การนำ KM มาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาองค์กรให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้

  การปรับเปลี่ยนเป็นองค์กรให้เป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ (Learning Organization) มุ่งสู่การเป็นองค์กรอัจฉริยะได้นั้น  การจัดการความรู้เป็นเครื่องมือที่สำคัญอย่างหนึ่งขององค์กร และการก้าวเข้าสู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้  จะต้องดำเนินการจัดทำการบริหารการเปลี่ยนแปลงสู่การจัดการความรู้โดยมุ่งเน้นการแบ่งปันความรู้ การเข้าถึงและซึมซับความรู้ และการประยุกต์ใช้ความรู้เพื่อใช้ในการปฏิบัติงานให้ได้มาตรฐานในการปฏิบัติงานในระดับสูง (High Performances) ต่อไป  จะเห็นได้ว่าปัจจัยสํ าคัญของการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้นั้น เน้นที่   “ คน”เป็นหลัก   เครื่องมือ อุปกรณ์ หรือเทคนิคต่างๆ ตลอดจนระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นเพียงอรรถประโยชน์ที่จะช่วยเอื้ออํานวยให้วิธีการที่จะนําไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ดําเนินไปได้สะดวกขึ้น นอกจากนี้ยังเน้นการมีปฏิสัมพันธ์กันโดยตรง ไม่เน้นผ่านเอกสาร  การให้ความสําคัญกับเทคโนโลยีจนหลงลืมความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอาจก่อให้เกิดผลเสียได้ องค์กรแห่งการเรียนรู้   เป็นเรื่องที่มีแนวทางหลากหลาย ขณะเดียวกันไม่ได้หมายความว่าเมื่อนํารูปแบบที่ประสบความสําเร็จมาแล้วไปใช้   จะประสบความสำเร็จตามไปด้วย ทั้งนี้เพราะมีปัจจัยแวดล้อมที่จับต้องไม่ได้หลายประการที่แตกต่างกัน ผู้บริหารและนักพัฒนาเองต้องอาศัยทั้งศาสตร์และศิลป์ ในการบริหารจัดการ  ประเด็นสําคัญในการจัดการความรู้ก็คือ ต้องทําให้เกิดการแลกเปลี่ยน ถ่ายทอดความรู้ระหว่างบุคลากรจนมีการต่อยอดและสร้างสรรค์ นําไปสู่แนวปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุด(Best Practices) ขององค์กรให้ได้  โดยทำให้ทุกคนในองค์กรเห็นคุณค่าและศักยภาพของตนเอง ภาคภูมิใจในสิ่งที่ตนมีและสิ่งที่ตนเป็น  เปิดใจใฝ่เรียนรู้ กล้าเปิดเผยตนเองและใจกว้างพอที่จะเป็นผู้ให้และแลกปลี่ยนเรียนรู้   ความรู้นั้นเป็นทุนทางปัญญา เป็นสินทรัพย์ที่แตกต่างจากสินทรัพย์อื่นๆ คือใช้แล้วไม่หมดไป ยิ่งใช้มากยิ่งเพิ่มค่า ยิ่งให้มากต้นทุนยิ่งถูกลง สิ่งเหล่านี้อาจไม่ได้ผลตอบแทนกลับมาโดยตรงในระยะเวลาอันสั้น แต่เป็นสิ่งที่จะทําให้เกิดการพัฒนาขึ้นในระยะยาวทั้งในแง่ตัวบุคคลเองและองค์กร  จึงเป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับผู้บริหารยุคใหม่ในการที่จะพัฒนาประสิทธิภาพขององค์กรผ่านการจัดการความรู้จนเกิดการเรียนรู้ร่วมกันทั่วทั้งองค์กร   และพัฒนาสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ที่ทรงคุณค่าและยั่งยืนตลอดไป 

 ……………………………………….. 

โดย  คนึงนิจ  อนุโรจน์