ฝนตกบ้านน้อง ฟ้าร้องบ้านพี่


เป็นแต่เกิดจากความชอบอัธยาศัยได้แลกเปลี่ยนความเห็นกันไปมา ก็ขอโมเมทึกทักเอาว่าเราน่าจะเป็น”คอเดียวกัน” นั่งโต๊ะบล็อกสนทนาวิสาสะกันได้ หนักเบาอย่างไรก็ไม่วิตกกังวลอะไร ถือเอาอย่างที่พระท่านว่า..ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง

 

ถ้าจะเขียนอีกอย่างก็คงเข้าทำนอง ฝนตกไม่ทั่วฟ้า อย่างที่เป็นอยู่เดี๋ยวนี้ ชาวบ้านเรียกว่าฝนชะดอกมะม่วง ถ้ามีฝนช่วงนี้ผลมะม่วงที่กำลังติดขั้วเรียงแถวเล็กๆจะเติบโตไม่ร่วงมาก ที่บ้านผมร้อนแล้งมาก ต้นไม้สลัดใบทิ้งเกลื่อนพื้น เพื่อนส่งข่าวที่โน้นฝนแรง ที่นั่นตกหนัก..เออให้มันตกลงไป ไม่พัดมาทางนี้มั่งให้มันรู้ไป พระพิรุณ พระยานาคที่ให้น้ำปีละเท่านั้นเท่านี้ห่า ไม่หันหัวกระบอกฉีดมาทางนี้บ้าง สักวันเถอะจะชวนลูกหลานแห่นางแมวเสียให้เข็ด 

เมื่อคืนนี้ลมกระโชกแรง เสียงกิ่งไม้หักโครมคราม ฟ้าคำรามครื้นครางมาเป็นระยะ ถึงไม่เคยไปสาบานว่าจะไม่นอกใจใคร แต่ก็ไม่ควรออกจากชายคาอยู่ดี ประเหมาะเคราะห์ร้ายอาจจะมาเจ็บเพราะงูเงี้ยวเขี้ยวขอ ที่เที่ยวออกมาจับแมลงกบเขียดเริงฝนกินก็ได้ 

ในระหว่างที่นั่งภาวนาขอให้ฝนตกมาแรงๆ ไฟฟ้าก็ดับ ไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่า เขาบอกว่าถ้าฝนหนักลมแรงไฟฟ้าชนบทจะตัดลงวงจรชั่วคราวโดยอัตโนมัติ ถ้าไม่มีสาเหตุอันเกี่ยวกับระบบไฟฟ้าเสียหาย กระแสไฟจะมาบริการแสงสว่างโดยเร็ว  เป็นงานบริการที่รับผิดชอบสูงมาก น่าชมเขาอยู่เหมือนกัน  ..คนอยู่ในป่าจะทำอะไรได้ แทนที่จะนอนเฉยๆ  ก็คิดถึงเรื่องราวที่จะเขียนถึงญาติชาวเหนือคนหนึ่ง คิดปะติดปะต่อเหมือนเค้นกะทิ เธอน่าจะอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะไม่ประสงค์ที่จะไปจาบจ้วงความเป็นตัวเธอผิดๆ จึงตัดสินใจว่า..รู้แค่ไหนก็เขียนแค่นั้น รู้สึกอย่างไรก็เขียนไปตามนั้น จะไม่หลอกตัวเองในขณะที่ฟ้าคำรามอยู่รอบตัวเป็นอันขาด ธรณีนี่นี้เป็นพยาน.. 

