ครั้งหนึ่งในชีวิต


ชีวิตในวัยเรียน และการทำงานที่พลาดไม่ได้

      การศึกษาในรั้วแม่โดมเป็นอะไรที่ท้าทายและต้องคิดอยู่เสมอว่าต้องพยายามทำให้ได้แบบ "ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้" เพราะการศึกษาในสถาบันนี้เป็นอะไรที่เข้มข้น เข้าก็ยากออกก็ยาก อีกทั้ง หากจบแบบไม่มีความรู้คงเป็นที่ครหาสำหรับบุคคลทั่วไปที่ต้องการความรู้จากเรา เนื่องจากการเรียนวิชากฎหมายเป็นอะไรที่ต้องเรียนรู้ให้เข้าใจอย่างแท้จริงเพราะมีคนอีกมากมายที่สงสัยและอยากได้คำตอบที่สามารถช่วยแนะนำข้อมูลให้เขาเข้าใจและหาทางออกซึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับเขาได้

      ดังนั้นจบแบบไม่มีความรู้ก็อายเขาเพราะแนะนำอะไรเขาก็ไม่ได้การเรียนกฎหมายจึงอาจมีคนลองภูมิเยอะมากเพราะเป็นวิชาที่มีเสน่ห์พอสมควรในเรื่องของการให้ข้อมูลแก่คนที่ไม่มีความรู้ทางด้านกฎหมายที่พยายามหาคำตอบให้ตัวเองด้วยการหาผู้รู้ และยิ่งการทำงานหากมีความรู้ทางด้านกฎหมายก็จะยิ่งเป็นประโยชน์กับการทำงานเป็นอย่างมากโดยเฉพาะการเรียนจบจากมหาวิทยาลัยดังๆ เป็นการการันตรีว่ามีความรู้ทางด้านกฎหมายแน่นแน่นอน

      ชีวิตในการเรียนกฎหมายครั้งนี้จึงเป็นอะไรที่ต้องพยายามเรียนรู้ให้เข้าใจอย่างถ่องแท้และเข้าใจจริง เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการทำงาน แต่นับตั้งแต่เรียน ก็พยายามคิดอยู่ว่า เราเลือกเรียนสาขาถูกต้องและตรงกับใจไหม แต่การทำงานในรั้วกระทรวงการคลังและการเรียนสาขากฎหมายระหว่างประเทศก็เป็นอะไรที่เข้ากับได้ดีเหมือนกัน คือ ทำให้เข้าใจระบบของต่างประเทศและในประเทศมากขึ้น เวลาที่ต้องประชุมหรือฟังผู้บริหารพูด ก็ทำให้เข้าใจได้รวดเร็วขึ้นเหมือนกัน ดังนั้น การเรียนในครั้งนี้คงไม่เสียหลายแน่นอน ว่าแต่จะจบหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะเราก็ไม่ใช่เด็กๆ ที่ไฟยังแรงกันอยู่ ที่จะให้อ่านหนังสือโต้รุ่งเหมือนเด็กๆ ก็คงจะไม่ไหว ก็เรียนไปตามกำลังกาย กำลังสมองที่มี เท่าที่สังขารจะอำนวยแต่ไม่ใช่อีกแค่แปล็บเดียวนะ ยังอีกตั้งหลายเทอมเชียวนะ นี่! หัวหน้าก็เริ่มถามแล้วว่า เมื่อไหร่จะเรียนจบจ๊ะ แต่ไม่เข้าใจจุดมุ่งหมายนะว่า ถามเพื่ออะไร

      ดังนั้นชีวิตการเรียนในรั้วแม่โดมครั้งนี้ จึงเป็นอะไรที่เรียนเล่นๆ ไม่ได้แล้ว โชคดีที่น้องๆ น่ารักมากช่วยกันเรียน ช่วยกันติว ซึ่งผู้เขียนเองก็ไม่ได้เน้นเรื่องเกรดมาก ส่วนมากจะเน้นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนๆ นักศึกษาเพราะเราก็เป็นผู้ใหญ่แล้วอะไรช่วยได้ก็ช่วย เช่น การกระจายข่าวให้น้องๆ ทราบ แต่ถ้าเรื่องติวคงต้องยกให้น้องๆ เพราะสมองดีๆ กันทั้งนั้น ทำให้ยอมรับว่า เด็กๆ ธรรมศาสตร์ไม่ธรรมดาจริงๆ อาจารย์ถึงได้พยายามเคี่ยวเข็ญเด็กๆ ในรั้ว มธ. ให้เรียนจบแบบรู้จริง เช่น ผู้เขียนตอนเรียนภาคบัณฑิต อาจารย์ที่สอนจะสอนไป บ่นไปว่า นี่! กำลังจะจบเป็นบัณฑิต มธ. แล้วนะ ต้องเรียนให้จบแบบมีความรู้นะ ไม่อย่างนั้นเวลาใครถามจะตอบเขาไม่ได้ แล้วจะอายว่า จบมาจาก มธ. ได้ยังไง? ซึ่งเป็นเรื่องจริงทั้งนั้น ที่อาจารย์บ่น อาจารย์ว่า เพียงแต่เราจะทำได้ดีแค่ไหน เพราะอาจารย์ก็ให้เรามาแล้ว เหลือเพียงแต่นักศึกษาจะนำเอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเอง และผู้อื่น หรือประเทศชาติได้มากน้อยแค่ไหน แต่ตัวผู้เขียนยอมรับโดยดุษฎีว่า การเรียนกฎหมายมีประโยชน์ต่อการทำงานของผู้เขียนมากเพราะทำให้ผู้เขียนเอาตัวให้รอดจาก กฎ ระเบียบ การทำงาน ในวงการราชการได้มาก เนื่องจากชีวิตในการทำงานจะมีกฎ ระเบียบมากมาย ดังนั้น หากเรามีความรู้ทางด้านกฎหมายจะทำให้เราอ่านกฎหมายแล้วเข้าใจได้รวดเร็วกว่าคนอื่น อีกทั้ง เราก็สามารถมองภาพรวมได้ ว่า จะเลือกเดินทางไหน ที่ดีที่สุด เพื่อไม่ให้ขาข้างหนึ่งซึ่งอาจพลาดไปแล้ว ต้องก้าวพลาดทั้งสองข้าง จึงเป็นอะไรที่ต้องระมัดระวังพอสมควร สำหรับการทำงานที่ต้องใช้ กฎ ระเบียบมากๆ

คำสำคัญ (Tags): #การเรียนรู้
หมายเลขบันทึก: 82218เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2007 13:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ครูอ้อย มาอ่านเรื่องเก่าๆๆ มีความสุขดีค่ะ

ใครว่า  ของเก่าไม่ดี  ไม่เชื่อล่ะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท