เม็กดำ บุก cotto (2)

          วันที่  2  ของการเรียนรู้ในบรรยากาศที่มหาสารคามไม่เคยมี  (ก็บ้านเราไม่มีภูเขา)  ทางทีมงานได้นำนักเรียนทั้งหมดไปยังโรงฝึก  ได้รู้จักเครื่องมือในการตัด เจาะ  ที่ทันสมัย  พร้อมการฝึกตัดกระเบื้องชนิดต่าง ๆ มีการแบ่งกลุ่มฝึกการตัดกระเบื้องตามแบบ  โดยในจุดนี้  นักเรียนต้องมีสมาธิ  เพื่อความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน  ความภูมิใจและรอยยิ้ม  เกิดขึ้นกับทุกคน  เมื่อเขาสามารถตัดกระเบื้องได้ตามแบบที่กำหนด  ตามใบงานนั้นให้ทำเพียง  1  ชิ้นเท่านั้น  แต่สำหรับนักเรียนชุดนี้  การได้ฝึก ได้ปฏิบัติ  คือสิ่งที่เขาชอบเป็นทุนเดิม   อยู่แล้ว  ฝึกจนแม่ครัวได้เรียกทานข้าว               ช่วงบ่ายเป็นการฝึก  การปูกระเบื้องโมเสก  ที่มีขนาด 1 x 1 นิ้ว  ในขั้นนี้ความคิดริเริ่ม  เกิดขึ้นในสมองทันที  การบูรณาการในวิชาต่าง ๆ เกิดขึ้นในบัดดล  ทั้งวิชาศิลปะ  ภาษาอังกฤษ  คณิตศาสตร์  ภาษาไทย  โดยการนำกระเบื้องมาตัดแปะ  ออกแบบ  คำนวณ  เป็นข้อความต่าง ๆ  เพื่อเป็นของฝากผองเพื่อน ๆ               ในช่วงเย็นท่ามกลางแสงจันทร์  เราได้ร่วมวงสนทนาโดยให้แต่ละกลุ่มสะท้อนความรู้  ความคิด  ความรู้สึก ในวันนี้   เด็ก ๆ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับความปลอดภัยในการทำงานที่ต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง  การเรียนรู้เทคนิคในการปูกระเบื้องให้สวย  เนี้ยบ  และสุด สุด คือการได้สร้างงานตามจินตนาการ               ดวงตา  แววตาที่แสดงออกเมื่อได้ฝึกปฏิบัติที่สามารถนำมาสู่อาชีพได้  เป็นความกระตือรือร้น  ฝึกปฏิบัติเองอย่างตั้งใจ  ใฝ่รู้  อยากเรียนรู้  ทำจนลืมกินข้าว  ดังที่ครูได้ยินอยู่บ่อย ๆ                 “ต่อไปวิชาอะไรครับ”    ครูที่กำลังทำงานถามนักเรียนที่อยู่ใกล้ ๆ               “วิชา........ครับ  แต่ผมขออยู่ช่วยงานครูนะครับ”               ค่ายนี้เป็นกลุ่มทดลอง  สู่การบูรณาการการสอนวิชาชีพ   เรียนวิชาชีพแล้วนำไปบูรณาการกับกลุ่มสาระอื่น ๆ  ซึ่งเป็นแนวทางหนึ่งในการจัดการศึกษาแบบทางเลือกให้กับนักเรียนได้เรียนรู้อย่างมีความสุข เพราะเขา ทำเก่ง แต่ นั่งเรียนไม่เก่ง