พูดถึงฝนคนในเมืองไม่กระไรนัก บางคนไม่ต้องการให้ฝนตกตลอดปียิ่งดี แต่พวกเราชาวไร่ชาวนา ถ้าฝนไม่มาก็แทบจะขาดใจ โดยเฉพาะภาคอีสานที่ทำการเกษตรอาศัยน้ำฝน ไม่เหมือนภาคกลางที่ทำการเกษตรระบบชลประทาน ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามีระบบบริหารจัดการน้ำไปอีกแบบหนึ่ง 

วันนี้ช่วงบ่ายๆจะมีฝรั่งที่ทำโครงการจัดการน้ำนานาชาติมาคุยด้วย ก็คงจะพูดได้เฉพาะแง่มุมของน้ำฝนและน้ำบาดาลที่ใช้อยู่ น้ำบาดาลมีข้อจำกัดเยอะ คุณภาพน้ำแตกต่างกันไป บางแห่งเค็ม กร่อย เป็นสนิม กระด้าง ฟอกสบู่แทบไม่มีฟอง ส่วนน้ำฝนนั้นเหมือนน้ำปุ๋ย ชุ่มเย็นทำให้ต้นไม้สดชื่นกว่าการรดจากน้ำชนิดอื่น สรุปว่า พืชชอบน้ำฝน คนชอบน้ำชา กาแฟ สุรา เมรัย คนเขียนบล็อกชอบน้ำใจไมตรี และรอยยิ้ม.. พูดถึงรอยยิ้ม ผมขอเสนอญาติคนถัดไปดีไหมละ 

ลำดับที่8  เด็กๆเขาจะมีของชอบ ของหวง ของเล่นที่สุดของที่สุด แต่คนชราภาพอย่างผมคงไม่มีของชอบที่สุดอย่างนั้นได้หรอก เพียงแต่มีคนรู้จักมักคุ้นที่คุยกันได้ทุกเรื่องแบบเปิดใจ กรุณาขีดเส้นใต้ด้วยนะครับ คุยแบบเปิดใจ ใช่ว่าเราจะไปทะเร่อทะร่าคุยกับใครได้ง่ายๆ บางคนเขาก็ถือตัว บางคนเขาก็มีข้อจำกัดส่วนตัว บางคนก็ไม่อยู่ในฐานะที่เราจะไปแสดงความสนิทสนมอะไรได้ แต่กับบุคคลท่านนี้ผมมีความรู้สึกเป็นกันเองอย่างไรก็ไม่ทราบได้ ทั้งๆที่ไม่มีข้อมูลส่วนตัวและไม่รู้จักมักจี่กันก่อน เป็นแต่เกิดจากความชอบอัธยาศัยได้แลกเปลี่ยนความเห็นกันไปมา ก็ขอโมเมทึกทักเอาว่าเราน่าจะเป็นคอเดียวกัน  นั่งโต๊ะบล็อกสนทนาวิสาสะกันได้ หนักเบาอย่างไรก็ไม่วิตกกังวลอะไร ถือเอาอย่างที่พระท่านว่า..ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง 

ช่วงที่ผ่านมาผมคิดว่าเราติดตามดูแลกันไม่คราดสายตา มีการร้องขอบางเรื่อง และท่านได้ขันอาสาช่วยเหลือด้วยความสบายใจ ผมนั่งนึกเล่นๆว่าเมื่อก่อนนี้เราไปอยู่กันที่ไหนหนา ถ้าเจอกันเมื่อสักสิบปีที่แล้วสุขภาพจิตคงจะดีกว่าดี ได้ช่วยกันทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่านี้ 

ผมชอบติดตามอ่านความเห็นที่เธอสะท้อนคิด รู้สึกชัดถึงเสน่ห์แห่งเหตุผล ที่มีมุมมองแบบเอกซเรย์ละเอียดลออไปอีกแบบหนึ่ง ง่ายๆชัดๆแต่เด็ด เด่น บางทีก็เป็นประเด็นร้อนได้ไม่ยาก ความเป็นตัวของตนเองสูง ผมถือว่าเป็นความกล้าหาญทางวิชาการ เสียดายว่าถ้าผมได้เคยนั่งคุยกับเธอเหมือนอาจารย์ Paew สักครั้งหนึ่ง  ผมคงจะมีเรื่องเขียนถึงเธออย่างสนุกและน่าสนใจมากกว่านี้ นี่เป็นเรื่องจริงนะครับ คิดดูสิ ถ้าเธอมีความดีความสามารถประมาณ100เล่มสมุดไทย แล้วเราไปจับกระเดียดมาเขียนเพียงนิดเดียว ก็นึกดูเถิดว่า ผู้เขียนสมควรตายกี่ครั้ง โธ่!! และโธ่!!  

