ฝนตกที่กลางใจของคนมากกว่าหนึ่งคน
สองวันแล้วที่ครูอ้อยไปเรียนและกลับดึก ระยะนี้ครูอ้อยทำงานหนักมาก ไม่ว่าที่โรงเรียน เรียน และภารกิจส่วนตัว
ครูอ้อยพยายามใช้เวลาให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ทั้งๆที่เหนื่อยอ่อน และล้าในจิตใจเป็นอย่างมาก
แต่เพื่อ...ความสุขอย่างยั่งยืน ครูอ้อยจึงต้องจำทนสภาวะเช่นนี้
ครูอ้อยขับรถไปเรียนในตอนเย็น ซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งที่ขายอยู่ที่หน้าโรงเรียน นั่งกินในรถ ดื่มน้ำในรถ และเก็บหนังสือที่จะเรียน ใส่กระเป๋า คว้าเสื้อคลุม เดินไปที่ตึกเรียน
ครูอ้อยขึ้นลิฟท์อย่างใจลอย เมื่อเข้าไปในลิฟท์แล้ว จึงรู้สึกตัวว่า ห้องที่จะไปเรียนนั้นอยู่ชั้น 2 เดินขึ้นบันไดก็ได้ ทำไมต้องขึ้นลิฟท์ให้เปลืองไฟ แต่เมื่อขึ้นไปแล้ว ครูอ้อยจึงกดหมายเลขที่มากที่สุดในอาคารนี้
ครูอ้อยมองเห็นตัวเองในกระจก...เป็นผู้หญิง สูง ท้วม หน้าตาหม่นหมอง และเต็มไปด้วยความกังวล น้ำตามันปริ่มออกมา ใกล้จะล้นออกมาจากเบ้าตา ประตูลิฟท์ก็เปิดออก ครูอ้อยเดินออกมาจากลิฟท์ แหงนหน้าเล็กน้อย เพื่อไม่ให้น้ำตามันออกมาให้เสียหน้า
ครูอ้อยรู้สึก....หนาว...หนาวเหน็บ และอยู่ที่นี่คนเดียว เหมือนกับการเดินทางไปสู่ความสำเร็จที่ต้องเดินไปคนเดียว.....
ถึงแม้ว่า ..ดูผิวเผินว่า..ครูอ้อยจะมีเพื่อนมากมาย มีพันแสง ที่ช่วยเหลือ มีมิตรรักใน g2k ที่เป็นห่วงและให้กำลังใจ...ก็ตาม
ครูอ้อยยืนอยู่บนชั้นที่สูงที่สุดของอาคาร..ตรงกับความเป็นจริงในชีวิตที่...หนาว..เมื่อต้องใช้ชีวิตในการเรียนและทำงานไปควบคู่กัน..ครูอ้อยแบ่งเวลา..ครูอ้อยมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่..ยังไม่รู้จักทิ้งบ้าง....หลีกทางให้คนอื่นบ้าง..
เพื่อให้ครูอ้อยได้มีเวลาได้เรียน ศึกษา ค้นคว้า ดำเนินการตามขั้นตอนของการศึกษา..
ครูอ้อยกลับหลังหันเดินมาที่ลิฟท์อีกครั้ง เอามือซ้ายที่อยู่เฉยๆในขณะที่มือขวาหิ้วกระเป๋า...มือซ้ายปาดน้ำตา งานง่ายๆแค่นี้เธอคงทำได้นะ....
ครูอ้อยเห็นตัวเองในกระจกในลิฟท์อีกครั้ง...
และเห็น..ฝน..กำลังตกอยู่ที่กลางใจ...ที่แก้ไม่ได้กับปัญหานี้ ฝนที่เกี่ยวกับความสุขความทุกข์....ที่สะสมมานานหลายปี ยังคงพอกพูนอยู่ในใจของครูอ้อย...
และ...เป็นฝนที่ตกในกลางใจของคนมากกว่าหนึ่งคน
ความเห็น (10)
- ในวิถีอันยาวไกล
- ผมมีกำลังใจมาแบ่งปัน...
- ขอให้มีเช้าชื่นแห่งความรัก...เสมอไป นะครับ
สวัสดีค่ะคุณบอน
- ครูอ้อยอ่านแล้ว...งดการแสดงความคิดเห็นค่ะ
- ครูอ้อยขอย้ำว่า..สบายดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ
journal...journal
หงุดหงิดที่สุดเลย หาjournal มาหนึ่งวันเต็ม ยังหาที่ถูกใจไม่ได้เลย
- สวัสดีค่ะ ครูพี่อ้อย ..
มาโอ๋ ๆ ๆ ค่ะ และหอบกำลังใจมาให้มากมาย
หากครูพี่อ้อยหนาว .. ต้อมกอด ๆ ๆ
หากครูพี่อ้อยรู้สึกคล้ายอยู่คนเดียว .. ต้อมนั่งเป็นเพื่อนหน้าจอได้
หากครูพี่อ้อยน้ำตาไหล .. อ่ะ ต้อมเอาชายเสื้อเช็ดน้ำตาให้
โอ๋ ๆ นะ
หรือไม่ก็ .. ต้อมนั่งเป็นเพื่อนเงียบ ๆ ไม่พูดอะไรเลย บีบมือครูพี่อ้อยเบา ๆ เหมือนให้กำลังใจนักมวยเลยเอ้า แฮ่ะ ๆ ๆ
สวัสดีค่ะน้องต้อม
ครูอ้อยกำลังนั่งรอรถไฟที่จะกลับบ้าน หกโมงรภจึงจะมาค่ะ เปิดมาเจอน้องต้อมเลยค่ะ
ครูอ้อยได้รับ การ์ดแต่งงาน เอ๊ย.....ไม่ใช่ ของฝาก ครูอ้อยได้ - เล่ม สีฟ้า สีม่วง กับลายผ้าขาวม้าค่ะ
ครูอ้อยชอบ น้ำตาซึมเลยตอนที่ได้รับค่ะ
ทำไมดีกับมิตรรักแบบนี้น่ะ....ขอบใจที่จะเช็ดน้ำตาให้ ฮือฮือ....
- สวัสดีรอบสุดท้ายของวันนี้ค่ะ ครูพี่อ้อย ..
แล้วชอบการ์ดแต่งงานของต้อมไหมคะ? ^_^ แฮ่ะ ๆ ๆ
ตั้งใจทำให้ค่ะ ก็ครูพี่อ้อยน่ารักนี่คะ..เนอะ เสียดายไม่ได้กอด ฮือ ๆ ๆ