ชื่อนั้นสำคัญไฉน(๒)

เรียกชื่อดีๆเป็นศรีแก่ตัว เรียกชื่อมั่วๆตัวไม่กล้าขาน

มีเรื่องเล่าต่อๆกันมาเกี่ยวกับชื่อ ก็ขอเล่าต่อๆกันไป คลาดเคลื่อนจากต้นฉบับประการใด โปรดอภัยข้าน้อยด้วย

....ณ หน่วยแพทย์อาสาแ่ห่งหนึ่งในแถบ ๓จชต. อันประกอบด้วยพยาบาลสาวที่เพิ่งจบใหม่ป้ายแดง....

ชาวบ้านมาใช้บริการตรวจรักษาอย่างเนืองแน่น(ก่อนเหตุการณ์ไม่สงบแน่เลย..)

ทีมแพทย์อาสาก็ให้บริการอย่างเต็มที่ตั้งแต่เช้ายันบ่าย..

จนกระทั่งผู้คนเริ่มเบาบาง...เหลือไม่กี่คน

พยาบาลสาวผู้คอยเรียกชื่อคนไข้เหลือรายชื่อในมือไม่กี่คน..

เอ่อ..นายเลาะ.... นาย..เลาะ........นายเลาะค่ะ.....(เงียบ ไม่มีใครขานตอบ)

จนกระทั่ง..เหลือคนไข้คนสุดท้ายที่นั่งรออยู่... 

นายเลาะ....นายเลาะ....(พยาบาลเรียก แต่ก็ไม่มีใครขานเหมือนเดิม..)

จนนานผิดสังเกต พยาบาลแรกรุ่นจึงเอ่ยถาม

...เอ่อ...ลุงค่ะ ลุงชื่ออะไรค่ะ....

ดอเลาะครับ...(ลุงตอบทันที)

อ้าว..ก็หนูเรียกชื่อลุงตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมลุงไม่ตอบละ..

ก็หมอ(พยาบาล)เรียกนายเลาะ..นายเลาะ..นี่

ก็นั่นแหละ หนูเรียกชื่อลุงนั่นแหละ....พยาบาลสาวบอก

ผมชื่อดอเลาะครับ ไม่ใช่นายเลาะ....แล้วหมอเอา....(ภาษาอังกฤษที่แปลว่าประตู)ผมไปไหนเสียหล่ะ ทำไมไม่อ่าน....ลุงถามอย่างสงสัย

พยาบาลสาวอายหน้าแดง....เอ่อ....อ่า.....คือ....เอ่อ............. 

[เจ้าหญิงป่วน ณ ปัตตานี]

มายิ้มให้ กับชื่อ...