ข้อมูลดิบ เธอน่าจะเคยเป็นเทพธิดาสีขาว ..พวกเราเหล่านักเรียนพยาบาล บริการปวงชนให้พ้น.. ผมที่ความหลังหวานเจี๊ยบกับคนเหนือเสียด้วยสิ ความพึงพอใจในนิสัยของจ๋าวเหนืออู้กำเมืองยังปักหมุดอยู่ในห้วงคำนึงไม่เสื่อมคลาย นึกถึงคราใดก็ยังอิ่มเอิบที่มีวาสนาได้ไปข้องแหวะตามจริตหนุ่มรุ่นกระทง ที่หลงใหลความเรียบงามสาวชาวถิ่นไทยงาม   เขียมมาถึงตรงนี้ก้อนสะอึกมันพุ่งขึ้นมาจุก ความหลังตามมาเช็คบิลกระชั้นชิด ขออภัยเขียนต่อไม่ได้..เอาเป็นลองให้ทายกัน ว่าญาติผู้อารีคนที่8ของครูบา เธอผู้นี้น่าจะเป็นใคร?

เฉลยครับ

P

หมายเลขบันทึก: 80611เขียนเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2007 03:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)
พ่อครูคะ มารายงานตัวหลังจากหนีหายจากการแอบไปเที่ยวต่างประเทศไปตามหามณีจันทร์ที่เมียววดี เบิ่งหาแถว ๆ ตลาดบุเรงนอง แต่ไม่ยักกะเจอค่ะ คนเหนือขอใช้สิทธิ์ทายก่อน เพราะเป็นคนในดวงใจเช่นเดียวกันบ้านใกล้เรือนเคียง เป็นอาจารย์สอนคณะพยาบาล มช. งานเขียนอาจารย์อ่านแล้วให้ข้อคิดดี ๆ เสมอ เอ...เดี๋ยวทายถูกไว ต้นเดือนเมษายนพ่อครูจะเลื่อนให้จากเลี้ยงน้องเหมยซานไปเป็นพาน้องนกกระจอกเทศวิ่งตอนเช้า ยังไม่ขอเอ่ยนามดีกว่า
P
Miss somporn poungpratoom เมื่อ

นี่แหละเอกลักษณ์ ที่เป็นตัวตนของคนที่ชื่อสมพรละ

มีลูกเล่าลูกฮา ไม่รู้ว่าเป็นญาติกับล้อต๊อกหรือเปล่า

อย่าประมาทนะ ที่นึกๆว่าจะใช่ อาจจะไม่ใกล้เลยก็ได้

ภาคเหนือไม่ใช่มีที่ มช.แห่งเดียวที่ไหนละ

อ๋อ ! ทำไมนอนดึกนักละ หรือว่าคุณเจ๊เพิ่งตื่นจ๊ะ

ไปเที่ยวเมืองมะละเเม่ง ด้วยไหม ก่อนไปถ้าดูหนังพระนเรศวรจะอินมาก

อยากจะไปชมภาค2 ก็ไม่ทราบว่าออกจากโรงแล้วยัง

ไม่เหมือนเมืองกรุงจะฉายยาวนานกว่ากัน 

  • ขุนทะลวงฟันมารายงานตัวครับพ่อ
  • มิน่าพี่สมพรหายไปนึกว่าถูกหม่อง....จับตัวไว้เสียแล้ว
  • ขอทายว่าอาจารย์....ครับ
  • รอคนอื่นมาทายดีกว่า เดี๋ยวถูก พ่อให้ลูกหมูเหมยซาน จะไม่มีที่เลี้ยง
  • กลัวแถมแห้วและบัวบกด้วย ฮ่าๆๆๆๆ
อิอิ สาวที่มีความลับตอนใส่บาตรแน่ๆเลยค่ะ
ไม่ยุ่งหรอกค่ะพ่อครูขา.. แค่มีงานให้ทำ อิอิ แต่บางทีก็ให้เดอะออยทำ 555 ค่อยมาตรวจความถูกต้องเหมาะสมค่ะ ช่วงนี้เด็กๆกำลังสอบค่ะ พ่อครูบามีอะไรให้หนิงทำบ้างมั๊ยคะ

ตะเช้ายังไม่ยอมเฉลย

มาเฉลยหลังอาหารกลางวัน...อิอิ

ท่านครูบาคะ

ตื้นตันใจค่ะ ที่ท่านครูบากรุณาเขียนถึง เมื่อเช้านึกถึง อาจารย์หนิงค่ะ ยังนึกขำ ว่าครูบาเริ่มจะเป็นท้าวสามล หาลูกเขยให้ลูกสาวทั้ง 7 ซะอีก อิอิ

อดีตเป็นพยาบาล...ถูกต้องค่ะ เป็นอยู่ 5 ปี ดูแล้วชีวิตนี้อยากทำอย่างอื่นบ้าง เลยย้ายเป็นอาจารย์ ตอนนี้อยากกลับไปเป็นพยาบาลประจำการ แต่คงไม่มีโรงพยาบาลไหนรับคนแก่ๆ ไปขึ้นเวรอีกค่ะ

ได้เลข 8 เป็นเลขประจำตัวจากโรงเรียนของครูบานะคะ เลข 8 เป็นเลขประจำตัวของราหูผู้ลึกลับ...ซะด้วย

อ่านบันทึกครูบาแล้วอยากกลับไป เขียนประวัติ...แต่ขี้เกียจจัง ไม่ชอบเขียนประวัติของตัวเองค่ะ ... ลืมประวัติไปหลายอย่างแล้วด้วย เช่นจบประถมเมื่อ พ.ศ เท่าไหร่ ชื่อปริญญาที่เคยได้รับก็ไม่จำ ...ถ้าไม่ขี้เกียจเมื่อไหร่จะเขียนประวัติไว้ค่ะ ....เอ๊ะ หรือยังไม่ต้องเขียนปล่อยให้ลึกลับแบบพระราหูไปก่อน...อิอิ

ความสามารถก็ไม่ค่อยมีอะไรมากกว่านี้แล้วค่ะ ถ้าครูบาได้นั่งคุยด้วยอาจจะอยากถอนคุณสมบัติไปอีกหลายข้อ เพราะฉะนั้น ไม่ยอมเจอในตอนนี้...เด็ดขาด..ฮ่า ฮ่า ฮ่า

อ่านสำนวนคุณพ่อแล้วชักจะเคลิมเคลิ้มตามไปด้วย แหม..สำนวนอย่างเนี้ย..หนุ่มๆสู้ไม่ได้เลยนะเนี่ย มาอ่านตอนคุณพ่อเฉลยแล้วค่ะ แต่ถึงไม่เฉลยหว้าก็ทายได้นะคะ...สาวที่มีความลับตอนใส่บาตรเหมือนพี่หนิง

สวัสดีค่ะครูบาขา

วันนี้มานั่งทำงานที่ มข แล้วค่ะ กำลังจะจัดทำข้อสอบ...(อีกแล้ว) เพื่อคัดเลือกคนเข้าศึกษาต่อปริญญาโท ที่ภาควิชาค่ะ ...ก็เป็นการสร้างความเครียดให้กับผู้อยากเรียนต่อ อีกรูปแบบหนึ่งค่ะ.....

ครูบา เฉลย แล้วว่าเป็นท่านอาจารย์จันทรรัตน์....แป๋วก็ไม่ค่อยได้ ลปรร กับอาจารย์ แต่เห็นที่อาจารย์มา ลปรร กับครูบาค่ะ ...อย่างหนึ่งที่รู้สึก คือ อาจารย์จันทรรัตน์มีเสน่ห์ค่ะ....

วันนี้หวังว่าครูบา คงทานข้าวกลางวันแล้วนะค่ะ ... ถ้าทานแต่มะขามหวาน กับน้ำชารองท้อง เกรงว่า อีกไม่นานครูบาจะเป็นโรคกระเพาะค่ะ.....ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ......

