพฤหัส ที่ 8 มีนาคม 50

ที่ห้องประชุมองค์กรแพทย์ (รูป ถ่าย บรรยากาศและ อัพโลดโดย น้องอิ๋ม)

 

เราพบทีมงานสนาม ผู้เล่า  แค่ 5 คน ในตอนแรก   เลยขอคนที่มาแล้ว กระจายกำลังออกไปตามคนที่เหลือ ให้มาภายใน 5 นาที ให้ได้เยอะที่สุด  ทราบเหตุผลภายหลังว่า  หลายคนขอไม่มาประชุม เพราะกลัว

คนที่โดน ขึ้นกระดาน 5 ชื่อว่าต้องพบทีมเยี่ยม ก็หนาวๆ ร้อนๆ  “ผมว่า ผมจะลาพักร้อนหนี แต่หัวหน้าไม่ยอม”  

คนที่ไม่มีชื่อแล้วโดนตามมาภายหลัง บอกตอน AAR ว่า “ผมนึกว่า รอดพ้นแล้ว ยังตามผมเจออีก”

ภายใน 5 นาทีเหล่าคนงานสนาม ซึ่งปกติซ่อนตัวอยู่ในสุมทุมพุ่มไม้( ราวกับ รุกขเทวดา) จึงค่อยปรากฏตัวขึ้น 10 กว่าคนเราได้เรื่องเล่าและ ข้อมูลดีๆ เพิ่มอีกมากมายเช่น

ผมจำได้สมัยก่อนผมยังไม่ได้มาทำงานที่นี่  โรงพยาบาลเราไม่ได้เป็นแบบนี้

ผมพาเมียมาคลอด โดนไล่ออกจากตึก  ไม่ให้เฝ้า ไม่ให้เยี่ยม  โดนว่า ตอนนั้นคิดว่า เราก็คนไทย ทำไม ไม่เชิญเราออกดีๆ 

  

 เราจะให้ ไม่กระทบจิตใจเขา เหมือนกับที่เราโดน 

 เดี๋ยวนี้โรงพยาบาลเรา ไม่มีแล้วครับ พูดดีกันทุกคนเลย 

คนมาถามว่านี่ดอกอะไร ปลูกอย่างไร ชอบแดดไหม ดูแลอย่างไร ใส่ปุ๋ยอะไร   ผมก็บอกเขา  ก็ภูมิใจ ถือว่า ต้องสวยเขาถึงชมใช่ไหมครับ 

ยังมีโครงการทำน้ำหมักชีวภาพ เอาผักผลไม้จากโรงครัวที่มีทุกวัน มาหมักกับน้ำตาลอ้อย ผัก 3 กก น้ำตาล 1 กก น้ำ 5 ลิตร หมัก 3 เดือน  

 “พอครบ ผมเอาบรรจุ ใส่แกลลอน  ธุรการจะเบิกครั้งละ 30- 40 ลิตร ต่อครั้ง ไปแจกจ่าย  ใช้ทั้งโรงพยาบาล ทำให้ ส้วม ไม่เหม็น ไม่ได้ซื้อสารเคมีใช้แบบสมัยก่อนที่เชื้อในบ่อบำบัดน้ำเสียตายหมด แถมประหยัด ด้วย กากที่เหลือจากการหมักก็เอาใส่ต้นไม้ เป็นปุ๋ยอย่างดีครับ”

  

สังเกตจุดที่ทำสวนแล้วคนชอบก็มี

บ่อปลากลางโรงพยาบาล(เด็กจะมาเฝ้า ร้องไห้ไม่ยอมไปหาหมอเลย)

 น้ำตกที่หน้าตึกอำนวยการ

สวนสมุนไพรที่มีป้ายบอกสรรพคุณ

 คนมาถ่ายรูปดอกไม้หน้าโรงพยาบาล ตรงเสาธง ก็เยอะครับ 

เรากำลังจะทำสวนหินนวดเท้าอีกครับ ให้ได้ทั้งสวยงาม และเพื่อสุขภาพ 

ไม่อยากให้ตัดต้นไม้  ตัดต้นไม้ใหญ่เราจะเสียดาย น้อยใจ และเศร้าหมอง  เราจะตกแต่งกิ่ง ริดใบที่เก่าออกเท่านั้น.

