ทัศนศึกษา พัฒนาจิต(1) : เริ่มต้นการเดินทาง

จากที่ผู้เขียนได้เกริ่นไว้ในบันทึกก่อนหน้านี้รวมทั้งพี่โอ๋ได้เกริ่นเล่าไว้บ้าง สำหรับโปรแกรมต่าง ๆ แม้เราจะมีการวางแผนทุกกระบวนการหรือทุกขั้นตอนไว้เป็นอย่างดี แต่ทุกอย่างย่อมมี Error หรือข้อผิดพลาดเป็นสัจธรรม แต่ก็ได้เรียนรู้และรับรู้ว่าพวกเราชาวเค็มรับมือได้ทุกสถานการณ์ และเรามีการเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนแผนให้เข้ากับเหตุการณ์หรืออะไรก็ตามที่เข้ามาได้ทุกเมื่อ...

แม้กระทั่งเริ่มต้นการเดินทาง หลังจากได้นัดแนะกันว่ารถทุกคันจะมาเจอกันบริเวณที่จอดรถบ่อบำบัดน้ำเสียคณะแพทย์ และเราจะออกเดินทางแบบพร้อมเพรียงกัน ไป ๆ มา ๆ จากจำนวนรถทั้งหมด 7 คัน สุดท้ายเราก็เปลี่ยนแผนประมาณว่าบางคันขอออกก่อน บางคันขอออกหลัง สรุปได้ว่า คันใครพร้อมก็ออกก่อนได้เลย เพราะ.....

• รถคันของผู้เขียน(นายดำ ผู้เขียน แดประจิม ใบเตย ต้นตาล และพี่ยุมล) ขอออกก่อนเพราะต้องไปรับพี่ยุมลที่ 4 แยกคูหา ครั้นจะเข้าไปในมอ. ก็เสียเวลาเปล่า (ขอออกก่อน)
• รถของพี่พินิจ (พี่พินิจ พี่อบ พี่เอ๋ เพชร แพรว อร และโอม)  พบว่า เวลานัด 8 โมง แต่ปรากฏว่าบ้านคุณพินิจเขาตื่นสายยังไม่ได้เตรียมตัวแม้แต่อาบน้ำ แต่เนื่องจากเขาขับรถเร็ว(มาก) แม้เราต่อให้ก่อนเขาก็มาแซงทัน เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องรอและคราวหน้าคราวหลังต้องนัดเวลาเผื่อ ๆ ไว้สักครึ่งชั่วโมง (ออกหลังโดยปริยาย)

แต่ทั้งหมดนี้เรามีการโทรศัพท์ติดต่อกันตลอด สุดท้ายเราก็มารวมพลกันสามแยกทางไปอ.ควนกาหลง (คิดดูล่ะกัน กายังหลงแล้วคนจะไปเหลืออะไรล่ะ แต่ผู้เขียนไม่แปลกใจเลย เพราะเส้นทางอยู่ท่ามกลางหุบเขาจำนวนมาก) แต่ก็โชคดีมั่กมาก ที่คุณบุญเลิศ(เจ้าของรีสอร์ต)เปลี่ยนแผนกะทันหันจากเดิมที่เดินทางคืนวันศุกร์ ก็เปลี่ยนมาเดินทางเช้าวันเสาร์และได้นำทางพวกเราจากจุดแยกรวมพล ไม่งั้น มีหวังหลง หลง แล้วก็หลงทางแหง ๆ

และนี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น!!!

[แผ่นดิน]

อุปสรรคและสถานการ์เร่งด่วน คือบทพิสูจน์ศักยภาพของคนและทีมทำงานว่าจะปรับแก้และผ่านวิกฤตนั้นได้แค่ไหน

• แต่บันทึกนี้ก็ชี้ชัดว่า..ไม่เกินแรงใจและพลังปัญญาในการจะจัดการ

[ศิริ]

ขอบคุณค่ะคุณแผ่นดิน ผู้เขียนก็เชื่อเช่นกันว่า "อุปสรรคหรือปัญหา" ก็ดี ไม่สำคัญเท่ากับวิธีการหรือสิ่งใดก็ตามที่ทำให้เราผ่านพ้น สิ่งเหล่านั้นไปได้ และจะเป็นการเรียนรู้  หรือบทเรียนชีวิต ที่ดีค่ะ