  • วันก่อนพ่อทานแต่น้ำเต้าหู้อย่างเดียวครับอาจารย์ paew ตามมาฟ้อง
  • ฮ่าๆๆๆๆ
  • อาจารย์จันทรรัตน์ครับ
  • ราหูนี่ตัวดำแบบผมไหมครับ
  • เอหรือ ตัวขาวแบบน้องลูกหว้า เอหรือตัวเล็กๆแบบพี่หนิง ยิ้ม ยิ้ม
อ.ขจิต ขา ถ้าเราตามบ่นว่า ท่านครูบา ไม่ยอมทานข้าวเพราะสนุกกับงาน นี่ท่านจะเบื่อเรามั้ยค่ะ.....ท่านมีแม่ครัวทำอาหารให้แขกที่มาสวนป่า แปลกเน๊าะทำไมไม่ยอมทานข้าว....เกรงว่าสุขภาพจะยิ่งแย่ค่ะ....เอาเป็นว่า...สมาชิกก๊วนครูบา เป็นห่วงครูบา มากนะค่ะ....เห็นแก่สมาชิกก๊วน ด้วยการทานข้าวเป็นเวลาด้วยนะค่ะ.......ด้วยความเคารพค่ะ

ตาม อ.paew มาเป็นห่วงพ่อครูฯ ด้วยคนค่ะ

          วันนี้ หนูมีกิจกรรมจัดอบรมให้ที่คณะฯ  ได้ทีม พี่ ๆ จาก blogger มอ.หลายท่าน ไปช่วยเป็นวิทยากรให้ค่ะ ทุกคนน่ารักมาก มาช่วยด้วยความเต็มใจ ทั้ง ๆ ที่มีภารกิจงานประจำล้นมือ

            ถึงจะยุ่งยังไง หนูก็ไม่ลืมทานข้าวค่ะ พ่อครูฯ

สุขภาพ สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ค่ะพ่อครูฯ

แอบรู้มาว่านอกจากจะไม่ทานข้าวแล้ว ยังไม่ค่อยจะนอนอีกต่างหาก  แม๊!...ท่านช่างขยันทำให้สมาชิกก๊วน เป็นห่วงนะคะ อาจารย์ paew
P

 อาจารย์ครับ

ประวัติน่าจะมี2 ลักษณะ

  1. ประวัติที่เป็นทางการ
  2. ประวัติที่ไม่เป็นทางการ
  • ที่ผมเขียนถึงอาจารย์ คือประวัติที่ไม่เป็นทางการ
  • ส่วนใหญ่จะเป็นคนอื่นเขียนถึงเรา
  • อย่างที่ผมเขียนถึงอาจารย์นี่แหละ
  • รับว่าเขียนยากมาก ๆๆๆ
  • ถ้าไม่มีความเข้าใจและยอมรับกันอย่างลึกซึ้งแล้ว
  • จะเขียนออกมาดาดๆ ไม่มีประโยชน์อะไร
  • ความจริงใจหลอกกันได้อยู่หรือ
  • ดีไม่ดี อาจารย์ให้คะแนนในใจอยู่แล้ว ใช่ไหมครับ
  • ที่สำคัญตอนนี้ผมผูกมัดอาจารย์ไว้ในฐานะญาติผมแล้วนะครับ
  • ขี้ตู่ดื้อๆอย่างนี้แหละ

 

ท่านครูบาคะ กรุณาอย่าลบบันทึกนี้นะคะ เพราะว่าเอาไปทำลิงค์ไว้ที่ http://gotoknow.org/profile/jantararat ค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

อีกอย่างคือ ทุกๆคนขานรับกันว่า ท่านครูบาไม่กินข้าว และไม่นอน

ขอใช้สิทธิแห่งญาติ เรียนถามว่า เหตุใดท่านไม่หิว และไม่ง่วงคะ

 

 

 

 

  • อาจารย์จันทรรัตน์ครับ ตอนนี้พ่อครูบามี link ทุกๆในก๊วนแล้วครับไม่ต้องห่วง
  • เอ พ่อหายไปไหนแล้ว
  • สงสัยไปทานข้าวทุกๆเป็นห่วงเลยไปทานข้าวเสียเลย
  • อ้างอิงมาจากบันทึกพ่อครับ
  • เฉลยครับ

    P
    เบื่อบ่นๆๆ

อ่ะ อาจารย์ขจิตไป เอาเฉลย เบื่อบ่นๆๆ มาจากไหนคะ
  • ข้างบนใต้บันทึกพ่อครับผม
  • ฮ่าๆๆๆๆๆ

 ผมไม่รู้จะร้องเพลงอะไร

วันนี้เจอเข้าไปหลายเรื่อง

  1. 10 .00 น.ฝรั่งโครงการจัดการน้ำนานาชาติมาประเมินโครงการ กำลังคุยรายละเอียด คณะ
  2. ปูนซีเมนต์ไทยมาเข้าค่ายวิศวกรสังคม พรึบ มานั่งเต็มบ้าน  ต้องเว้นวรรคฝรั่ง มาฉาย power point ปฐมนิเทศชาวค่ายฯ
  3. ยังไม่เรียบร้อยดี คณะถ่ายทำทีวี.มาถึง จะขอคุยขั้นตอนการถ่ายทำ บอกให้รอก่อน
  4. อ้าว มาจากไหนอีกละ เขาบอกว่ามาจากคณะจากเกษตรจังหวัดมหาสารคาม มาหารือเรื่องจัดประชุมเกษตรกร อ้าว! ต้องแจกแจงกว่าชั่วโมงถึงจะยอมกลับ
  5. พวกทีวี. เดินฉับๆๆมาเตือนว่าพร้อมแล้ว ต้องทิ้งฝรั่งออกไปเสนอหน้าดาราทีวี สัมภาษณ์ เดินชมพื้นที่ ถ่ายทำไปคุยไป
  6. มีรถแว๊ปเข้ามา เป็นคณะครู มาขอหารือจะเอาเด็ก ปวส.มาเข้าค่ายต้นเดือน ต้องปล่อยพวกทีวี.ให้ถ่ายส่วนที่เหลือเอาเอง คุยกับคณะครูแบบรวบรัด
  7. ถึงเวลาพวกปูนซีเมนต์ทำกับข้าว แวะไปดูหน่อย ให้กำลังใจพ่อครัวหัวป่าส์ เขาบอกว่าครูบาต้องกินข้าวกับเขาด้วย จะได้คุยรายละเอียดจัดค่าย เอ้า คุยก็คุยในโต๊ะอาหาร
  8. บอกให้พวกปูนฯพักผ่อนให้ข้าวเรียงเม็ด ผมหลบไปอาบน้ำ
  9. หลังจากนั้นจัดประชุมกลุ่ม ฉาย Power point ประกอบการบรรยาย และแจกแจงรายการศึกษาดูงานพรุ่งนี้
  10. เพิ่งจะจบรายการ ตอนนี้เวลา 23.06 น.
  11. นี่คือรายการหัวอกครูบา จะให้ทำยังไงละ 
  12. มานั่งเขียนข่าวถึงพวกเรา ทราบว่าเป็นห่วงก็มีกำลังใจ ถามว่าเหนื่อยไหม ไม่ใช่หุ่นยนต์นี่เจ๊ หมดแรงจนแทบหมอบ อ่านที่พวกเราเขียนถึง หัวเราก๊ากกก เหนื่อย กั๊กๆๆๆ โธ่ๆๆๆๆๆ..เฮ้อๆๆ จะรอดไหมนี่
เห็นด้วยกับน้องลูกหว้า ผมชอบวิธีการเขียนของท่านครูบา ทั้งสาระและสำนวน ผมอ่านไปยิ้มไปจนคนข้างๆ กระแทกเอาบ่อยๆว่า "ทีเราพูดละไม่ฟัง"... ครูบาครับช่วยผมด้วย..โอย..
  • ราตรีสวัสดิ์ค่ะพ่อครูขา  แต่หนิงจะไม่นอนเผื่อนะคะ  พ่อครูต้องนอนเอง  อิอิ บังคับเลย
  • ค่ายนี้พอมีอะไรให้ช่วยไหมครับพ่อ
  • เป็นคณะครู มาขอหารือจะเอาเด็ก ปวส.มาเข้าค่ายต้นเดือน
  • พักผ่อนบ้างนะครับพ่อครูบา เป็นห่วงจริงด้วย

ค่าย ปวส.มากระชั้น คงรับไม่ไหว

เหนื่อยตายแน่ๆ

  • นี่พ่อดร. พลังช้างสารจ้ะ   อย่ามาชวนพ่อครูบาคุยสิ  เสียดังด้วย ( พี่หนิงนอนไม่หลับเลย 555 )
  • 24 น.แล้ว  นางซินต้องรีบนอนแล้วหละค่ะ ( ทิ้งเกือกแก้วไว้ด้วย  เผื่อมีเจ้าชายมา  อิอิ )
  • ราตรีสวัสดิ์อีกครั้งนะคะพ่อครูขา  นอนนะ นอนค่ะ
  • โถพี่หนิงเปลี่ยนชื่อเราเลย
  • เพิ่ง ห้าทุ่มกว่าเอง ฮิฮิ
  • คงไม่มีเจ้าชายมาหรอกครับ
  • เจ้าชายกลัวนางซิน
  • รอช่วยค่ายอื่นก็ได้ครับพ่อ
  • ดูแลสุขภาพบ้างนะครับ

 

P
อ.ลูกหว้า เมื่อ
  • อ.หว้า ที่อ่านหาใช่สำนวนไม่
  • แต่เป็นการเขียนตรงๆ
  • ตรงไปตรงมาตามความจริงมากที่สุด ก็เท่านั้น
  • สงสัยว่าจะต้องเขียนถึง อ.หว้าเสียละมั๊ง
  • มีปัญหาเรื่องข้อมูล เอายังไงดี ช่วยเล่าตรงที่สนุกๆมาหน่อย
  • ไม่อยากเขียนเรื่องเครียดๆ ให้ใครอ่าน
  • เอาสบายๆ เด็กอ่านได้ ผู้ใหญ่อ่านดี 
  • เรามีแผนจะพิมพ์รวมเล่มด้วยละ
  • ให้ชื่อว่ายังไงดีละ

      เปิดกรุก๊วนมหาชีวาลัยอีสานดีไม๊

มีคนนอนเผื่อแล้ว คงไม่เป็นไรมั๊งถ้าจะนอนช้านิดหน่อย ฝันล่วงหน้าแทนด้วยก็แล้วกันนะหนิง
เมื่อคืนฝนตกหนักค่ะ หลังคาเรือนไทยรับน้ำไม่ไหว รั่วอีกแล้ว แต่เป็นเฉพาะเรือนอยุธยา เลยยุ่งๆหน่อยค่ะ แล้วหว้าจะลองเขียนเรื่องสนุกๆนะคะ เรื่องขำขำหว้าเขียนสู้ราณีเขาไม่ได้หรอกค่ะ มุขเขาเยอะ ตอนนี้หว้ามีฉายาใหม่แล้วค่ะ ใครๆก็เรียก อ.ลูกหว้า ศิษย์ครูบา....
P

เออ อ.หว้า คณะ วปอ.ที่มามีอาจารย์ท่านหนึ่ง บอกว่ามาจาก ม.พิบูลสงคราม ท่านซื้อหนังสือ แล้วเอามาให้เซ็นชื่อ มาขอถ่ายภาพร่วม ไม่ทราบว่าอยู่กล้องตัวไหน ท่านอยากจะคุยด้วย แต่คิวยาว ..จึงได้แต่ถ่ายภาพแว๊บๆๆๆ

ใครนะให้ฉายา อ.หว้า ศิษย์ครูบา อ.ราณี ละสิ

 

  • ใครเอ่ย..อาจารย์ท่านนั้น  ต้องเห็นหน้าก่อนค่ะ
  • ฉายานี้หว้าตั้งเอง...โดยมีอาจารย์บางคนแอบอ้างบ้างเป็นขจิต   ศิษย์ครูบา...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท