สวัสดีค่ะครูอ้อย
คิดถึงครูอ้อยจังเลย...เมื่อคืนนี้ที่บุรีรัมย์ก็ฝนตกค่ะ...เมื่อคืนเหงาๆ น่ะค่ะครูอ้อย..เลยลองเดินตากฝนกลับบ้านดู... ฝนมันคงสงสารหนูนิด... กลัวไม่สบายสักพักก็หยุด...แต่หัวก็เปียกหมดแล้ว...ได้รับความฉ่ำเย็นจากสายฝน เลยสบายใจขึ้น...แต่เหนื่อยน่าดูเลยค่ะ
สวัสดีค่ะหนูนิด หนูนิด
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายและเล่าเรื่องให้อ่าน
ครูอ้อยค่ะ
งั้นต่อไปจะส่งไปทุกฉบับค่ะ จะได้รู้ว่าคิดถึงจริงๆ ...ฝากบอกว่าคิดถึง..ถึง พ่อบ้าน ...น้องขวัญด้วยนะค่ะ และก็ฝากบันทึกนี้แทนคำอวยพรถึงเจ้าสาวคนสวยด้วยนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกแห่งความอบอุ่นของครูอ้อยทุกฉบับเช่นกันค่ะ ที่ทำให้...คนเข้ามาอ่าน...แม้บางครั้งจะไม่ได้เข้ามาทักทาย..มีแรงใจ
สวัสดีค่ะหนูนิด หนูนิด
ครูอ้อยก็คิดถึงเหมือนกันค่ะ