จากความนึกคิด

อันนี้เป็นข้อความที่บันทึกไว้ระหว่างฝึกจิต..ณ ขณะใดขณะหนึ่ง
เพื่อบอกให้ตัวเอง(หมายถึงตัวคนเขียนเอง) วิเคราะห์อารมณ์อย่างมีสติเมื่อฟังคำพูดของผู้อื่น (ซึ่งไม่ได้แปลว่าจะถูกต้องที่สุดเสมอไปนะขอร้าบบ..)

เมื่อได้รับฟังคำพูดของผู้อื่นแล้วให้นำมาวิเคราะห์จำแนก แต่อย่าแยกแยะเป็นอารมณ์หรือตัดสินความชอบไม่ชอบ ความพอใจหรือขุ่นหมองใจกับคำพูดเหล่านั้น

หากวาจาคำพูดนั้นเป็นคำบอกเล่าก็ให้เพียงจดจำ
หากเป็นความรู้ก็ให้วิเคราะห์ด้วยปัญญา
หากเป็นคำชมก็ให้น้อมรับด้วยใจสงบอย่าลุ่มหลง
หากเป็นคำติเตียนก็ให้พิเคราะห์ตามความเป็นจริงไม่เข้าข้างตน
     เมื่อพิเคราะห์แล้วไม่เป็นดังนั้นก็ให้นิ่งเฉย
     แต่หากเป็นดังคำติเตียนก็ให้เร่งปรับปรุงอย่างไม่รอช้า เพราะชี้ให้เห็นว่าการดังกล่าวที่กระทำก่อผลไม่ดีมากพอจนถูกตำหนิได้เช่นนี้ จึงไม่ควรนิ่งนอนใจ
แม้คำพูดที่ได้ฟัง ไม่ได้กล่าวต่อเรา คือกล่าวกับคนอื่น ก็ให้สำเนียงด้วยใจเป็นกลาง

[Direak]

แค่รับฟังและพิจารณานะครับ...

อย่าให้คำพูดของคนอื่นมีอิทธิพลกับเรามากนัก...

[คนชอบวิ่ง]

นับถือ นับถือ  ไม่ทราบอายุแต่แค่เริ่มฝึกตั้งแต่ตอนนี้ก็น่านับถือแล้วครับ