ทีมฟังได้ tacit knowledge ที่ทำเอาผู้ฟังทึ่ง ว่า

วิธีทำให้ใบไม้ไม่ร่วง และสถานที่สวยงามตลอด

คือ ริดใบออกให้หมด แต่งกิ่ง ปีละ 1 ครั้งก่อนที่ใบไม้จะร่วงเอง แล้วรดน้ำ เต็มที่ ใบใหม่จะออกสวย ใบใหญ่งดงาม  ไม่ต้องมากวาด ใบไม้ร่วงทีละใบ 

(หมอติ่งอุทานว่า “ไม่รู้นะว่าใบร่วงเฉพาะฤดูกาล  นึกว่ามันร่วงที่ละใบทุกวัน เหมือนผมคน อีก”) 

ทีมผมจะวางแผนเลยครับ รู้ว่าเดือนนั้น ช่วงนั้น จะต้องทำ อะไร 

 คุณหมอสมศักดิ์ คุณอำนวยในครั้งนี้ ให้ความคิดเพิ่มว่า “ถ้าสถานที่สะอาด คนจะไม่กล้าทำรก ทำสกปรก ผมก็เหมือนกัน”  เธอสรุปตอนหนึ่งว่า  ทีมได้เรียนรู้ว่า “ให้เขาเหมือนกับที่เราอยากได้ เอาใจเขามาใส่ใจเรา” 

 คนที่เข้ามาในโรงพยาบาล แทบเรียกได้ว่ามีทุกข์ ทุกคน แต่ทีมนี้ได้ช่วยลดเครียด ให้คนจำนวนมากมายได้สบายใจ 

เรามี ผู้ป่วยนอกประมาณ 1500 คนต่อวัน ผู้ป่วยใน 700 กว่า ญาติอีก 1-2 เท่า เจ้าหน้าที่อีก 2 พัน  ทีมนี้ช่วยให้ได้พบสิ่งสวยงาม และสถานที่สะอาด  ลดความเครียด ให้ความสดชื่น แก่คน เป็นจำนวน 6- 7พันคนโดยไม่ต้องพูด ไม่ต้องเจอหน้ากัน  

ตอน AAR มีคำพูดน่าประทับใจ เต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆอีกเพียบค่ะ ตามต่อในบล็อกต่อไปนะคะ ทีมคุณลิขิตกำลังรวบรวมมาพิมพ์ 

ดูตัวอย่างนิดหน่อยก่อนก็ได้ค่ะ เช่น 

ทุกทีใจสั่นเวลาเข้าห้องประชุม คราวนี้ผมไม่มีใจสั่นเลย รู้สึกสบายใจ ภูมิใจที่ได้เล่า มีความสุขตลอดการประชุม 

ทีมแสดงให้เห็นความสุขในการทำงาน และอยากทำให้ดีกว่านี้ ผมฟังคนเล่าแล้วมีความสุข ไปด้วย

 

[แสงดาว]

มีคำพูดหนึ่งที่ใจหายมาก คือลุงคนหนึ่งเห็นทางเทศบาลมาตัดต้นไม้ใหญ่ แล้วใจหายสงสารต้นไม้กลัวต้นไม้เจ็บ รู้สึกเศร้า แต่ก็ได้แต่มอง

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

มาเจอวิญญาณ รุกขเทวดา ในทีมสนามของเราในงานนี้เอง

นั่งฟังแล้วหลายคน คงรักต้นไม้มากขึ้นนะคะ

 

[JJ]

เรียนอาจารย์หมอระวิวรรณ ความภูมิใจ ทำให้ผูกใจ เกิดน้ำใจร่วมกันพัฒนา สร้างสรรค์ ครับ

เรื่อง ริดกิ่งไม้ก่อนใบไม้ร่วง เป็นสัจธรรม เห็นความทุกข์ยาก หรือ ลำบาก ก่อนที่เขาจะเอ่ยปากขอครับ อย่ารอให้ร่วงจากปากความสุขในการทำงานหายหมด

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ขอบคุณ อ JJ ค่ะ ที่มาต่อยอด ริดกิ่ง

แปรต่อเป็นสัจธรรม

 สนองตอบผู้รับบริการ ก่อนเขาเอ่ยปากขอ