ตามหาหัวใจไม่ได้อยู่ที่ไหนมากมาย มันอยู่ที่ตัวเองเท่านั้น หัวใจในที่นี่ไม่ได้เป็นวัตถุ แต่หมายถึงความรู้สึก อันไม่สามารถแสดงออกมาเป็นรูปร่างได้ แต่มีอยู่จริง ตามธรรมชาติ
การปฏิบัติธรรมก็อาศัยใจนั่นเอง เป็นเครื่องฝึกฝนอบรมกายใจของตนเอง คนมีความรู้ก็อาศัยใจร่ำเรียนมาทั้งสิ้น หากไม่มีใจแม้เอาวิชาการขั้นสูงขนาดใดมามอบให้ก็เรียนไม่ได้ ไม่มีใจก็คือคนตายแล้ว เอาไปเผาก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไร..
ใจเป็นสิ่งสำคัญมาก ความทุกข์ สุข สบายกาย สงบใจ ทั้งหลายทราบด้วยใจทั้งสิ้น
ขอให้ทุกท่านศึกษาพระพุทธศาสนาเพื่อรักษาและพัฒนาจิตใจ..
ขอบคุณสำหรับแนวคิดที่ดี ๆ ค่ะ