รู้สึกว่า ความคิดต่างๆ ลดลง


ตั้งแต่ได้เริ่มปฏิบัติกรรมฐานมานี่ เรารู้สึกได้ว่า ความคิดต่างๆ เริ่มลดลง ความยาก ความต้องการต่างๆ เริ่มลดลงเรื่อยๆ

ตั้งแต่ได้เริ่มปฏิบัติกรรมฐานมานี่   เรารู้สึกได้ว่า  ความคิดต่างๆ เริ่มลดลง  ความยาก  ความต้องการต่างๆ เริ่มลดลงเรื่อยๆ     จากสมัยก่อนที่เรามักจะเป็นคนชอบเขียนคิด ชอบเขียน   แต่มาบัดนี้  เรารู้สึกได้ว่า  มันเริ่มลดลงเรื่อยๆ     จนบางครั้ง ทำให้เรานึกไปว่า   หากเราเป็นอย่างนี้มากยิ่งขึ้น    การทำงานของเรามันจะเป็นอย่างไรนะ       แต่ทุกขั้นตอนของชีวิต   เราก็พยายามที่จะทำหน้าที่ทุกหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด    เราเชื่อแน่ว่า ทางสายนี้ที่เรากำลังเดินมันไม่มีทางที่จะเป็นทางที่ผิดพลาด    เพราะนี่คือทางสายเอก       เพียงแต่เราปฏิบัติยังไม่ได้ถึงที่สุด      เราจึงยังคงมีความสับสนอยู่บ้างในระหว่างทางที่ก้าวเดิน     ... 

เราจำได้ว่า  ครั้งแรกที่เราได้พบกับสหายอย่างยิ่งของเรา   เราเริ่มต้นสนทนากันเรื่องการปฏิบัติธรรม   โดยสำหรับเราแล้ว  เรากล่าวว่า   "การทำงาน คือ การปฏิบัติธรรม"  แต่ สำหรับเขาแล้ว  เขากล่าวว่า  "การปฏิบัติธรรม คือ การทำงาน"    นั่นคือ ทั้งสองคนมีส่วนที่เหมือนและต่างกัน    สำหรับเขาแล้วทั้งชีวิต เขาใช้สำหรับการปฏิบัติธรรม    แต่สำหรับเรา  ชีวิตเราเต็มไปด้วยการทำงาน ซึ่งเราใช้ธรรมะร่วมกับการทำงานทุกขั้นตอนของ    นั้นคืออัตถะของสองคนที่ต่างกัน.

มาบัดนี้   ถ้าเลือกได้  เราก็อยากที่จะเลือกที่จะปฏิบัติอย่างเขา   แต่เมื่อหน้าที่ของเราในขณะนี้มันไม่สามารถที่จะสละทิ้งไปได้   เราจึงยังจำเป็นที่จะเดินในเส้นทางเดิม    และเราก็หวังไว้ว่า สักวันหนึ่งเมื่อหน้าที่ของเราเหมาะสม   เราคงจะได้เลือก การปฏิบัติธรรมคือการงาน อย่างเขาบ้าง :)

คำสำคัญ (Tags): #test
หมายเลขบันทึก: 81445เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2007 20:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:36 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ ครูแอนก็เข้าปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานบ่อยเหมือน กัน ก็นำหลักการมีสติรู้เท่าทันมาใช้ในการทำงานของเราค่ะ เพราะหน้าที่เราไม่สามารถไปถึงจุดนั้นได้ แค่เราทำหน้าที่ให้ดีที่สุด และรักษาศีลปกติ ก็เพียงพอแล้วค่ะ

สำหรับผม การปฏิบัติธรรม คือ การระลึกรู้ อยู่กับปัจจุบัน เห็นการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะเป็นทางกาย หรืออารมณ์ความรู้สึก เห็นความคิด แต่ไม่เข้าไปในความคิด

ครูอาจารย์ท่านสอนต่อไปอีกว่าการทำงานนั้นจำเป็นที่เราต้องเข้าไปในความคิด เขาไม่ได้จ้างให้เรามา "เฝ้าดู" ความคิด แต่เมื่อใดก็ตามที่เรามีโอกาส เช่น หัวหน้าชมเชย ใจพองโต เพื่อนว่าแล้วจิตตก เราก็เพียง"ตามรู้" ดูกาย ดูใจ ไปเรื่อยๆ เท่าที่จะทำได้ หากทำได้เช่นนี้ในชีวิตก็จะมีการทำงานและการปฏิบัติธรรมที่กลมกลืนไปด้วยกันครับ

ถึงตรงนั้นการใช้ชีวิตในที่ทำงานก็เป็นการปฏิบัติธรรมไปโดยปริยาย ไม่ต้องไปอยู่ที่วัด 7 คืน 8 วัน อีกต่อไป เพราะที่ทำอยู่ทุกๆ วันนั้น ก็คือการปฏิบัติธรรม

  • ห่างหายจากการไปปฏิบัติธรรมที่วัดนานมากแล้วค่ะน้องมนต์
  • แต่ตอนนี้คิดว่าเมื่อเวลาไม่อำนวย...พี่ก็ทำได้เพียงถือศีล 5  และทำบุญตามสมควรค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท