สันติชน
นาย วรนันท์ มูฮัมหมัด รอมฎอน บุนนาค

เยาวชนในหมู่บ้านชานเมืองกับการพัฒนา


ทุกวันนี้เยาวชนในหมู่บ้านชานเมือง มีสภาพที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่ง เขาอ่อนแอทางความคิด เขาติดอบายมุขทั้งการพนันและเหล้ากันอย่างงอมแงม ไม่มีวิสันทัศน์ที่จะพัฒนาท้องที่แม้จะมีองค์กรก็ไม่สามารถรวมตัวกันได้ เราจะหวังอะไรกับเยาวชนที่อ่อนแอเหล่านี้ และทิศทางงานพัฒนาที่เยาวชนเหล่านี้จะขึ้นมาแบกรับจะเป็นอย่างไร
มีโอกาสไปประชุมเยาวชนในหมู่บ้านชานเมืองจังหวัดขอนแก่น ห่างเมืองราว 20 กิโลเมตร ผู้นำชาวบ้านเห็นความสำคัญของกลุ่มเยาวชน (ชาวบ้านเรียกกลุ่มหนุ่มสาว)อยากให้เป็นเจ้าของงานโครงการพัฒนา ที่หน่วยงานภายนอกมาสนับสนุนเราเข้าไปประชุมมีเยาวชนมาร่วมประชุมจำนวน 30 คน จากจำนวนเกือบ 180 คน ที่ไม่มาร่วมประชุมเพราะกินเหล้ากัน มาไม่ได้เนื่องจากมีการแข่งฟุตบอลหญิงระดับตำบลและหมู่บ้านนี้ชนะก็เลยกินเหล้ากันขนานใหญ่ เมามากมาประชุมไม่ได้ ผลการประชุมกลุ่มเยาวชน เราเห็นถึงความอ่อนแอของเขามาก เขาบอกเราว่า ปัญหาของเยาวชนบ้านนี้คือติดสุรา และการพนัน สำหรับสุราติดกันถึง 80% ไม่มีงานการทำ มีเวลาว่างมาก ไม่ค่อยมีกิจกรรมเพื่อส่วนรวมประเภทอื่น นอกจากแข่งฟุตบอล อบต.พเเสร็จก็ลงเอยด้วยเหล้า และทะเลาะบาะแว้งกัน ตีกันในวงเหล้านั่นแหละ ความต้องการที่บอกเราก็คือต้องการมีงานอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นช่างซ่อมมอเตอร์ไซด์ ช่างเสริมสวย นวดแผนไทย เพาะเห็ด นักจัดรายการวิทยุ ทำขนม ฯลฯ จบการแลกเปลี่ยน ผู้นำชาวบ้านมาบอกเราว่า เยาวชนไม่เคยได้พูดคุยกันในเรื่องดังกล่าว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าร่วมประชุม เราก็เลยให้กำลังใจผู้นำว่าเยาวชนคงต้องได้รับการเตรียมความคิดอ่านมากว่านี้ อาจต้องใช้การฝึกอบรมค้นหาศักยภาพตนเอง หรือบรมจริยธรรม คุณธรรมเพื่อลดเลิกอบายมุข และนำพาไปศึกาดูงานการพัฒนาที่ประสบผลสำเร็จทั้งระดับปานกลาง และระดับเยื่ยมเพื่อเป็นการกระตุ้นจิตสำนึกเขา คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าเยาวชนจะเข้มแข็ง และลุกขึ้นมาเป็นพลังของบ้านของเมืองได้อย่างที่เราท่านคาดหวัง ผู้นำเองต้อง มีเวลาแลกเปลี่ยนและยกระดับจิตสำนึกเยางชนบ้าง วัดในชุมชนใหญโต พระท่านก็คงต้องให้ความสำคัญกับเรื่องละ ลด เลิด อบายมุขให้เยาวชนด้วยก็คงจะดีกว่านี้ เชื่องว่าหมู่บ้านชานเมือง เยาวชนคงจะมีสภาพไม่แตกต่างกันนัก มีความเป็นห่วงเป็นใยในหัวใจของนักพัฒนาคนนอกอย่างเราเรามากมาย
คำสำคัญ (Tags): #test
หมายเลขบันทึก: 81388เขียนเมื่อ 1 มีนาคม 2007 14:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2012 20:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
ถ้ามีการฝึกอาชีพ หรือตั้งศูนย์พัฒนาฝีมือ อะไรทำนองนี้คงเป็นแนวทางในการแก้ปัญหานี้ได้นะคะ

อาจารย์ สันติชน

อาจารย์หายไปนานนะครับ

..

ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้ขับรถระยะไกล จากแม่ฮ่องสอน ไปไกลถึงอุบลราชธานี ผมเห็นปรากฏการณ์มากมาย และล้วนแล้วแต่น่าเป็นห่วงทั้งสิ้น ไม่ใช่เฉพาะเรื่องของ "เยาวชน" นะครับ

ผมคุยกับเพื่อนสองคนที่ขับรถไปด้วยกัน ไม่รู้ว่าใครจะคิดกันเหมือนเราหรือเปล่า เพราะท่ามกลางความสนุกสนานของสีสันสงกรานต์ ผมเห็นความอ่อนแอของฐานสังคมอยู่ชัดเจนมากขึ้น

ภาพของเยาวชนทั้งชายหญิง รุ่นเล็กไปถึงรุ่นใหญ่  ดื่มสุรา เต้นรำ และกิริยาที่เสี่ยงต่อการเกิดปัญหาทางเพศ ตลอดทางเลยครับ (หลายๆจังหวัด) ที่สาดน้ำกันนั้น เมาๆทั้งนั้น

ทำยังไงดีครับ!!!!

หากเยาวชนเราเป็นแบบนี้กันเสียหมด แล้วอนาคตของประเทศเราจะเป็นอย่างไร

มันเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ ทำไม "สุรา" เข้ามาบั่นทอนและเป็นส่วนหนึ่งของเยาวชนของเรามากมายอย่างนี้

เป็นปรากฏการณ์ที่ผมเห็นช่วงปีใหม่ ประกอบอาจารย์เขียนบันทึกนี้ขึ้นมา...

แชร์ประสบการณ์ร่วมกันครับ

ตราบใดที่รัฐ ยังให้อิสระในการค้าขายสุรา ก็จะต้องมีเรื่องอบายมุขมาเล่าให้ฟังกันตลอดชีวิต คิดง่ายๆว่าหลังธรรมคำสั่งสอนเรื่องอบายมุขเหล่านี้มีมาตั้งแต่หลายยุคหลายสมัยแล้วแต่จนถึงวันนี้ก็ยังมีเรื่องให้เล่าเรื่องอบายมุขฟังอีกมากมาย.....เมื่อไรจะหมดไปจากโลกนี้เสียทีครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท