ชีวิตจริงของอินเทอร์น : การเรียนรู้ที่เนิบช้า สดใหม่ และเป็นปัจจุบัน (๓)

แบบฝึกชุดที่ห้า  เรียนรู้ดิน น้ำ ลม ไฟ ในตัวเอง

แบบฝึกชุดนี้สร้างความเข้าใจในเรื่อง ปฐมฐานของตัวตน (primary self ) หรือตัวตนแรกที่ก่อให้เกิดความเป็นเราในปัจจุบัน ด้วยกิจกรรมทิศทั้งสี่ และภาวะผู้นำใน ๔ ลักษณะ ตามความเชื่อของชาวอินเดียนแดง  ทุกทิศต่างก็เป็นของขวัญสำหรับชีวิต ที่มีอยู่ในตัวของเราทั้งหมด สุดแต่ว่าใครจะเริ่มจากฐานใดเท่านั้น

- ทิศเหนือ เป็นทิศของกระทิง ซึ่งมีธาตุไฟ ลักษณะนิสัยของคนทิศเหนือจึงมีความมุ่งมั่น กล้าเผชิญ กล้าเสี่ยง จึงเป็นลูกพี่ที่มีนิสัยของการปกป้องดูแล ตรงไปตรงมา เน้นผลสำเร็จเป็นหลัก

- ทิศใต้ เป็นทิศของหนู ซึ่งมีธาตุน้ำ ลักษณะของคนในทิศนี้จึงมีความยืดหยุ่น ผ่อนปรน จึงเป็นลูกพี่ที่สนใจดูแลความต้องการของผู้อื่น เห็นความสัมพันธ์ของคนในทีมสำคัญกว่าความสำเร็จ ทำให้ปฏิเสธไม่เป็น และไม่กล้าแสดงจุดยืน

- ทิศตะวันออก เป็นทิศของอินทรีย์ ซึ่งมีธาตุลม ลักษณะของคนในทิศนี้จึงมีความเป็นอิสระ มีความคิดสร้างสรรค์ ชองเปลี่ยนแปลง มักคิดนอกกรอบ เจ้าริเริ่ม เจ้าโปรเจ็ค ตื่นตาตื่นใจง่าย จึงเป็นลูกพี่ที่ชอบสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้อื่น ทำให้สนใจการคิดสิ่งใหม่ มากกว่าจะสนใจในความสำเร็จ

- ทิศตะวันตก เป็นทิศของหมี ซึ่งมีธาตุดิน ลักษณะของคนในทิศนี้จึงสนใจในรายละเอียด ยึดหลักการ เน้นความมั่นคง ความมีเหตุผล ความแน่นอน และความมีเสถียรภาพ จึงเป็นลูกพี่ที่ชอบความมีระบบระเบียบ และไม่ชอบความเปลี่ยนแปลง เพราะเป็นพวกที่นิยมความแน่นอน

รูปแบบของความเป็นผู้นำที่แตกต่างกันไป เหมาะสำหรับวัฒนธรรมขององค์กรที่ต่างกันไป สุดแท้แต่ว่างานในแต่ละหน้าที่ต้องการภาวะผู้นำที่มีลักษณะลักษณะเช่นไร และให้คุณค่ากับสิ่งใด แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าตัวตนของใครคนหนึ่งจะคงตัวอยู่อย่างนั้นตลอดไป

ประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเป็นปัจจัยสำคัญในการหล่อหลอมให้ตัวตนของเราเปลี่ยนแปลงไปในลักษณะต่างๆ นอกจากนั้นเรายังสามารถเรียนรู้จากความพร่องของเราเอง ด้วยการเรียนรู้จากเพื่อนที่อยู่รอบข้าง เพื่อสร้างความสมดุลให้เกิดขึ้นกับทั้งชีวิต และการทำงาน

ในภาวะที่องค์กรขับเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลายครั้งที่เราต้องเผชิญหน้ากับผู้คนที่คิดแตกต่าง เห็นการเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่เข้ามาคุกคามเรา ทำให้เรารู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย

หากเราสามารถที่จะละเว้นซึ่งการตัดสิน การพิพากษากล่าวโทษว่าใครผิดใครถูก เราจะมีทางออกสำหรับทุกคนเสมอ 

ก่อนจะจบการสุนทรียสนทนา คุณสมพลได้ฝากข้อชวนคิดเอาไว้กับทุกคนว่า

 "งานของการละทิ้งความเคยชิน การเผชิญหน้ากับสิ่งที่เราทั้งชอบใจ และไม่ชอบใจ ด้วยความเป็นปกติ ให้อภัยตัวเอง ให้อภัยผู้อื่น ชื่นชม และคลี่คลายตัวเอง ไม่ใช่งานของผู้บริหาร แต่เป็นงานของมนุษย์" 

ส่วนอาจารย์ณัฐฬส ได้ฝากให้ทุกคน  "มองให้เห็นส่วนที่งดงามในตัวของผู้คน เพื่อที่เราจะเคารพเขาได้อย่างเต็มหัวใจ ...หัวใจคือวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ที่เราควรเข้าไปดูแล  เข้าไปเคารพในวิหารของกันและกัน และน้ำตาก็คือน้ำที่มาจากวิหารอันศักดิ์สิทธิ์นี้"