เชื่อมวงเรียนรู้พัฒนาเมืองนครศรีฯสู่ชุมชนอินทรีย์เข้ากับโครงการโรงเรียนวิถีพุทธ
เมื่อวานนี้ 5 มี.ค.อาจารย์ตุ้ม หรือ ดร.ทิพวัลย์ สีจันทร์ จาก ม.เกษตรศาตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ชวนไปร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ศึกษาดูงาน โครงการโรงเรียนวิถีพุทธซึ่งอาจารย์เป็นที่ปรึกษาโครงการจัดการความรู้โรงเรียนวิถีพุทธอยู่ ว่าที่จริงอาจารย์ได้โทร.มาประสานไว้แต่เย็นวันอาทิตย์ที่ 4 แล้ว ในฐานะกัลยาณมิตรกันก็ไปร่วมกับคณะเขาด้วยเผื่อจะได้ความรู้ประสบการณ์มาปรับใช้ในงานได้บ้าง
ได้ทราบว่าโรงเรียนวิถีพุทธในโครงการจัดการความรู้ฯที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษานี่ ได้คัดสุดยอดโรงเรียนวิถีพุทธจากทั่วประเทศได้ 17 โรงเรียน มีทั้ง 3 ประเภทโรงเรียน คือโรงเรียนขนาดเล็ก กลาง และใหญ่ ขณะนี้โรงเรียนทั้ง 17 โรงดังกล่าวกำลังทำ CoPs กันอย่างเข้มข้น แลกเปลี่ยนเรียนรู้ศึกษาดูงานแบบออนทัวร์ AAR เพื่อขยายผลไปสู่โรงเรียนอื่นตั้งเป้าหมายใหม่ร้อยกว่าโรง ผมก็เพิ่งทราบว่าในรอบแรก 17 โรงเรียนวิถีพุทธสุดยอดทั่วประเทศ มีโรงเรียนในจังหวัดนครศรีธรรมราชด้วยทั้งขนาดเล็กกลางและใหญ่ทั้ง 3 ประเภทเลย ขนาดเล็กคือโรงเรียนบ้านขอนหาด อำเภอชะอวด โรงเรียนขนาดกลางคือโรงเรียนปทุมมานุกูล อำเภอท่าศาลา และโรงเรียนสตรีปากพนัง อำเภอปากพนัง ประเภทโรงเรียนขนาดใหญ่
ผมได้ไปร่วม 2 โรงเรียน คือโรงเรียนปทุมมานุกูล และโรงเรียนสตรีปากพนัง ได้เห็นร่องรอยกิจกรรมการทำสมุดภาพการ์ตูนธรรมะ นิทานธรรมะ อัลบัล์มภาพนักเรียนไปวัดทุกวันพระ บทเรียนสำเร็จรูปของกลุ่มสาระต่างๆ ฯลฯที่โรงเรียนปทุมมานุกูล และการนำคุณธรรมไปใช้กับเศรษฐกิจพอเพียงในโครงการหลักสูตรบูรณาการจาก (จาก คือพืชน้ำในเขตลุ่มน้ำที่งอกงามดีในน้ำกร่อย)ในกลุ่มสาระต่างๆทั้ง 8 กลุ่มสาระที่โรงเรียนสตรีปากพนัง น่าสนใจมาก ทำให้เห็นว่าชุดความรู้ที่โรงเรียนทั้งสองได้พัฒนาขึ้น สามารถนำไปใช้ต่อให้เกิดประโยชน์ในชุมชนได้มากมาย หากจะได้เชื่อมต่อกับวงเรียนรู้อื่น เช่น กับการจัดการความรู้สู่ชุมชนอินทรีย์ของจังหวัดนครศรีธรรมราชเรา ซึ่งผมคิดว่าโรงเรียนมีความสำคัญมากจริงๆ
ผมได้ทราบจาก อ.ตุ้ม ว่าจะ.ใช้บล็อกgotoKnow มาเป็นเครื่องมือที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งในการทำกิจกรรมของโครงการโรงเรียนวิถีพุทธนี้ ก็เป็นที่น่าดีใจอีกอย่างหนึ่ง
ขอบคุณ อ.ตุ้ม ครับ ที่ชวนไปดูของดีๆ ในวันหยุดชดเชยมาฆบูชา
ผมมีภาพระหว่างเดินทางคณะนี้ครับ (รถทัวร์) เขามีแต่ซีดีธรรมะ นิทานธรรมะ ไหว้พระสวดมนต์ พอค่ำก็หลับตานั่งสมาธิกันบนรถ
เสร็จภารกิจแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่โรงเรียนสตรีปากพนัง จากนั้นทางโรงเรียนก็พาคณะล่องดูระบบนิเวศน์ ศึกษาธรรมชาติของแม่น้ำปากพนัง จนออกปากอ่าวใกล้ๆแหลมตะลุมพุก
อ.ตุ้ม ดร.ทิพวัลย์ สีจันทร์ ที่ปรึกษาโครงการ KM โรงเรียนวิถีพุทธ
นกนางนวลบินตามทางเรือนที่แล่นไป โฉบปลาที่ตื่นเรือกิน เดี๋ยวนี้เขาบอกฝูงนกลดลงตามปลาที่น้อยลงแล้ว
<p align="justify"> ปล่องโรงสีข้าวที่เหลือไว้เป็นอนุสาวรีย์ความอุดมสมบูรณ์เมืองการค้าพาณิชย์ของลุ่มน้ำปากพนังหรือเมืองนัง</p><div style="text-align: center">
</div><p align="justify">หมู่ซั้งยอ(ห้าง กะหนำ ที่พักสำหรับยกยอ)ที่เห็นได้ทั่วไปบริเวณปากอ่าวปลายแม่น้ำปากพนัง</p><div style="text-align: center">
</div><p align="center"> ซั้งยอ มองระยะใกล้ๆ </p><div style="text-align: center">
</div><p align="justify"> เรืออวนรุนกำลังจะลงอวน เป็นวิธีการจับปลาที่ผิดกฏหมาย ต้องยอมผิดกฏหมาย เสี่ยงเอาเพราะปลาจับได้ยากขึ้นทุกวัน</p><div style="text-align: center">
</div><p style="text-align: center">
</p><p style="text-align: center" align="center">บ้านริมน้ำ แวดล้อมด้วยป่าโกงกาง</p><div style="text-align: center">
</div><p align="center">กระชังปลา หน้าบ้าน</p><div style="text-align: center">
</div><p align="center">ยอ เมื่อไม่ใช้ก็ยกขึ้นผึ่งแดด ตากแดด ตากลม</p><div style="text-align: center">
</div><p align="justify">ประตูระบายน้ำอุทกวิภาตประสิทธิ์กั้นน้ำจืดตอนบนและน้ำเค็มตอนล่าง ทำให้ระบายน้ำแล้วส่งผลให้ปริมาณน้ำกร่อยลดน้อยลง ส่งผลกระทบหลายอย่าง</p>
ความเห็น (12)
- วันหยุดก็ไม่ยอมหยุดเลยนะครับ
- ขอบพระคุณมากครับที่เล่าเรื่องดีๆ และมีภาพสวยๆ มาฝาก
- สวัสดีครับ คุณครูนง
- ป่าโกงกางนั้นมีค่ามากครับ รักษากันไว้ให้ดีนะครับ
- ขอบคุณครับ
เสียดายไม่ได้ไปด้วย ขอบคุณอาจารย์ที่เอาภาพสวยๆมาฝาก
ทางอีสานนะครับ
พุทธ กับอินทรีย์ถือเป็นเรื่องเดียวกันครับ จนผมชิน
เพิ่งมาได้คิดตอนที่ครูนงพูดมา
ตอนนี้ยังงงๆ ช่วยอธิบายความต่างหน่อยได้ไหมครับ
แต่ทางใต้เอาแค่"อินทรีย์" ไม่ต้องเอ่ยถึง "พุทธ" จะไม่ดีกว่าหรือครับ
ดีใจที่อาจารย์ตุ้มไปช่วย โชคดีมาก ทำได้ไงครับ
ผมรู้จักอาจารย์ตุ้มมานานมาก และยอมรับฝีมือมานานครับ ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่เอารูปมาฝาก ดูแล้วทำให้คิดถึงสมัยสาว ๆตอนที่ทำงานในโครงการพัฒนาเด็กและครอบครัวกับมูลนิธิศุภนิมิตเมื่อปี2532-2538 ตอนนั้นรับผิดชอบเด็กในโครงการที่อยู่ในโรงเรียนบ้านโก้งโค้งอยุ่ในหมู่ที่ 4 ต ปากพนังฝั่งตะวันออก เวลาไปทำงานกับเด็กในโรงเรียนต้องนั่งเรือหางยาวไปผ่านป่าโกงกางที่อุดมสมบูรณ์กว่าตอนนี้มาก ปัจจุบันทราบว่ามีถนนตัดเข้าไปถึงโรงเรียนแล้วและป่าโกงกางก็หายไปกับการทำนากุ้งเสียก็มาก ขอบคุณมากคะ
ด
ดรงเรียนรงเรียนบ้านโก้งโค้งซึ่งอยู่ในหมู่ที 4 ต.ปากพนังฝั่งตะวันออก
- ดีใจที่อ.ตุ้มจะมาร่วมวง gotoknow ค่ะ
- ภาพสวยมากค่ะ
- เคยมาปากพนังกับพ่อเมื่อสัก 30 ปีที่แล้วมังคะ ตอนนั้นรุ่งเรืองมาก มีโรงสีเยอะ พ่อกับตาเคยล่องเรือค้าขายข้าวและอื่นๆระหว่างระโนดกับปากพนัง พ่อบอกว่าสมัยก่อนมีเรือสำเภาด้วย
- ตอนนี้ทั้งระโนดและปากพนังมีปัญหาในพื้นที่อยู่มาก น่าเศร้าใจว่า "การพัฒนาเศรษฐกิจ" จะก่อปัญหาได้มากปานนั้น
- ล่าสุดปี 2547 ได้ไปเยี่ยมปากพนังอีกครั้ง เห็นคอนโดนกนางแอ่น ถ้าพ่อเห็นคงตกใจ เพราะครั้งหนึ่งพ่อต้องล่องเรือไปเก็บรังนกนางแอ่นที่เกาะ แต่ฟังแล้วอาชีพเก็บรังนกนางแอ่นเป็นการทำบาปมากค่ะ
น้องสิงห์ป่าสัก
ไปในวันหยุด ถือว่าทั้งได้งาน ได้ความรู้ ได้พักผ่อนไปด้วย ครับ
อ.สมพร ครับ
ป่านี้ตามที่ไกด์ซึ่งเป็นทีม นศ.มหาวิทยาลัยชีวิตปากพนังให้ความรู้นี่มีประโยชน์มากจริงๆ ครับ
อ.ภีม ครับ
คราวหน้าคราวไหน อ.ก็อย่าได้พลาดอีกก็แล้วกัน ขอบคุณครับ
ดร.แสวง ครับ
อ.ตุ้ม เก่งและดีฝีมือจริงๆครับ ขนาดว่าอาจารย์ยอมรับนี่ก็ไม่ต้องใครพูดแล้ว ส่วนอินทรีย์ หรืออินทรีย์ 5 ก็หลักของพุทธนั่นเองครับ ไปด้วยกันได้
น้อง พัชนี ครับ
เรือแล่นผ่านไปทางปากคลองบ้านโก้งโค้งด้วย ฟังจากคำบรรยายของไกด์ครับ
อ.ปัทมาวดี ครับ
เสียดายไม่มีภาพคอนโดนกนางแอ่นมาฝากด้วยครับ