นิทานกับดักหนู
หนูตัวหนึ่งแอบมองลอดรอยแตกของกำแพงเพื่อดูว่าชาวนากับภรรยาของเขาแกะห่ออะไร
"จะเป็นอาหารอะไรหนอ" เจ้าหนูสงสัย – มันแทบล้มทั้งยืนเมื่อรู้ว่าสิ่งนั้นคือ
'กับดักหนู'!
มันจึงวิ่งหัวซุกหัวซุนไปที่ทุ่งนา แล้วส่งเสียงร้องเตือน
"มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนุอยู่ในบ้าน!!"
แม่ไก่ร้องกุ๊กๆ และคุ้ยเขี่ยไปมา มันผงกหัวขึ้นแล้วพูดว่า
"คุณหนู นี่คงเป็นเรื่องเศร้าสำหรับเธอ แต่มันไม่มีผลอะไรกับฉันหรอกนะ
อย่ากวนใจกันเลย"
เจ้าหนูวิ่งไปหาหมูและบอกแก่มัน
"มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน!"
หมูเห็นอกเห็นใจ แต่ก็พูดว่า
"ฉันขอโทษนะคุณหนู แต่ฉันคงทำได้แค่สวดมนต์เท่านั้นไม่ต้องห่วงฉันจะสวดมนต์ให้เธอด้วย "
เจ้าหนูวิ่งไปหาวัว และพูดว่า
"มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! มีกับดักหนูอยู่ในบ้าน! "
วัวตอบว่า "โธ่! คุณหนู ฉันก็เสียใจด้วยนะแต่มันไม่เห็นเกี่ยวอะไรกับฉันนี่ "
ดังนั้น เจ้าหนูจึงกลับเข้าบ้านนอนลงและเศร้าใจเหลือเกินที่จะต้องเผชิญหน้ากับกับดักหนูเพียงลำพัง กลางดึกคืนนั้น เสียงๆหนึ่งดังก้องไปทั้งบ้านฟังเหมือนเสียงกับดักหนูได้จับเหยื่อของมันแล้ว
ภรรยาของชาวนารีบรุดไปดูว่าอะไรที่ถูกจับในความมืดนั้น เธอไม่เห็นว่ามีงูพิษถูกกับดักนั้นหนีบหางเอาไว้ งูกัดภรรยาของชาวนา ชาวนาจึงรีบพาเธอไปส่งโรงพยาบาลตอนกลับบ้านเธอมีไข้สูง ใครๆ ก็รู้ว่าเราต้องพยาบาลคนป่วยด้วยซุปไก่ ดังนั้นชาวนาจึงหยิบขวานเดินไปที่ทุ่งเพื่อทำหาวัตถุดิบหลักของซุป
แต่อาการป่วยของภรรยาก็ยังไม่ดีขึ้นเพื่อนฝูงและเพื่อนบ้านต่างมาเยี่ยมดูใจ
เพื่อเลี้ยงอาหารพวกเขา ชาวนาจึงฆ่าหมูซะ
ภรรยาของชาวนาก็ยังไม่หาย ในที่สุดเธอก็ตายลง ผู้คนมากมายต่างมางานศพของเธอ
ชาวนาจึงฆ่าวัวเพื่อให้ได้เนื้อมากพอมาเลี้ยงแขก
เจ้าหนูมองลอดรอยแตกของกำแพงด้วยความเสียใจสุดแสน
คราวหน้า หากคุณรู้ว่าใครสักคนกำลังเผชิญปัญหาและคิดว่าไม่เกี่ยวกับคุณสักหน่อย
จำไว้นะว่า เมื่อพวกเราคนใดคนหนึ่งถูกคุกคามเราทุกคนต่างตกอยู่ในอันตราย!
เพราะทุกคนล้วนเกี่ยวพันกันอยู่ในการเดินทางที่เรียกว่า ' ชีวิต'
เราต้องคอยเฝ้าดูแลกันและกัน และพยายามให้กำลังใจอีกคนเข้าไว้
จงบอกต่อข้อความนี้ให้แก่คนที่เคยช่วยคุณและบอกให้เขารู้ว่า เขาสำคัญต่อคุณขนาดไหน จำไว้เถอะ
เราแต่ละคนก็คือด้ายเส้นสำคัญบนผืนพรมของผู้อื่น
นั่นเป็นเหตุผลที่ชีวิตของเราถูกถักทอเข้าไว้ด้วยกันไงล่ะ
เรื่องราวดี ๆ จากเมลที่เพื่อนส่งมาให้ค่ะ
มอบให้เพื่อน ๆ ใน G2K และอยากให้คุณรู้ด้วยว่า คุณ ๆ สำคัญสำหรับฉันเสมอ....ขอบคุณทุกชีวิตใน G2K แห่งนี้ค่ะ
รักน้องอึงอ๊อบเสมอเช่นกัน
สวัสดีค่ะ คุณอึ่งอ๊อบ ชอบรูปใหม่จังเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับเรื่องเล่าดี ๆ แล้วจะเอาไปเล่าให้คนในบ้านฟังค่ะ
อยู่อย่างมีคุณค่า
อยู่อย่างพึ่งพากันและกัน
อยู่อย่างมีสายสัมพันธ์
ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน มีแต่คำว่า "เรา"
....
เป็นเรื่องดี ๆ ที่ดีจริง ๆ ครับ..ผมชอบตั้งแต่บรรทัดแรกเปิดตัวออกมาเลย
และผมชอบคำเปรียบเปรยมาก ๆ
"เราแต่ละคนก็คือด้ายเส้นสำคัญบนผืนพรมของผู้อื่นนั่นเป็นเหตุผลที่ชีวิตของเราถูกถักทอเข้าไว้ด้วยกันไงล่ะ"
อ.แป๋วคะ
บางครั้งก็เป็นหนู บางครั้งก็เป็นไก่ บางครั้งก็เป็นหมู บางครั้งก็เป็น "วัว"
แต่วันนี้เป็น "กระต่าย" ค่ะ กระต่ายตื่นตูม ตามหาไอ้ลูกเต่าอยู่ค่ะ
ครูอ้อยคะ
การมองเห็นกับดักหนู ก็ทำให้เรามีสติมากขึ้นค่ะ
และรู้จักประเมินตนเอง
เราจะเข้าไปหากับดักหนูหรือว่าเราจะร่วมกันหาวิธีห่างจากมันค่ะ
คุณศิริคะ
ชอบรูปใหม่เหรอคะ....เขิน ๆ เหมือนกันค่ะ
เรื่องราวดี ๆ มีไว้แบ่งปันค่ะ
พ่อครูคะ
กับดักคน มีเยอะกว่ากับดักหนูอีก เพียงแต่เขาเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า..
รอพ่อครูเฉลยนะคะ เรียกว่าอะไร.................
คุณแผ่นดินคะ
ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน มีแต่คำว่า "เรา"
คำว่า"เรา" ทำให้รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งในองค์กรที่มีความหมาย เป็นคำที่ได้ใจพวกเราสายสนับสนุนมาก แต่ละคนคือด้ายที่เป็นเส้นสายสำคัญที่ผูกพันร่วมกันขับเคลื่อนองค์กร
เชียร์
ตอนเช้าๆช่วงตี4 ที่ www.8875fm.com ก็มีนิทานสอดแทรกปรัชญาและธรรมะ ลองเข้าไปฟังดู
ลองเข้าไปดูวิธีเข้าเวบไซด์ได้ที่มาฟังเพลง "ทำวัด(วัตร)เย็น" กันดีกว่า ลองดูใหม่นะครับ