เพื่อนคู่ทุกข์คู่ยาก (คนแสนดีในใจฉัน)

                นายปริญญา  ปานลักษณ์ หรือที่เพื่อนเรียกกันว่า “จ๊อย”  เพื่อนตอนสมัยเรียนปริญญาตรี ซึ่งเราเรียนอยู่ที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลวิทยาเขตพณิชยการพระนคร ตอนนั้นในกลุ่มเขาเรามีด้วยกัน 6 คน แต่ละคนก็ทำงานแล้ว เป็นข้าราชการ 3 คน ทำอาชีพอิสระ 1 คน (ขายหมูนะ) ส่วนฉันและจ๊อย ทำงานเอกชน  จ๊อยเป็นคนที่มีผลการเรียนค่อนข้างใช้ได้ (ปานกลางนะ)

แต่ในกลุ่มของเราก็มีเด็กที่เรียนเก่ง เธอชื่อ นางสาวนภารัตน์ แสงศรี เพื่อนเรียกว่า “นุช” ทุกคนในกลุ่มให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่จะมีฉันกับจ๊อยที่จะสนิทสนมกันมากกว่า เพราะเวลาฉันมีปัญหา  จ๊อยจะเป็นคนแรกที่จะถามเสมอว่ามีเรื่องไม่สบายใจอะไร  จ๊อยก็จะเป็นเพื่อนที่ให้คำปรึกษาเสมอมา แต่ตัวเองก็ต้องช่วยเหลือจ๊อยด้วยการทบทวนหนังสือให้เวลาใกล้สอบทุกครั้ง        เพราะตอนนั้นจ๊อยทำงานหนักซึ่งที่ทำงานอยู่สมุทปราการ แต่ต้องมาเรียนตอนเย็นที่นางเลิ้ง จ๊อยเรียนจบหลังฉัน 1 เทอมเพราะติด 1 วิชา แต่สุดท้ายเราก็รับปริญญาพร้อมกัน

                สิ่งที่ฉันรู้สึกประทับใจกับเพื่อนคนนี้  คือการมีเพื่อนอย่าง “จ๊อย” ปัจจุบันนี้จ๊อยทำงานหนักมากต้องออกต่างจังหวัดเกือบทุกวัน และพอวันว่างก็จะโทรมาหา อยากขอชมเชยเพื่อนคนนี้ที่ค่อยเป็นที่ปรึกษาและให้ความช่วยเหลือตลอดมา นายเป็นคนดีสำหรับเราเสมอ

 

นุ้ย  สคส.

[ครูแอน]

ดีใจด้วยค่ะที่ได้เจอคนดีดี