เทคโนโลยีกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์

 เทคโนโลยีกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์

          ความเจริญทางเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร  เป็นส่วนหนึ่งในความจำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์    ทั้งนี้เนื่องจากเป็นการเตรียมคนเพื่อให้พร้อมในความเจริญที่จะเกิดขึ้นในอนาคต  การมองภาพอนาคตที่เป็นเพียงการมองการภาพเพียงด้านเดียวคือความสามารถในการแข่งขันของประเทศในเวทีโลกนั้นคงไม่เพียงพอ   จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมองภาพอนาคตถึงผลกระทบที่อาจเกิดจากการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลกปัจจุบันและที่ผ่านมา  เพื่อวางแผนรับมือการเปลี่ยนแปลงนั้นอย่างทันท่วงที    ทั้งด้านการจัดสรรงบประมาณ  การจัดหาทรัพยากร  รวมทั้งการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์   ซึ่งการมองภาพอนาคตที่ดีและเหมาะสมจะเป็นพื้นฐานในการวางแผนพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดร่วมกันในอนาคตได้ในที่สุดหลักสำคัญของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ คือ จะต้องให้ความรู้และประสบการณ์ด้านวิชาการ  การฝึกอบรมความรู้ที่ทันสมัยรวมทั้งการปลูกฝังคุณธรรมและจริยธรรมควบคู่กันไปโดยมุ่งให้การศึกษาและจัดสรรปัจจัยเกื้อหนุนอื่น ๆ  เพื่อรองรับภาพอนาคตที่เราคาดการณ์ไว้  โดยเริ่มตั้งแต่การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในระดับบุคคลซึ่งนับว่าเป็นปัจจัยสำคัญเพราะการพัฒนาเป็นรายบุคคลเป็นฐานสำคัญของการพัฒนาทักษะในระดับองค์กรและในระดับชาติ  ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเป็นทางด้านวิทยาศาสตร์  เทคโนโลยี  เศรษฐกิจ  สังคมหรือแม้แต่การเมือง  จากวิกฤติเศรษฐกิจที่ผ่านมานั้นได้พิสูจน์ให้เราเห็นอย่างเด่นชัดว่าคนไทยไม่สามารถรองรับปัญหาที่เกิดขึ้นได้  ปรับตัวไม่ทัน ทั้งนั้เนื่องจากขาดการกำหนดภาพในอนาคตเพื่อนำมากำหนดภาพในปัจจุบัน  จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยเน้นหนักที่ระดับบุคคล เพราะการพัฒนาเป็นรายบุคคลเป็นฐานสำคัญของการพัฒนาทักษะในระดับองค์กร และในระดับชาติ กล่าวคือ ถ้าหากทุกคนในองค์กรมีความพร้อมที่จะเรียนรู้และพร้อมที่จะพัฒนาและมีการพัฒนาอย่างพร้อมเพียงกันแล้ว ย่อมทำให้ทรัพยากรมนุษย์ทั้งหมดขององค์กรได้รับการพัฒนาอย่างแข็งแกร่ง เมื่อองค์กรมีทรัพยากรมนุษย์ได้รับการพัฒนาอย่างแข็งแกร่งหลายๆ  องค์กรรวมกันเข้า  ก็จะเป็นพลังสำคัญของประเทศ นั่นยอมหมายความว่าประเทศนั้นก็จะมีทรัพยากรมนุษย์ที่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ ทำให้ประเทศนั้นมีความพร้อมที่จะรับการเปลี่ยนแปลงและสามารถแข่งขันในตลาดโลกได้ และมีความยั่งยืน  ก้าวทันการเปลี่ยนแปลงไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงทางด้านใดๆ ก็ตาม  ....วันนี้หากเราปล่อยให้ผู้นำในแบบเดิม เป็นคนตัดสินใจ โดยเฉพาะบนฐาน Future by past ชอบเอาอดีตกำหนดปัจจุบัน ประเทศเราคงจะแย่ ...  เราควรเรียนรู้อดีต แต่ไม่ควรยึดติดกับอดีต เเต่ให้นำเอาอดีตนั้นมาเป็นบทเรียนเพื่อป้องกันควาผิดพลาดในอนาคต   (ดร. ประชาสรรค์ แสนภักดี  )

ดร. ประชาสรรค์ แสนภักดี  ได้กล่าวอ้างถึงหนังสือ Future Leader leading Future ของ Dr. Stephen R. Covey ไว้ว่า ผู้นำแห่งอนาคต ต้องใช้อนาคตมากำหนดอนาคต...  ไม่ว่าจะเป็น Begin with the End in Mind หรือการกำหนด Visualize ภาพในอนาคต จากนั้นก็นำภาพนั้นมากำหนดปัจจุบัน  เราจึงจะสามารถนำพาประเทศของเราสู่การแข่งขันในอนาคตได้อย่างเต็มภาคภูมิค่ะ 

ท่านเห็นด้วยกับเราไหมคะ

.............................

โดย คนึงนิจ อนุโรจน์